Language/Turkish/Grammar/Adjectives/pl
< Language | Turkish | Grammar | Adjectives
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Translate to: Հայերէն Български език 官话 官話 Hrvatski jezik Český jazyk Nederlands English Suomen kieli Français Deutsch עברית हिन्दी Magyar Bahasa Indonesia فارسی Italiano 日本語 Қазақ тілі 한국어 Lietuvių kalba Νέα Ελληνικά Şimali Azərbaycanlılar
Język polski
Português Limba Română Русский язык Српски Español العربية القياسية Svenska Wikang Tagalog தமிழ் ภาษาไทย Українська мова Urdu Tiếng ViệtRate this lesson:
Poziomy przymiotników[edytuj | edytuj kod]
Przymiotniki w języku tureckim mają trzy poziomy: pozytywny, porównawczy i najwyższy. Oto przykłady użycia każdego z poziomów:
Pozytywny[edytuj | edytuj kod]
- Bu ev güzel. (To mieszkanie jest piękne.)
- O kitap ilginç. (Ta książka jest interesująca.)
- Benim kız kardeşim zeki. (Moja siostra jest inteligentna.)
Porównawczy[edytuj | edytuj kod]
- Bu ev daha güzel. (To mieszkanie jest piękniejsze.)
- O kitap daha ilginç. (Ta książka jest bardziej interesująca.)
- Benim kız kardeşim daha zeki. (Moja siostra jest bardziej inteligentna.)
Najwyższy[edytuj | edytuj kod]
- Bu ev en güzel ev. (To najpiękniejsze mieszkanie.)
- O kitap en ilginç kitap. (Ta najbardziej interesująca książka.)
- Benim kız kardeşim en zeki kız kardeş. (Moja najinteligentniejsza siostra.)
Formowanie pozytywnego przymiotnika[edytuj | edytuj kod]
Formowanie pozytywnego przymiotnika jest proste i polega na dodaniu sufiksu do rdzenia przymiotnika. Sufiks ten zależy od rodzaju używanego rzeczownika. Oto kilka przykładów:
Rzeczowniki kończące się na samogłoskę[edytuj | edytuj kod]
Turecki | Wymowa | Polski |
---|---|---|
kalp (serce) | /kalp/ | serdeczny |
iyi (dobry) | /ii/ | dobry |
güzel (piękny) | /guzel/ | piękny |
Rzeczowniki kończące się na spółgłoskę[edytuj | edytuj kod]
Turecki | Wymowa | Polski |
---|---|---|
çanta (torba) | /chanta/ | torba |
zor (trudny) | /zor/ | trudny |
akrep (skorpion) | /akrep/ | skorpion |
Formowanie porównawczego i najwyższego przymiotnika[edytuj | edytuj kod]
Formowanie przymiotników porównawczych i najwyższych wymaga dodania odpowiedniego sufiksu, ale również konieczne jest używanie wyrazów takich jak daha [więcej] (porównawczy) i en [najbardziej] (najwyższy). Oto kilka przykładów:
Rzeczowniki kończące się na samogłoskę[edytuj | edytuj kod]
Turecki | Wymowa | Polski |
---|---|---|
yüksek (wysoki) | /yuksek/ | wyższy |
mutlu (szczęśliwy) | /mutlu/ | szczęśliwszy |
güzel (piękny) | /guzel/ | piękniejszy |
Rzeczowniki kończące się na spółgłoskę[edytuj | edytuj kod]
Turecki | Wymowa | Polski |
---|---|---|
uzun (długi) | /uzun/ | dłuższy |
zor (trudny) | /zor/ | trudniejszy |
kısa (krótki) | /kisha/ | krótszy |
Inne lekcje[edytuj | edytuj kod]
- Kurs 0 do poziomu A1 → Gramatyka → Przypadki
- Kurs od 0 do A1 → Gramatyka → Zaimki
- Kurs 0 do A1 → Gramatyka → Części zdania
- Kurs 0 do A1 → Gramatyka → Zdania warunkowe
- Kurs 0 do A1 → Gramatyka → Wymowa
- 0 to A1 Course
- Kurs 0 do A1 → Gramatyka → Rzeczowniki
- Kurs 0-A1 → Gramatyka → Samogłoski i spółgłoski
- Kurs 0 do A1 → Gramatyka → Czasowniki