Language/Mandarin-chinese/Grammar/Common-and-Proper-Nouns/az
< Language | Mandarin-chinese | Grammar | Common-and-Proper-Nouns
Jump to navigation
Jump to search
Translate to:
Հայերէն
Български език
官話
Hrvatski jezik
Český jazyk
Nederlands
English
Suomen kieli
Français
Deutsch
עברית
हिन्दी
Magyar
Bahasa Indonesia
فارسی
Italiano
日本語
Қазақ тілі
한국어
Lietuvių kalba
Νέα Ελληνικά
Şimali Azərbaycanlılar
Język polski
Português
Limba Română
Русский язык
Српски
Español
العربية القياسية
Svenska
Wikang Tagalog
தமிழ்
ภาษาไทย
Türkçe
Українська мова
Urdu
Tiếng Việt
Հայերէն Български език 官話 Hrvatski jezik Český jazyk Nederlands English Suomen kieli Français Deutsch עברית हिन्दी Magyar Bahasa Indonesia فارسی Italiano 日本語 Қазақ тілі 한국어 Lietuvių kalba Νέα Ελληνικά Şimali Azərbaycanlılar Język polski Português Limba Română Русский язык Српски Español العربية القياسية Svenska Wikang Tagalog தமிழ் ภาษาไทย Türkçe Українська мова Urdu Tiếng ViệtRate this lesson: 
در این درس، با انواع مختلف اسم آشنا می‌شوید، قوانین نوشتار و تلفظ آن‌ها را یاد می‌گیرید و مثال‌های شایعی را مشاهده خواهید کرد.
سرفصل
اسم مشترک
اسم مشترک، اسمی است که برای نام‌گذاری اشیاء و مفاهیم عمومی استفاده می‌شود. برای نوشتن اسم مشترک در ماندارین چین دیلی، دو چیز حائز اهمیت است:
- اسم مشترک همیشه با حروف کوچک نوشته می‌شود.
- هنگام تلفظ اسم مشترک، تاکید بر هیچ یک از حروف آن نمی‌شود.
مثال‌های اسم مشترک
| ماندارین چین دیلی | تلفظ | ترجمه به آذربایجانی |
|---|---|---|
| چای | Chái | چای |
| ماشین | Jīchē | ماشین |
| کتاب | Shū | کتاب |
| دانشگاه | Dàxué | دانشگاه |
اسم اختصاصی
اسم اختصاصی، اسمی است که برای نام‌گذاری افراد، مکان‌ها، سازمان‌ها و غیره استفاده می‌شود. برای نوشتن اسم اختصاصی در ماندارین چین دیلی، دو چیز حائز اهمیت است:
- اسم اختصاصی همیشه با حروف بزرگ نوشته می‌شود.
- هنگام تلفظ اسم اختصاصی، تاکید بر صدای آخرین حرف آن می‌باشد.
مثال‌های اسم اختصاصی
| ماندارین چین دیلی | تلفظ | ترجمه به آذربایجانی |
|---|---|---|
| بکینگهام پالاس | Běijīng Gōngyuán | بکینگهام پالاس |
| چانگ‌آن | Cháng'ān | چانگ‌آن |
| وانکوور | Wànggǔ | وانکوور |
| هاروارد | Hāfóyī | هاروارد |
نکات مهم
- اسم‌های مشترک همیشه با حروف کوچک نوشته می‌شود.
- اسم‌های اختصاصی همیشه با حروف بزرگ نوشته می‌شود.
- هنگام تلفظ اسم‌های مشترک، تاکید بر هیچ یک از حروف آن‌ها نمی‌شود.
- هنگام تلفظ اسم‌های اختصاصی، تاکید بر صدای آخرین حرف آن‌ها می‌باشد.