Language/Ancient-greek-to-1453/Grammar/Relative-Pronouns

Relative pronouns - Αναφορικές αντωνυμίες

Ελληνικά	English	Français
Αναφορικές αντωνυμίες	Relative pronouns	Pronoms Relatifs
Αναφορικές λέγονται οι αντωνυμίες με τις οποίες μια ολόκληρη πρόταση αναφέρεται σε μια άλλη λέξη, άλλη πρόταση ή σε όλο το νόημά της.		Le pronom relatif sert à introduire une proposition subordonnée relative dans une phrase, il représente et remplace son antécédent placé généralement devant lui. Il prend le genre et le nombre de cet antécédent. Un pronom relatif introduit une proposition qui sert de complément à ce nom (ou pronom).
Αναφορικές αντωνυμίες είναι οι εξής: 1.  ὅς, ἡ, ὅ  (ο οποίος, αυτός που) 2. ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ  (αυτός ακριβώς που) 3. ὅστις, ἥτις, ὅ,τι  (όποιος) 4. ὁπότερος, ὁποτέρα, ὁπότερον  (όποιος από τους δύο) 5. ὅσος, ὅση, ὅσον 6. ὁπόσος, ὁπόση, ὁπόσον  (όσος) 7. οἷος, οἵα, οἷον  ( τέτοιος που) 8. ὁποῖος, ὁποῖα, ὁποῖον  (χωρίς άρθρο = όποιας λογής) 9. ἡλίκος, ἡλίκη, ἡλίκον  ( όσο μεγάλος) 10. ὁπηλίκος, ὁπηλίκη, ὁπηλίκον  ( όσο μεγάλος) 11. ὁποδαπὸς, ὁποδαπὴ, ὁποδαπὸν  (από ποιον τόπο :σε πλάγια ερώτηση)		1. ὅς, ἡ, ὅ  (qui, lequel, laquelle ) 2. ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ  (celui qui, précisément) 3. ὅστις, ἥτις, ὅ,τι  ( celui qui, quiconque ) 4. ὁπότερος, ὁποτέρα, ὁπότερον  (qui, que ce soit des, de ) 5. ὅσος, ὅση, ὅσον (aussi grand) que ) 6. ὁπόσος,ὁπόση,ὁπόσον  (quelque grand que) 7. οἷος, οἵα, οἷον  ((tel) que) 8. ὁποῖος, ὁποῖα, ὁποῖον  (= sans article : celui, celle) 9. ἡλίκος, ἡλίκη, ἡλίκον  (aussi âgé que ) 10. ὁπηλίκος, ὁπηλίκη, ὁπηλίκον  (quelque âgé que ) 11. ὁποδαπὸς, ὁποδαπὴ, ὁποδαπὸν ** (de quel région: emploi au style indirecte)
ὅς, ἥ, ὅ Ενικός αριθμός   αρ. θηλ. ουδ. Ον. ὅς ἥ ὅ Γεν. οὗ ἧς οὗ Δοτ. ᾧ ᾗ ᾧ Αιτ. ὅν ἥν ὅ Κλ. - - - Πληθυντικός αριθμός Ον. οἵ αἵ ἅ Γεν. ὧν ὧν ὧν Δοτ. οἷς αἷς οἷς Αιτ. οὕς ἅς ἅ Κλ. - - -		ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ * (celui qui, précisément) Singulier   Masc. Fém. neutre Nom. ὅσπερ ἥπερ ὅπερ Gen. οὗπερ ἧσπερ οὗπερ Dat. ᾧπερ ᾗπερ ᾧπερ Ac. ὅνπερ ἥνπερ ὅπερ Voc. - - - Pluriel Nom. οἵπερ αἵπερ ἅπερ Gen. ὧνπερ ὧνπερ ὧνπερ Dat. οἷσπερ αἷσπερ οἷσπερ Ac. οὕσπερ ἅσπερ ἅπερ Voc. - - -
		*Le suffixe -περ s'ajoute au relatif : ὅσ-περ, ἥ-περ, ὅ-περ, pour marquer une insistance. La première partie se décline comme le relatif simple. Le suffixe –περ reste invariable.
		** ὁπο-δαπὸς, ὁπο-δαπὴ, ὁπο-δαπὸν La terminaigon : -δαπὸς, -δαπὴ, -δαπὸν définie l'origine géographique de quelqu'un, ou l'origine de son pays pour les etrangères. ( ἀλλο-δαπός, ἀλλο-δαπή, ἀλλο-δαπόν)