Language/Mandarin-chinese/Grammar/Time/fa

چگونگی بیان زمان و مدت در چینی

سلام به همه!

در درس امروز ما شما را به چگونگی بیان زمان و زمان در چینی آموزش می دهیم.

به راحتی میتوانید این صفحه ویکی را ویرایش کنید، اگر فکر میکنید میتوانید آن را بهبود بخشید.

زمان

點/点 (diǎn)

در چینی، زمان دقیق (و نه مدت) با 點/点 (diǎn) :

• 一點/一点 (yī diǎn)

01:00

• 兩點/两点 (liǎng diǎn)

02:00

• 三點/三点 (sān diǎn)

03:00

鐘/钟 (zhōng)

ما می توانیم 鐘/钟 (zhōng) بعد از 點/点 (diǎn) ، اما اجباری نیست.

• 七點鐘。/七点钟。 (Qī diǎn zhōng.)

07:00.

時/时 (shí)

點/点 (diǎn) می توان در 時/时 (shí) در سخنرانی رسمی جایگزین کرد، اما 鐘/钟 (zhōng) نمی تواند اضافه شود.

• 七時。/七时。 (Qī shí.)

07:00.

整 (zhěng)

اگر ما می خواهیم به مشخص است که زمان دقیق آن است، ما می توانید اضافه کردن 整 (zhěng) پس از 點/点 (diǎn) :

• 七點整。/七点整。 (Qī diǎn zhěng.)

ساعت 7 تیز

دقیقه و ثانیه: 分 (fēn) و 秒 (miǎo)

دقیقه ها با 分 (fēn) ؛ ثانیه با 秒 (miǎo) ساخته شده است.

• 八點五分二十秒。/八点五分二十秒。 (Bā diǎn wǔ fēn 'èrshí miǎo.)

08:05:20.

半 (bàn) و 一刻 (yí kè)

برای گفتن "نیمه گذشته 3"، از 半 (bàn) ؛ برای گفتن "این یک چهارم 10 سال پیش است"، از 一刻 (yí kè) .

• 三點半。/三点半。 (Sān diǎn bàn.)

این نیمه گذشته 3 است.

• 十點一刻。/十点一刻。 (Shí diǎn yí kè.)

این یک چهارم 10 سال پیش است.

شماره "دو": 兩/两 (liǎng)

برای شماره "دو"، زمانی که به زمان می آید، لازم است از 兩/两 (liǎng) به جای 二 (èr) و این فقط برای شماره 2 است، نه برای اعداد متشکل از 2 مانند 12، 22 ، و غیره.

استفاده از apostrophe

هنگامی که یک هجایی که با واکه آغاز می شود (صفر اولیه [零 聲母 / 零 声母، líng shēngmǔ]) مانند 二 (èr) قبل از یک هجای دیگر، باید توسط apostrophe مشخص شود: shí'èr 十二 ، Tiān'ānmén 天安門/天安门 ، و غیره

صبح و بعد از ظهر: 上午 (shàngwǔ) و 上午 (shàngwǔ) 下午 (xiàwǔ)

در چینی ها، می توانیم بگوییم 13:00 十三點/十三点 (shísān diǎn) ، 14:00 十四點/十四点 (shísì diǎn) . اما ترجیح می دهم بگویم ساعت 2 بعدازظهر، ساعت 9 صبح و غیره

کلمه "صبح" 上午 (shàngwǔ) و یا "بعد از ظهر" 下午 (xiàwǔ) است قبل از زمان قرار داده شده:

• 上午九點二十五分。/上午九点二十五分。 (Shàngwǔ jiǔ diǎn èrshíwǔ fēn.)

9:25 صبح.

• 下午六點鐘。/下午六点钟。 (Xiàwǔ liù diǎn zhōng.)

ساعت 6 صبح.

ساعت چند است؟

سوال برای درخواست زمان:

• 現在幾點了？/现在几点了? (Xiànzài jǐ diǎn le?)

اکنون زمان آن چیست؟

ما می توانیم 了 (le) را به معنای "اکنون" به نیروی کمتری منتقل کنیم:

• 現在幾點？/现在几点? (Xiànzài jǐ diǎn?)

ساعت چند است؟

این کاملا امکان پذیر است با استفاده از 現在/现在 (xiànzài) :

• 現在三點了。/现在三点了。 (Xiànzài sān diǎn le.)

این سه ساعته است.

تفاوت بین 小时 (Xiǎoshí) و 點/点 (diǎn)

هر دو کلمه به معنای "ساعت" است. 小时 (Xiǎoshí) برای مدت زمان استفاده می شود و 點/点 (diǎn) برای زمان به کار می رود.

مثال با 小时 (Xiǎoshí) :

• 我们一个小时 后开会。(Wǒmen yīgè xiǎoshí hòu kāihuì.)

یک ساعت بعد یک جلسه خواهیم داشت.

سایر کلمات مفید

در آخر، در اینجا دیگر کلمات مفید مربوط به زمان هستند:

• 早上 zǎoshànɡ

(صبح زود

• 中午 zhōnɡwǔ

ظهر، ظهر

• 晚上 wǎnshànɡ

شب

• 前天 qiántiān

پریروز

• 昨天 zuótiān

دیروز

• 今天 jīntiān

امروز

• 明天 mínɡtiān

فردا

• 后天 hòutiān

پس فردا

• 星期 xīnɡqī

هفته

• 年 nián

سال

• 月 yuè

ماه

• 日 rì

روز

• 号 hào

عدد

زمان دقیق

قانون

این یک قاعده کلی در Mandarin Chinese است که مکمل های حقیقی قبل از عمل فعل قرار می گیرند (ما ابتدا باید قبل از صحبت کردن درباره صحنه اقدام به تنظیم صحنه کنیم).

زمان دقیق می تواند کارکرد مکمل جامع را انجام دهد و بنابراین از این قانون پیروی می کند:

• 我今天打電話。/我今天打电话。 (Wǒ jīntiān dǎ diànhuà.)

من امروز تماس می گیرم

• 我明天去看他。 (Wǒ míngtiān qù kān tā.)

من او را فردا می بینم.

وقتی: 什麽時候/什么时候 (shénme shíhou)

سوال این است: 什麽時候/什么时候 (shénme shíhou) : وقتی؟

مانند تقریبا تمام مشغولان در ماندارین چینی، کلمات پاسخ در موقعیت مشابه به عنوان کلمه مشکوک قرار می گیرد:

• 你什麽時候回家？/你什么时候回家？ (Nǐ shénme shíhou huí jiā.)

وقتی به خانه برمی گردی

• 我明天上午回家。 (Wǒ míngtiān shàngwǔ huí jiā.)

من فردا صبح به خانه میروم

زمان و فضا

اگر هر دو "مکمل مکمل مکانی" و "مکمل زمان واقعی" در یک جمله قرار می گیرند، کدام یک برای اولین بار است؟

زمان به طور کلی بیشتر از فضای مورد نظر است. بنابراین اولا:

• 我明天在家打電話。/我明天在家打电话。 (Wǒ míngtiān zài jiā dǎ diànhuà.)

فردا در خانه خواهم خواند

توجه داشته باشید که در چینی، فعل وجود ندارد. این ها عبارتند از زمان هایی که اقدام را در حال حاضر، گذشته یا آینده قرار می دهند.

مدت زمان

قانون

بر خلاف زمان دقیق، مدت زمان مکمل حقیقی (که قبل از فعل قرار می گیرد) نیست، بلکه یک مکمل کلامی است که بعد از فعل قرار می گیرد:

• 我學漢語兩年。/我学汉语两年。 (Wǒ xué hànyǔ liǎng nián.)

من چینی را برای 2 سال مطالعه کردم.

استفاده از 了 (le)

توجه کنید تفاوت بین:

• 我學漢語兩年。/我学汉语两年。 (Wǒ xué hànyǔ liǎng nián.)

من چینی را برای دو سال مطالعه کردم.

و

• 我學漢語兩年了。/我学汉语两年了。 (Wǒ xué hànyǔ liǎng nián le.)

من دو سال در چین تحصیل کرده ام.

1. در اولین جمله، عمل در حال حاضر ادامه نمی یابد. من 2 سال گذشته در چین تحصیل کرده ام، اما دیگر مطالعه نمی کنم.
2. در جمله دوم، این عمل همچنان در حال وقوع است. من هنوز هم چینی ها را مطالعه می کنم.

محل هدف مستقیم

همانطور که مکمل کلامی بعد از فعل قرار می گیرد، مکان شی مستقیم می تواند متفاوت باشد:

قاعده رسمی دستور زبان می خواهد آن را در مقابل عمل فعل باشد:

• 我學兩年漢語了。/我学两年汉语了。 (Wǒ xué liǎng nián hànyǔ le.)

من چینی را دو ساله یاد گرفته ام.

اما استفاده از زبان گفتاری انعطاف پذیر تر است و مدت زمان را می توان در پشت هدف مستقیم قرار داد:

• 我學漢語兩年了。/我学汉语两年了。 (Wǒ xué hànyǔ liǎng nián le.)

من چینی را دو ساله یاد گرفته ام.

بنابراین ما باید این دو جمله را که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد را به یاد داشته باشیم:

• 你學漢語幾年了？/你学汉语几年了？ (Nǐ xué hànyǔ jǐ nián le.)

چند سال است که شما چینی را یاد گرفته اید؟

• 我學漢語三年了。/我学汉语三年了。 (Wǒ xué hànyǔ sān nián le.)

من چینی را برای سه سال یاد گرفته ام.

منابع

http://www.chine-culture.com/chinois/cours-de-chinois-6-grammaire.php

https://www.hanbridgemandarin.com/article/daily-chinese-learning-tips/time-in-chinese/