Difference between revisions of "Language/Iranian-persian/Grammar/Lesson-21:-Using-infinitives/th"
m (Quick edit) |
m (Quick edit) |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{Iranian-persian-Page-Top}} | {{Iranian-persian-Page-Top}} | ||
<div class="pg_page_title"><span lang>[[Language/Iranian-persian/th|เปอร์เซียน]] </span> → <span cat>[[Language/Iranian-persian/Grammar/th|ไวยากรณ์]]</span> → <span level>[[Language/Iranian-persian/Grammar/0-to-A1-Course/th|หลักสูตรจาก 0 ถึง A1]]</span> → <span title>บทเรียนที่ 21: การใช้รูปกริยาไม่ผัน</span></div> | |||
การใช้รูปกริยาไม่ผันในภาษาเปอร์เซียนเป็นเรื่องที่สำคัญมากในการสื่อสารความหมายที่ชัดเจนและถูกต้อง นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือที่ช่วยในการแสดงวัตถุประสงค์ ความจำเป็น การอนุญาต และความเป็นไปได้ ในบทเรียนนี้เราจะสำรวจการใช้รูปกริยาไม่ผันในภาษาเปอร์เซียนอย่างละเอียด เพื่อให้คุณสามารถใช้ได้อย่างถูกต้องและมั่นใจ | |||
== วัตถุประสงค์ของบทเรียน == | |||
ในบทเรียนนี้ คุณจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับ: | |||
* การใช้รูปกริยาไม่ผันในการแสดงวัตถุประสงค์ | |||
* การแสดงความจำเป็น | |||
* การขออนุญาต | |||
* การแสดงความเป็นไปได้ | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
== | === การใช้รูปกริยาไม่ผันเพื่อแสดงวัตถุประสงค์ === | ||
รูปกริยาไม่ผันในภาษาเปอร์เซียนมักใช้เพื่อแสดงวัตถุประสงค์ เช่น การบอกว่าทำอะไรเพื่อให้เกิดผลบางอย่าง ตัวอย่างเช่น: | |||
{| class="wikitable" | |||
! Iranian Persian !! Pronunciation !! Thai | |||
|- | |||
| من میخواهم بخوانم || man mikhāham bekhānam || ฉันต้องการอ่าน | |||
|- | |||
| او باید برود || ū bāyad beravad || เขาต้องไป | |||
|- | |||
| ما میخواهیم یاد بگیریم || mā mikhāhim yād begīrim || พวกเราต้องการเรียนรู้ | |||
|- | |||
| شما باید تمرین کنید || shomā bāyad tamrīn konid || คุณต้องฝึกฝน | |||
|} | |||
=== การใช้รูปกริยาไม่ผันเพื่อแสดงความจำเป็น === | |||
การใช้รูปกริยาไม่ผันสามารถใช้เพื่อแสดงความจำเป็นหรือข้อกำหนด เช่น: | |||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
! | |||
! Iranian Persian !! Pronunciation !! Thai | |||
|- | |- | ||
| | |||
| من باید درس بخوانم || man bāyad dars bekhānam || ฉันต้องอ่านบทเรียน | |||
|- | |- | ||
| | |||
| او باید کار کند || ū bāyad kār konad || เขาต้องทำงาน | |||
|- | |- | ||
| | |||
| ما باید زود برویم || mā bāyad zud beravim || เราต้องไปเร็ว | |||
|- | |- | ||
| | |||
| شما باید به خانه بروید || shomā bāyad beh khāneh beravid || คุณต้องกลับบ้าน | |||
|} | |} | ||
=== | === การใช้รูปกริยาไม่ผันเพื่อขออนุญาต === | ||
รูปกริยาไม่ผันยังใช้ในการขออนุญาต เช่น: | |||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
! | |||
! Iranian Persian !! Pronunciation !! Thai | |||
|- | |- | ||
| | |||
| میتوانم بروم؟ || mitavānam beravam? || ฉันสามารถไปได้ไหม? | |||
|- | |- | ||
| | |||
| میشود کتاب را بگیرم؟ || mishavad ketāb rā begīram? || ฉันสามารถหยิบหนังสือได้ไหม? | |||
|- | |- | ||
| | |||
| میتوانیم فیلم ببینیم؟ || mitavānim film bebinim? || เราสามารถดูหนังได้ไหม? | |||
|- | |- | ||
| | |||
| میتوانی با من بیایی؟ || mitavāni bā man biyāyi? || คุณสามารถมาที่นี่กับฉันได้ไหม? | |||
|} | |} | ||
=== | === การใช้รูปกริยาไม่ผันเพื่อแสดงความเป็นไปได้ === | ||
สุดท้าย รูปกริยาไม่ผันสามารถใช้เพื่อแสดงความเป็นไปได้ เช่น: | |||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
! | |||
! Iranian Persian !! Pronunciation !! Thai | |||
|- | |- | ||
| | |||
| میتواند باران بیفتد || mitavānad bārān biyoftad || อาจมีฝนตก | |||
|- | |- | ||
| | |||
| ممکن است فردا برویم || momken ast fardā beravim || อาจจะไปในวันพรุ่งนี้ | |||
|- | |- | ||
| | |||
| شاید او بیاید || shāyad ū biyāyad || เขาอาจมาที่นี่ | |||
|- | |- | ||
| | |||
| ممکن است من دیر بیایم || momken ast man dīr biyāyam || ฉันอาจมาช้า | |||
|} | |} | ||
== | == แบบฝึกหัด == | ||
เพื่อให้คุณได้ฝึกฝนที่ได้เรียนรู้ในบทเรียนนี้ นี่คือแบบฝึกหัด 10 ข้อที่คุณสามารถทำได้: | |||
=== แบบฝึกหัดที่ 1 === | |||
แปลประโยคต่อไปนี้เป็นภาษาเปอร์เซียน: | |||
1. ฉันต้องการกิน | |||
2. เขาต้องการเรียน | |||
3. เราต้องทำการบ้าน | |||
=== แบบฝึกหัดที่ 2 === | |||
เติมคำในประโยคต่อไปนี้ด้วยรูปกริยาไม่ผันที่ถูกต้อง: | |||
1. من میخواهم ___________ (بخوابم) | |||
2. او باید ___________ (برود) | |||
3. ما میخواهیم ___________ (یاد بگیریم) | |||
=== แบบฝึกหัดที่ 3 === | |||
เขียนประโยคใหม่โดยใช้รูปกริยาไม่ผันเพื่อแสดงวัตถุประสงค์: | |||
1. ฉันไปโรงเรียนเพื่อเรียน | |||
2. เขาออกไปข้างนอกเพื่อเล่น | |||
=== แบบฝึกหัดที่ 4 === | |||
เลือกคำที่ถูกต้องเพื่อเติมในประโยค: | |||
1. میخواهم ___________ (بخوابم/بخوانم) | |||
2. باید ___________ (کار کنم/کار کنی) | |||
3. ممکن است ___________ (بروم/برویم) | |||
=== แบบฝึกหัดที่ 5 === | |||
เขียนประโยคที่แสดงความจำเป็นโดยใช้รูปกริยาไม่ผัน: | |||
1. ฉันต้องทำการบ้าน | |||
2. เขาต้องไปหาหมอ | |||
=== แบบฝึกหัดที่ 6 === | |||
แปลประโยคต่อไปนี้เป็นภาษาเปอร์เซียน: | |||
1. เขาอาจจะไม่มา | |||
2. เราต้องการพักผ่อน | |||
3. คุณสามารถช่วยฉันได้ไหม? | |||
=== แบบฝึกหัดที่ 7 === | |||
เรียงลำดับคำในประโยคต่อไปนี้ให้ถูกต้อง: | |||
1. (باید) (درس) (من) (بخوانم) | |||
2. (میتوانم) (به) (بروید) (شما) | |||
=== แบบฝึกหัดที่ 8 === | |||
สร้างประโยคใหม่จากคำต่อไปนี้: | |||
1. (میخواهم) (بخوابم) | |||
2. (او) (باید) (کار کند) | |||
=== แบบฝึกหัดที่ 9 === | |||
ประโยคที่แสดงถึงการขออนุญาต: | |||
1. ฉันสามารถใช้โทรศัพท์ได้ไหม? | |||
2. คุณอนุญาตให้ฉันเข้ามาได้ไหม? | |||
=== แบบฝึกหัดที่ 10 === | |||
เขียนประโยคที่ใช้เพื่อแสดงความเป็นไปได้: | |||
1. อาจมีคนมาที่นี่ | |||
2. เขาอาจไม่เข้าเรียน | |||
== คำตอบ == | |||
=== คำตอบแบบฝึกหัดที่ 1 === | |||
1. من میخواهم بخورم | |||
2. او میخواهد یاد بگیرد | |||
3. ما میخواهیم کار کنیم | |||
=== คำตอบแบบฝึกหัดที่ 2 === | |||
1. من میخواهم بخوابم | |||
2. او باید برود | |||
3. ما میخواهیم یاد بگیریم | |||
=== คำตอบแบบฝึกหัดที่ 3 === | |||
1. من به مدرسه میروم که یاد بگیرم | |||
2. او به بیرون میرود که بازی کند | |||
=== คำตอบแบบฝึกหัดที่ 4 === | |||
1. میخواهم بخوابم | |||
2. باید کار کنم | |||
3. ممکن است بروم | |||
=== คำตอบแบบฝึกหัดที่ 5 === | |||
1. من باید کارهای خانه را انجام دهم | |||
2. او باید به دکتر برود | |||
=== คำตอบแบบฝึกหัดที่ 6 === | |||
1. او ممکن است نیاید | |||
2. ما میخواهیم استراحت کنیم | |||
3. میتوانی به من کمک کنی؟ | |||
=== คำตอบแบบฝึกหัดที่ 7 === | |||
1. من باید درس بخوانم | |||
2. میتوانید به بروید | |||
=== คำตอบแบบฝึกหัดที่ 8 === | |||
1. میخواهم بخوابم | |||
2. او باید کار کند | |||
=== คำตอบแบบฝึกหัดที่ 9 === | |||
1. میتوانم از تلفن استفاده کنم؟ | |||
2. میتوانید به من اجازه دهید که وارد شوم؟ | |||
=== คำตอบแบบฝึกหัดที่ 10 === | |||
1. ممکن است کسی به اینجا بیاید | |||
2. او ممکن است به کلاس نیاید | |||
{{#seo: | {{#seo: | ||
{{Iranian-persian-0-to-A1-Course-TOC-th}} | |title=บทเรียนที่ 21: การใช้รูปกริยาไม่ผันในภาษาเปอร์เซียน | ||
|keywords=ภาษาเปอร์เซียน, รูปกริยาไม่ผัน, การแสดงวัตถุประสงค์, การขออนุญาต, การแสดงความจำเป็น, การเรียนรู้ภาษาเปอร์เซียน | |||
|description=ในบทเรียนนี้คุณจะได้เรียนรู้การใช้รูปกริยาไม่ผันในภาษาเปอร์เซียนเพื่อแสดงวัตถุประสงค์ ความจำเป็น การอนุญาต และความเป็นไปได้ | |||
}} | |||
{{Template:Iranian-persian-0-to-A1-Course-TOC-th}} | |||
[[Category:Course]] | [[Category:Course]] | ||
Line 81: | Line 303: | ||
[[Category:0-to-A1-Course]] | [[Category:0-to-A1-Course]] | ||
[[Category:Iranian-persian-0-to-A1-Course]] | [[Category:Iranian-persian-0-to-A1-Course]] | ||
<span gpt></span> <span model=gpt- | <span openai_correct_model></span> <span gpt></span> <span model=gpt-4o-mini></span> <span temperature=0.7></span> | ||
Latest revision as of 18:13, 11 August 2024
การใช้รูปกริยาไม่ผันในภาษาเปอร์เซียนเป็นเรื่องที่สำคัญมากในการสื่อสารความหมายที่ชัดเจนและถูกต้อง นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือที่ช่วยในการแสดงวัตถุประสงค์ ความจำเป็น การอนุญาต และความเป็นไปได้ ในบทเรียนนี้เราจะสำรวจการใช้รูปกริยาไม่ผันในภาษาเปอร์เซียนอย่างละเอียด เพื่อให้คุณสามารถใช้ได้อย่างถูกต้องและมั่นใจ
วัตถุประสงค์ของบทเรียน[edit | edit source]
ในบทเรียนนี้ คุณจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับ:
- การใช้รูปกริยาไม่ผันในการแสดงวัตถุประสงค์
- การแสดงความจำเป็น
- การขออนุญาต
- การแสดงความเป็นไปได้
การใช้รูปกริยาไม่ผันเพื่อแสดงวัตถุประสงค์[edit | edit source]
รูปกริยาไม่ผันในภาษาเปอร์เซียนมักใช้เพื่อแสดงวัตถุประสงค์ เช่น การบอกว่าทำอะไรเพื่อให้เกิดผลบางอย่าง ตัวอย่างเช่น:
Iranian Persian | Pronunciation | Thai |
---|---|---|
من میخواهم بخوانم | man mikhāham bekhānam | ฉันต้องการอ่าน |
او باید برود | ū bāyad beravad | เขาต้องไป |
ما میخواهیم یاد بگیریم | mā mikhāhim yād begīrim | พวกเราต้องการเรียนรู้ |
شما باید تمرین کنید | shomā bāyad tamrīn konid | คุณต้องฝึกฝน |
การใช้รูปกริยาไม่ผันเพื่อแสดงความจำเป็น[edit | edit source]
การใช้รูปกริยาไม่ผันสามารถใช้เพื่อแสดงความจำเป็นหรือข้อกำหนด เช่น:
Iranian Persian | Pronunciation | Thai |
---|---|---|
من باید درس بخوانم | man bāyad dars bekhānam | ฉันต้องอ่านบทเรียน |
او باید کار کند | ū bāyad kār konad | เขาต้องทำงาน |
ما باید زود برویم | mā bāyad zud beravim | เราต้องไปเร็ว |
شما باید به خانه بروید | shomā bāyad beh khāneh beravid | คุณต้องกลับบ้าน |
การใช้รูปกริยาไม่ผันเพื่อขออนุญาต[edit | edit source]
รูปกริยาไม่ผันยังใช้ในการขออนุญาต เช่น:
Iranian Persian | Pronunciation | Thai |
---|---|---|
میتوانم بروم؟ | mitavānam beravam? | ฉันสามารถไปได้ไหม? |
میشود کتاب را بگیرم؟ | mishavad ketāb rā begīram? | ฉันสามารถหยิบหนังสือได้ไหม? |
میتوانیم فیلم ببینیم؟ | mitavānim film bebinim? | เราสามารถดูหนังได้ไหม? |
میتوانی با من بیایی؟ | mitavāni bā man biyāyi? | คุณสามารถมาที่นี่กับฉันได้ไหม? |
การใช้รูปกริยาไม่ผันเพื่อแสดงความเป็นไปได้[edit | edit source]
สุดท้าย รูปกริยาไม่ผันสามารถใช้เพื่อแสดงความเป็นไปได้ เช่น:
Iranian Persian | Pronunciation | Thai |
---|---|---|
میتواند باران بیفتد | mitavānad bārān biyoftad | อาจมีฝนตก |
ممکن است فردا برویم | momken ast fardā beravim | อาจจะไปในวันพรุ่งนี้ |
شاید او بیاید | shāyad ū biyāyad | เขาอาจมาที่นี่ |
ممکن است من دیر بیایم | momken ast man dīr biyāyam | ฉันอาจมาช้า |
แบบฝึกหัด[edit | edit source]
เพื่อให้คุณได้ฝึกฝนที่ได้เรียนรู้ในบทเรียนนี้ นี่คือแบบฝึกหัด 10 ข้อที่คุณสามารถทำได้:
แบบฝึกหัดที่ 1[edit | edit source]
แปลประโยคต่อไปนี้เป็นภาษาเปอร์เซียน:
1. ฉันต้องการกิน
2. เขาต้องการเรียน
3. เราต้องทำการบ้าน
แบบฝึกหัดที่ 2[edit | edit source]
เติมคำในประโยคต่อไปนี้ด้วยรูปกริยาไม่ผันที่ถูกต้อง:
1. من میخواهم ___________ (بخوابم)
2. او باید ___________ (برود)
3. ما میخواهیم ___________ (یاد بگیریم)
แบบฝึกหัดที่ 3[edit | edit source]
เขียนประโยคใหม่โดยใช้รูปกริยาไม่ผันเพื่อแสดงวัตถุประสงค์:
1. ฉันไปโรงเรียนเพื่อเรียน
2. เขาออกไปข้างนอกเพื่อเล่น
แบบฝึกหัดที่ 4[edit | edit source]
เลือกคำที่ถูกต้องเพื่อเติมในประโยค:
1. میخواهم ___________ (بخوابم/بخوانم)
2. باید ___________ (کار کنم/کار کنی)
3. ممکن است ___________ (بروم/برویم)
แบบฝึกหัดที่ 5[edit | edit source]
เขียนประโยคที่แสดงความจำเป็นโดยใช้รูปกริยาไม่ผัน:
1. ฉันต้องทำการบ้าน
2. เขาต้องไปหาหมอ
แบบฝึกหัดที่ 6[edit | edit source]
แปลประโยคต่อไปนี้เป็นภาษาเปอร์เซียน:
1. เขาอาจจะไม่มา
2. เราต้องการพักผ่อน
3. คุณสามารถช่วยฉันได้ไหม?
แบบฝึกหัดที่ 7[edit | edit source]
เรียงลำดับคำในประโยคต่อไปนี้ให้ถูกต้อง:
1. (باید) (درس) (من) (بخوانم)
2. (میتوانم) (به) (بروید) (شما)
แบบฝึกหัดที่ 8[edit | edit source]
สร้างประโยคใหม่จากคำต่อไปนี้:
1. (میخواهم) (بخوابم)
2. (او) (باید) (کار کند)
แบบฝึกหัดที่ 9[edit | edit source]
ประโยคที่แสดงถึงการขออนุญาต:
1. ฉันสามารถใช้โทรศัพท์ได้ไหม?
2. คุณอนุญาตให้ฉันเข้ามาได้ไหม?
แบบฝึกหัดที่ 10[edit | edit source]
เขียนประโยคที่ใช้เพื่อแสดงความเป็นไปได้:
1. อาจมีคนมาที่นี่
2. เขาอาจไม่เข้าเรียน
คำตอบ[edit | edit source]
คำตอบแบบฝึกหัดที่ 1[edit | edit source]
1. من میخواهم بخورم
2. او میخواهد یاد بگیرد
3. ما میخواهیم کار کنیم
คำตอบแบบฝึกหัดที่ 2[edit | edit source]
1. من میخواهم بخوابم
2. او باید برود
3. ما میخواهیم یاد بگیریم
คำตอบแบบฝึกหัดที่ 3[edit | edit source]
1. من به مدرسه میروم که یاد بگیرم
2. او به بیرون میرود که بازی کند
คำตอบแบบฝึกหัดที่ 4[edit | edit source]
1. میخواهم بخوابم
2. باید کار کنم
3. ممکن است بروم
คำตอบแบบฝึกหัดที่ 5[edit | edit source]
1. من باید کارهای خانه را انجام دهم
2. او باید به دکتر برود
คำตอบแบบฝึกหัดที่ 6[edit | edit source]
1. او ممکن است نیاید
2. ما میخواهیم استراحت کنیم
3. میتوانی به من کمک کنی؟
คำตอบแบบฝึกหัดที่ 7[edit | edit source]
1. من باید درس بخوانم
2. میتوانید به بروید
คำตอบแบบฝึกหัดที่ 8[edit | edit source]
1. میخواهم بخوابم
2. او باید کار کند
คำตอบแบบฝึกหัดที่ 9[edit | edit source]
1. میتوانم از تلفن استفاده کنم؟
2. میتوانید به من اجازه دهید که وارد شوم؟
คำตอบแบบฝึกหัดที่ 10[edit | edit source]
1. ممکن است کسی به اینجا بیاید
2. او ممکن است به کلاس نیاید
บทเรียนอื่น ๆ[edit | edit source]
- คอร์สระดับ 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → บทเรียนที่ 9: สรรพนามสมคบคิด
- คอร์สระดับ 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → บทเรียนที่ 3: ลำดับคำในประโยคเปอร์เซียน
- Lesson 4: Present tense conjugation of the verb to be
- หลักสูตรระดับ 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → บทเรียนที่ 20: การใช้รูปหน้าคำสั่ง
- 0 to A1 Course
- คอร์สระดับ 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → บทเรียนที่ 8: การใช้โปรดันวัตถุตรง
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → บทเรียนที่ 5: การผันกริยาปัจจุบันของกริยาปกติ
- หลักสูตรระดับ 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → บทเรียนที่ 14: อดีตกาลของคำกริยาปกติ
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → บทเรียนที่ 15: ลำดับคำในประโยคอดีต
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → บทเรียนที่ 22: ประโยคซับออร์ดิเนทและคำบุพบท