Language/German/Grammar/Cases:-Nominative-and-Accusative/th
![Armenian](/image/flag/lang/Language_7.gif)
![Bulgarian](/image/flag/lang/Language_22.gif)
![Chinese, Mandarin (simplified)](/image/flag/lang/Language_28.gif)
![Chinese, Mandarin (traditional)](/image/flag/lang/Language_171.gif)
![Croatian](/image/flag/lang/Language_31.gif)
![Czech](/image/flag/lang/Language_32.gif)
![Dutch](/image/flag/lang/Language_34.gif)
![English](/image/flag/lang/Language_36.gif)
![Finnish](/image/flag/lang/Language_41.gif)
![French](/image/flag/lang/Language_42.gif)
![Hebrew](/image/flag/lang/Language_53.gif)
![Hindi](/image/flag/lang/Language_54.gif)
![Hungarian](/image/flag/lang/Language_55.gif)
![Indonesian](/image/flag/lang/Language_57.gif)
![Iranian Persian](/image/flag/lang/Language_95.gif)
![Italian](/image/flag/lang/Language_61.gif)
![Japanese](/image/flag/lang/Language_62.gif)
![Kazakh](/image/flag/lang/Language_66.gif)
![Korean](/image/flag/lang/Language_70.gif)
![Lithuanian](/image/flag/lang/Language_76.gif)
![Modern Greek (1453-)](/image/flag/lang/Language_48.gif)
![North Azerbaijani](/image/flag/lang/Language_11.gif)
![Polish](/image/flag/lang/Language_96.gif)
![Portuguese](/image/flag/lang/Language_97.gif)
![Romanian](/image/flag/lang/Language_102.gif)
![Russian](/image/flag/lang/Language_103.gif)
![Serbian](/image/flag/lang/Language_107.gif)
![Spanish](/image/flag/lang/Language_119.gif)
![Standard Arabic](/image/flag/lang/Language_6.gif)
![Swedish](/image/flag/lang/Language_122.gif)
![Tagalog](/image/flag/lang/Language_123.gif)
![Tamil](/image/flag/lang/Language_125.gif)
![Thai](/image/flag/lang/Language_128.gif)
![Turkish](/image/flag/lang/Language_133.gif)
![Ukrainian](/image/flag/lang/Language_136.gif)
![Urdu](/image/flag/lang/Language_137.gif)
![Vietnamese](/image/flag/lang/Language_139.gif)
กรณีในภาษาเยอรมัน[edit | edit source]
กรณีในภาษาเยอรมันเป็นส่วนสำคัญของไวยากรณ์ เพราะเป็นวิธีที่ใช้เพื่อแสดงบทบาทของส่วนประกอบต่าง ๆ ในประโยค
กรณีในภาษาเยอรมันมีทั้งหมด 4 กรณี ได้แก่ กรณีผู้ใช้ (Nominativ) กรณีส่วนกลาง (Akkusativ) กรณีของผู้ถือเอา (Dativ) และ กรณีของผู้ถูกถือเอา (Genitiv)
ในบทเรียนนี้ เราจะศึกษาเฉพาะกรณีผู้ใช้และกรณีส่วนกลางซึ่งเป็นกรณีที่ใช้บ่อยที่สุดในภาษาเยอรมัน
กรณีผู้ใช้ (Nominativ)[edit | edit source]
กรณีผู้ใช้ (Nominativ) ใช้เพื่อแสดงบทบาทของผู้ใช้ในประโยค โดยจะเป็นกรณีที่ใช้กับคำนามหรือสรรพนามที่เป็นเรื่องของประธาน
ตัวอย่างเช่น
เยอรมัน | การออกเสียง | คำแปลเป็นไทย |
---|---|---|
der Mann | เดอ เม็น | ผู้ชาย |
die Frau | ดี เฟราว์ | ผู้หญิง |
das Kind | ดัส คินด์ | เด็ก |
ในตัวอย่างข้างต้น เราสามารถเห็นได้ว่า กรณีผู้ใช้ (Nominativ) จะใช้กับ "der Mann" (ผู้ชาย) "die Frau" (ผู้หญิง) และ "das Kind" (เด็ก) ซึ่งเป็นคำนามที่เป็นเรื่องของประธาน
กรณีส่วนกลาง (Akkusativ)[edit | edit source]
กรณีส่วนกลาง (Akkusativ) ใช้เพื่อแสดงบทบาทของส่วนของประโยคที่เป็นเรื่องของกรรม โดยจะใช้กับคำนามหรือสรรพนาม
ตัวอย่างเช่น
เยอรมัน | การออกเสียง | คำแปลเป็นไทย |
---|---|---|
Ich sehe den Mann. | อิช เซเอ เดิน เม็น | ฉันเห็นผู้ชาย |
Sie trinkt das Wasser. | ซี ตริงก์ท์ ดัส วาเซอร์ | เธอดื่มน้ำ |
Er isst den Apfel. | เออร์ อิสส์ท์ เดิน อัปเปิล | เขากินแอปเปิล |
ในตัวอย่างข้างต้น เราสามารถเห็นได้ว่า กรณีส่วนกลาง (Akkusativ) จะใช้กับ "den Mann" (ผู้ชาย) "das Wasser" (น้ำ) และ "den Apfel" (แอปเปิล) ซึ่งเป็นคำนามที่เป็นเรื่องของกรรม
สรุป[edit | edit source]
ในบทเรียนนี้ เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับกรณีในภาษาเยอรมัน โดยเฉพาะเจาะจงกับกรณีผู้ใช้และกรณีส่วนกลาง ซึ่งเป็นกรณีที่ใช้บ่อยที่สุดในภาษาเยอรมัน
เราหวังว่าบทเรียนนี้จะช่วยให้นักเรียนที่เริ่มต้นเรียนรู้ภาษาเยอรมันสามารถเข้าใจและใช้งานกรณีได้อย่างถูกต้อง
บทเรียนอื่น ๆ[edit | edit source]
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → รูปกริยา
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → Subject and Verb
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → คำกริยาที่แยกออกได้
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → คำคุณศัพท์ที่ใช้เพื่อบอกลักษณะของสิ่งต่าง ๆ
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → การใช้คำบุพบท
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → เพศและบทความ
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยกรณ์ → รูปพหูพจน์
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → คำบุพบทเวลา
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → นามและเพศ
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → การแสดงความสามารถ
- คอร์สระดับ 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → รูปซับมายเลอร์และเปรียบเทียบ
- คอร์สเรียนระดับ 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → Present Tense
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → พูดเกี่ยวกับหน้าที่
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → การใช้วลีเวลา
- คอร์ส 0 ถึง A1 → ไวยากรณ์ → พรอนัวน์บุคคล