Για να αρχίσουμε, η γνώση της ανθρώπινης γλώσσας θα μπορούσε να είναι σχεδόν επαρκές χαρακτηριστικό που να ανήκει στην Homo Sapiens .

 Help to correct

Πράγματι, η σωστή κυριαρχία της γλώσσας μας δεν θα βασιζόταν μόνο στην εποχή μάθησης, αλλά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στη γενετική μας .

Για παράδειγμα, πολλά προβλήματα της εκμάθησης γλωσσών (apraxia, afasia ...) θα μπορούσαν να σχετίζονται με μια μετάλλαξη ενός ή περισσότερων FOXp2 ( FOXp2 , microdeletion 22q11 , προσθήκη ή διαγραφή ενός χρωμοσώματος Χ, Υ ...).

Εν συντομία, η γενετική κληρονομιά έχει μη αμελητέο ρόλο στην εκμάθηση γλωσσών .

 Help to correct

Επιπλέον, ο τρόπος ομιλίας μας μεταφράζει το περιβάλλον μας .

Η προσαρμογή του συναπτικού μας κυκλώματος και των νευρωνικών κυττάρων μας στο περιβάλλον (αρχικά για να παραμείνουμε ζωντανοί) μεταφράζει τις πληροφορίες που μαθαίνουμε μέρα με τη μέρα.

 Help to correct

Αυτό το κύκλωμα θα μας επιτρέψει με τη σειρά μας, να μεταδώσουμε τον πολιτισμό μας και τις πληροφορίες που απαιτούνται για να κρατήσουμε τους απογόνους μας ζωντανούς.

Το κλασικό παράδειγμα του παιδιού που μαθαίνει μια γλώσσα, που ζει με φυσικό ομιλητή, χωρίς να μελετά, αποδεικνύει σαφώς πόσο σημαντικό είναι το περιβάλλον στη διαδικασία εκμάθησης γλωσσών.

 Help to correct

Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να αγνοηθεί ότι είτε η γενετική όσο και το περιβάλλον έχουν μια σχέση που συνδέεται με την εκμάθηση μιας γλώσσας.

 Help to correct

Πράγματι, χωρίς μια τροποποίηση της νευρωνικής μας σύνδεσης και τη διαφοροποίηση της έκφρασης του γένους μας ως απάντηση στο περιβάλλον μας, η κατανόηση του περιβάλλοντος και της διαδικασίας εκμάθησης γλωσσών μειώνεται δραστικά, ίσως αδύνατη.

 Help to correct