Language/Standard-arabic/Culture/History-of-Arabic-calligraphy/th
![Armenian](/image/flag/lang/Language_7.gif)
![Bulgarian](/image/flag/lang/Language_22.gif)
![Chinese, Mandarin (simplified)](/image/flag/lang/Language_28.gif)
![Chinese, Mandarin (traditional)](/image/flag/lang/Language_171.gif)
![Croatian](/image/flag/lang/Language_31.gif)
![Czech](/image/flag/lang/Language_32.gif)
![Dutch](/image/flag/lang/Language_34.gif)
![English](/image/flag/lang/Language_36.gif)
![Finnish](/image/flag/lang/Language_41.gif)
![French](/image/flag/lang/Language_42.gif)
![German](/image/flag/lang/Language_47.gif)
![Hebrew](/image/flag/lang/Language_53.gif)
![Hindi](/image/flag/lang/Language_54.gif)
![Hungarian](/image/flag/lang/Language_55.gif)
![Indonesian](/image/flag/lang/Language_57.gif)
![Iranian Persian](/image/flag/lang/Language_95.gif)
![Italian](/image/flag/lang/Language_61.gif)
![Japanese](/image/flag/lang/Language_62.gif)
![Kazakh](/image/flag/lang/Language_66.gif)
![Korean](/image/flag/lang/Language_70.gif)
![Lithuanian](/image/flag/lang/Language_76.gif)
![Modern Greek (1453-)](/image/flag/lang/Language_48.gif)
![North Azerbaijani](/image/flag/lang/Language_11.gif)
![Polish](/image/flag/lang/Language_96.gif)
![Portuguese](/image/flag/lang/Language_97.gif)
![Romanian](/image/flag/lang/Language_102.gif)
![Russian](/image/flag/lang/Language_103.gif)
![Serbian](/image/flag/lang/Language_107.gif)
![Spanish](/image/flag/lang/Language_119.gif)
![Swedish](/image/flag/lang/Language_122.gif)
![Tagalog](/image/flag/lang/Language_123.gif)
![Tamil](/image/flag/lang/Language_125.gif)
![Thai](/image/flag/lang/Language_128.gif)
![Turkish](/image/flag/lang/Language_133.gif)
![Ukrainian](/image/flag/lang/Language_136.gif)
![Urdu](/image/flag/lang/Language_137.gif)
![Vietnamese](/image/flag/lang/Language_139.gif)
ประวัติศาสตร์ของศิลปะมือหัวอาราบิก[edit | edit source]
ศิลปะมือหัวอาราบิก เป็นศิลปะการเขียนอักษรแบบหนึ่งของภูมิภาคตะวันออกกลาง ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้ในการสื่อสารในศาสนาอิสลาม มีประวัติศาสตร์ยาวนานและสำคัญในวรรณคดีและวัฒนธรรมของชาวอาหรับ
กำเนิดของศิลปะมือหัวอาราบิก[edit | edit source]
ศิลปะมือหัวอาราบิกเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 1400 ปีก่อนคริสต์กาล โดยมีการใช้ตัวอักษรภาษาอาหรับเป็นต้นแบบ โดยเริ่มต้นจากการเขียนในแผ่นหิน และเป็นต้นแบบของการเขียนสัญลักษณ์ทางศิลปะในตะวันออก ศิลปะมือหัวอาราบิกได้รับความนิยมและเป็นที่รู้จักในศิลปะอิสลาม โดยเฉพาะในคริสต์ศตวรรษที่ 18 และ 19 เมื่อมีการพัฒนาและปรับปรุงของศิลปะมือหัวอาราบิก
การพัฒนาของศิลปะมือหัวอาราบิก[edit | edit source]
ในปัจจุบันศิลปะมือหัวอาราบิกได้รับการพัฒนาและปรับปรุงเป็นเวลานาน โดยมีการสร้างตัวอักษรใหม่ในรูปแบบต่าง ๆ ที่สามารถใช้ในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ได้ การพัฒนานี้ทำให้ศิลปะมือหัวอาราบิกกลายเป็นศิลปะที่สามารถนำไปใช้ได้ในงานศิลปะและการออกแบบต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการออกแบบโลโก้ การออกแบบโปสเตอร์ และการออกแบบเสื้อผ้า
การเขียนศิลปะมือหัวอาราบิก[edit | edit source]
การเขียนศิลปะมือหัวอาราบิกจะมีหลายรูปแบบ แต่ละรูปแบบจะมีความสวยงามและเป็นเอกลักษณ์ของตนเอง นอกจากนี้ยังมีการใช้ศิลปะมือหัวอาราบิกในการเขียนโครงงานต่าง ๆ เช่น บทกวี งานห้องสมุด และงานอื่น ๆ
ตารางด้านล่างนี้แสดงตัวอักษรและการออกเสียงของศิลปะมือหัวอาราบิก
ภาษาอาหรับมาตรฐาน | การออกเสียง | ภาษาไทย |
---|---|---|
أ | ʾa | อา |
ب | b | บี |
ج | ǧ | จีม |
د | d | ดี |
ه | h | ฮา |
و | w | วา |
ز | z | ซี |
ح | ḥ | ฮาก |
ط | ṭ | ฐา |
ي | y | ยี |
ك | k | คา |
ل | l | ลา |
م | m | มีม |
ن | n | นูน |
س | s | ซีน |
อย่าลืมที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับศิลปะมือหัวอาราบิก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมโลก!