Një pjesë e madhe e fëmijëve dygjuhësore të zhvillojnë gjuhën e tyre në një mënyrë të natyrshme: ata rriten në një mjedis që kërkon dy ose më shumë gjuhë. Nëse faktorët psiko-sociale janë të favorshme, dygjuhësia e tyre zhvillon pa ndonjë planifikim gjuhësor nga familjet apo miqtë e tyre. Megjithatë, gjithnjë e më shumë prindërit duan për të kontrolluar zhvillimin dygjuhësh e fëmijëve të tyre në një moshë të re. Ata lexojnë artikuj dhe libra mbi këtë temë, shfletoj web ku ka një numër në rritje e faqeve të dedikuar për këtë temë. Në këtë rast, është e rëndësishme për të krijuar një 'projekt të gjuhës', në të cilën prindërit e konsiderojnë hapat për të bërë dhe të qëndrojnë dygjuhësh.

 Help to correct

Pesë pyetje janë veçanërisht të rëndësishme:

1. Kur duhet mësuar fillimin?

Nuk është një mit që është e pamundur të bëhet një dygjuhësh vërtetë në qoftë se të dy gjuhët nuk janë mësuar në një moshë shumë të hershme. Megjithatë, siç është përmendur në një post të mëparshme, është e mundur të bëhet dygjuhësor në çdo kohë të jetës: fëmijëria, adoleshencës dhe madje edhe të rritur. Ajo është e mirë për të kujtuar se shumica e fëmijëve dygjuhësore të mësojnë një gjuhë të parë në familjet e tyre. Ata janë njëgjuhësh para se të fillonte një gjuhë të dytë në shkollë dhe më pas përfundimisht të mësojnë gjuhën tjetër.

 Help to correct

2. Cilat strategji gjuhe duhet ju do të ndiqni në shtëpi?

Prindërit të cilët vendosin për të futur fëmijët e tyre në dy gjuhë në një fazë të hershme shpesh të miratojë një strategji të gjuhës. Më i njohuri është i ashtuquajturi 'Një prind, një gjuhë', ku çdo prind flet një gjuhë të ndryshme të fëmijës. Avantazhi është se fëmija merr një aftësi gjuhësore të dyfishta nga fillimi dhe natyrisht.
Disavantazhi i madh është se pse një nga dy gjuhët është ndoshta një minoritet në rajon ose vend, dhe shumë shpejt fëmija do të kaloj në përdorim të vetëm të gjuhës më të rëndësishme, veçanërisht në qoftë se prindërit janë gjithashtu dygjuhësh.

 Help to correct

Një strategji e dytë, 'Një gjuhë e në shtëpi, e të tjera jashtë', është ai që veprat më të mira në bazë të studimeve të fundit. Këtu prindërit vendosin të flasin një gjuhë të fëmijës në shtëpi (shpesh në gjuhën e pakicave) dhe të lënë gjuhë tjetër - shpesh gjuhën e shumicës - të jetë kontaktin në pjesën e jashtme.
Së fundi, disa prindër të zgjedhin për strategjinë, 'Një gjuhë e parë dhe pastaj të tjera,' ku ai fillon me një gjuhë të vetme, mundësisht më të ulët, në mënyrë që ajo është e themeluar mirë, dhe të tjera është futur më vonë. Këto strategji janë shpjeguar në shumë librave mbi dygjuhësinë dhe faqet e internetit të specializuara.

 Help to correct

3. A do të ndjehen fëmija një nevojë të vërtetë për të përdorur çdo gjuhë?

Fëmijët janë tmerrësisht pragmatike kur bëhet fjalë për gjuhë. Nëse ata me të vërtetë nevojë për dy ose më shumë gjuhë, ata do të bëhen bi ose shumë gjuhë. Nëse nevoja zbehet, ata do të kthehen në monolingualism. Për ata, kërkesa gjuha është e qartë: një gjuhë e përdorur për të komunikuar me prindërit apo të afërmit, të marrin pjesë në aktivitete me fëmijët e tjerë në shkollë ose në shesh lojërash, të ndërveprojnë me njerëz nga e mbarë familjes ose lagje, etj
Në qoftë se ata mendojnë që kanë nevojë, dhe në qoftë se faktorë të tjerë janë të pranishëm (shih më poshtë), atëherë ata do të fitojnë gjuhën. Nëse nevoja zhduket, ose kurrë nuk ishte me të vërtetë atje, si në rastin kur njëri prind flet gjuhën tjetër rrjedhshëm, por pretendon të kundërtën, atëherë gjuha do të harrohet gradualisht.

 Help to correct

4. A do fëmija të marrë të dhëna të mjaftueshme të gjuhës?

Për të zhvilluar një gjuhë, input gjuha e mjaftueshme do të nevojiten në situata të ndryshme nga njerëz të cilët luajnë një rol të rëndësishëm në jetën e fëmijës: prindër, anëtarët e familjes së zgjeruar, mësuesit, miqtë, etj
Hulumtimi i Profesor P. Kuhl në veçanti ka treguar se për të zhvilluar tingujt e kategorive të një gjuhe, fëmija ka nevojë që kontributi vjen nga një person i cili ndërvepron me të dhe jo një burim i vetëm audiovizuale (TV, DVD, audio, etj). Kontributi duhet të jetë në dy gjuhë, por edhe njëgjuhësh, pra nga personat të cilët e njohin vetëm një nga dy gjuhët. Më vonë, gjuha e shkruar do të jetë një mbështetje e madhe për zhvillimin e fjalorit, sintaksës, por edhe aspektet kulturore.

 Help to correct

5. Çfarë mbështetje të tjera do të jenë në dispozicion?

Përdorimi i gjuhës fëmijëve nga anëtarët e tjerë të familjes, si gjyshërit, sidomos gjuhën e pakicës, do të jetë shumë e rëndësishme. Përveç kontributit të gjuhës, ajo do të tregojë vlerën e bashkangjitur në çdo gjuhë. Duke pasur parasysh se fëmijët janë shumë të ndjeshme për qëndrimet ndaj gjuhëve dhe të dygjuhësisë, është e rëndësishme që ata janë më pozitive të mundshme.

 Help to correct

Një tjetër burim i mbështetjes do të vijnë nga profesionistë të tillë si mësues, psikologë, terapistë të të folurit, gjuhëtarët, etj Ata do të diskutojnë me prindërit dhe i ndihmojnë ata për të bërë dallimin në mes mitet që rrethojnë dygjuhësinë dhe realitetin.

 Help to correct

Lejimi i një fëmijë të bëhet dygjuhësor është një aset shtesë gjuhësore dhe kulturore në jetë. Një planifikim i kujdesshëm duhet të parandalojë çdo zhgënjimet dhe të rezultojë në një dygjuhësisë të qëndrueshme dhe të suksesshme.

 Help to correct