Difference between revisions of "Language/Modern-greek-1453/Grammar/Augment-in-modern-Greek"

From Polyglot Club WIKI
Jump to navigation Jump to search
(leçon tout à fait modifiée)
 
(12 intermediate revisions by 3 users not shown)
Line 1: Line 1:
[[File:-3-728.jpg|thumb|none]]
[[File:-3-728.jpg|thumb]]
 
== '''English: The augment in Greek language''' ==
== '''Augment in Greek verbs''' ==
 
== '''English''' ==
The augment in Greek language, is a prefix meaning the past tense. It is normally found in the indicative of past tenses: imperfect and aorist.
The augment in Greek language, is a prefix meaning the past tense. It is normally found in the indicative of past tenses: imperfect and aorist.


Line 12: Line 9:
the prefix is only inserted whenever the verb would otherwise have less than three syllables.
the prefix is only inserted whenever the verb would otherwise have less than three syllables.


In these verbs, the increase always appears as έ-.
In these verbs, the increase always appears as '''έ-.'''


From the examples in the table above, we observe that:
From the examples in the table above, we observe that:


'''a)''' the increase, formed by the vowel ε-, adds a syllable in front of a verb with a consonantal initial when it is accented 
*'''a)''' the increase, formed by the vowel '''ε-,''' adds a syllable in front of a verb with a consonantal initial when it is accented 


'''Eg.''' : the verb "πιάνω": to catch
'''Eg.''' : the verb "πιάνω": to catch


'''έ'''πιανα, '''έ'''πιανες, '''έ'''πιανε, '''έ'''πιαναν : I was catching, you were catching, he was catching ...
'''έ'''πιανα, '''έ'''πιανες, '''έ'''πιανε, '''έ'''πιαναν : I was catching, you were catching, he was catching ...  


and it is lost when it is not accentuated
and it is lost when it is not accentuated


'''b)''' When a syllabic augment occurs in a compound verb, that is, a verb consisting of a prepositional prefix and a root verb, the augment resides 
*'''b)''' When a syllabic augment occurs in a compound verb, that is, a verb consisting of a prepositional prefix and a root verb, the augment resides of the beginning simple verb, not at the beginning of the preposition. This is called an internal augment.
 
of the beginning simple verb, not at the beginning of the preposition. This is called an internal augment.


καλοπιάνω, καλο-'''έ'''πιανα, καλο-'''έ'''πιασα : flatter
καλοπιάνω, καλο-'''έ'''πιανα, καλο-'''έ'''πιασα : flatter
Line 34: Line 29:
'''Eg.''' the verb :
'''Eg.''' the verb :


καλο'''έ'''πιανα, καλο'''έ'''πιασα
*καλο'''έ'''πιανα, καλο'''έ'''πιασα


we can also say:
we can also say:


καλ'''ό'''πιανα, καλ'''ό'''πιασα.
*καλ'''ό'''πιανα, καλ'''ό'''πιασα.


== '''Exceptions''' ==
'''Attention :'''
A number of common verbs have irregular forms involving other vowels, mainly η- In added, the verbs of the learned tradition
The augment only adds to Indicative mood and gets lost in other modes.


partly preserve more complex models inherited from ancient Greek.
=== '''Exceptions'''===
A number of common verbs have irregular forms involving other vowels, mainly η- In added, the verbs of the learned tradition partly preserve more complex models inherited from ancient Greek.


a) Verbs starting with a consonant:
===='''a)''' Verbs starting with a consonant:====


We said that verbs that start with a consonant, they add an '''- ε-''' as an increase. There are verbs
We said that verbs that start with a consonant, they add an '''- ε-''' as an increase. There are verbs
Line 59: Line 55:
βρίσκω> έβρισκα or ήβρα (παλιότερος τύπος) : I find> I found or I found (old type)
βρίσκω> έβρισκα or ήβρα (παλιότερος τύπος) : I find> I found or I found (old type)


b) Verbs starting with a vowel:
===='''b)''' Verbs starting with a vowel:====


We have said that verbs that start with a vowel do not accept augmentation; but some verbs add it.
We have said that verbs that start with a vowel do not accept augmentation; but some verbs add it.
Line 65: Line 61:
They are the:
They are the:


'''Έ'''χω > '''εί'''χα (imp.): I had
*'''Έ'''χω > '''εί'''χα (imp.): I had


έρχομαι > '''ή'''ρθα (aor.): I come > 
*έρχομαι > '''ή'''ρθα (aor.): I come > 


είμαι > '''ή'''μουν (imp.): I am > I was
*είμαι > '''ή'''μουν (imp.): I am > I was


and the verb: υπ'''ά'''ρχω > υπ'''ή'''ρχα: I exist > I existed 
*and the verb: υπ'''ά'''ρχω > υπ'''ή'''ρχα: I exist > I existed 


which accepts an internal increase.
which accepts an internal increase.
Line 79: Line 75:
'''Eg.'''
'''Eg.'''


'''δια'''-γράφω> δι-'''έ'''-γραφα, δι-'''έ'''-γραψα.
*'''δια'''-γράφω> δι-'''έ'''-γραφα, δι-'''έ'''-γραψα.


Delete > I deleted
Delete > I deleted
Line 85: Line 81:
In this case, the last vowel of the intention agrees with the '''-έ-''' of the augmentation. From this synergy prevails the '''-έ-''' of the increase.
In this case, the last vowel of the intention agrees with the '''-έ-''' of the augmentation. From this synergy prevails the '''-έ-''' of the increase.


== '''Français''' ==
== '''Augmentation des verbes grecs''' ==
L'augment est un préfixe signifiant le passé. On le rencontre normalement à l'indicatif des temps du passé :  '''imparfait''' et '''aoriste'''.
L'utilisation du préfixe du passé '''ε-''' ( e- ), le soi-disant augment , montre une certaine variation et irrégularité entre les classes verbales.
Dans les verbes réguliers du grec le préfixe est utilisé en fonction d'une règle d'accentuation, qui spécifie que chaque forme verbale du passé ;
le préfixe n'est inséré que chaque fois que le verbe aurait autrement moins de trois syllabes.
Dans ces verbes, l'augmentation apparaît toujours comme '''έ-''' .
D'après les exemples au tableau ci-haut, nous observons que:
'''a)''' l'augmentation, constitué par la voyelle '''ε- ,''' ajoute une syllabe devant un verbe à initiale consonantique lorsqu'elle est accentuée
'''par ex. :''' le verbe "πιάνω": attraper
έπιανα, έπιανες, έπιανε, έπιαναν
j'attrapais, tu attrapais, il attrapait...
et elle est perdue lorsqu' elle n'est pas accentuée
'''par ex.'''
πιάναμε, πιάνατε...( Imperfait)
nous attrapions, vous attrapiez...
'''b)''' l'augmentation entre lorsque le verbe commance d'une consonne (πιάνω : attraper), mais elle ne s'ajoute pas lorsque
le verbe débute d'une voyelle ou d'une diphtongue:
('''αυ, ευ'''  etc.)
ιδρύω > ίδρυα :  je fonde > je fondait
εύχομαι > ευχόμουν(α) : souhaiter > souhaite
αισθάνομαι > αισθανόμουν(α) : je ressens > je ressentais
Pour les verbes composés avec des préfixes adverbiaux, l'augment s'intercale entre la préposition et le verbe.
'''par ex'''.
'''καλοπιάνω: cajoler''', καλο-'''έ'''πιανα, καλο-'''έ'''πιασα
Dans ce cas, l'augmentation est appelée augmentation interne. Plusieurs fois, cette  interne est perdue.
'''par ex'''. le verbe : 
καλο'''έ'''πιανα, καλο'''έ'''πιασα
on peut aussi dire :
καλ'''όπ'''ιανα, καλ'''όπ'''ιασα. 
== '''Exceptions''' ==
Un certain nombre de verbes fréquents ont des formes irrégulières impliquant d'autres voyelles, principalement '''η-'''
De plus, les verbes de la tradition savante préservent en partie des modèles plus complexes hérités du grec ancien.
'''a)''' Les verbes commençant par une consonne :
Nous avons dit que les verbes qui commencent par une consonne, ils ajoutent  un '''- ε-''' comme augmentation.
Il y a des verbes qui ajoutent -ή- comme augmentation. Voici les:
θέλω > '''ή'''θελα : je veux> je voulais
ξέρω > '''ή'''ξερα (imp.) :  je sais > je savais ( le verbe n’existe pas à l’aoriste)
πίνω > '''ή'''πια : je bois, j'ai bu 
βρίσκω > '''έ'''βρισκα ή '''ή'''βρα (παλιότερος τύπος)
je trouve> je trouvais ou je trouva (type ancien) 
'''b)''' Les verbes commençant par une voyelle :
Nous avons dit que les verbes qui commencent par une voyelle n'acceptent pas d'augmentation; mais certains verbes l'ajoute.
Ils sont les:
έχω > '''εί'''χα (imp.) : j'ai > j'avais
έρχομαι > '''ή'''ρθα (aor.) : je viens > je suis venu
'''εί'''μαι > '''ή'''μουν (imp.) : je suis > j'étais
et le verbe : υπάρχω > υπ'''ή'''ρχα :  j'existe > j'existais qui accepte une augmentation interne.
Les verbes composés dont leur préposition est d'ancien grec, ils ajoutent une augmentation interne.
'''par ex'''.
'''δια'''-γράφω > δι-'''έ'''-γραφα, δι-'''έ'''-γραψα.
Supprimer > je supprimais, j'ai supprimé.
Dans ce cas, la dernière voyelle de l'intention est en accord avec le '''-έ-''' de l'augmentation.
De cette synergie prévaut le '''-έ-''' de l'augmentation.  
== '''Ελληνικά''' ==
== '''Η αύξηση του ρήματος''' ==
== '''Η αύξηση του ρήματος στα Νέα Ελληνικά (''' '''L'augment du verbe en grec nouveau'''). ==
==== '''Τι είναι η ρηματική αύξηση (Qu'est ce que c'est l'augment du verbe )?''' ====
==== Όταν κλίνεται ένα ρήμα διαπιστώνουμε ότι σε μερικά ρήματα στον '''παρατατικό''' και στον '''αόριστο''' προστίθεται ====
=== στην αρχή του ρήματος ένα επιπλέον γράμμα το '''έ,''' (ένα μόρφημα, όπως λέγεται) που το ονομάζουμε '''αύξηση'''. ===
Παρατήρησε προσεκτικά τους παρακάτω πίνακες:
* Dans certains verbes conjugués  à '''Παρατατικό (imparfait )''' και '''Αόριστο''' (p.c –p.s.) ( CAD que aux temps du passé )
* L'augment est un préfixe signifiant le passé. On le rencontre normalement '''que''' à l'indicatif des temps : '''Παρατατικό''' και  '''Αόριστο.'''
==== Si devant un verbe il y a un consonne, il est ajouté la voyelle : '''-ε-''' ====


==== Observez attentivement les tableaux suivants: ====
{| class="wikitable"
!'''Πιάνω'''   
! '''( attraper )'''   
!
!
!'''Καλοπιάνω'''
!'''('''  '''flatter )'''
!
!
!'''Ιδρύω'''
!'''(fonder)'''
!
|-
|'''ενεστώτας'''
|'''παρατατικός'''
|'''αόριστος'''
|
|'''ενεστώτας'''
|'''παρατατικός'''
|'''αόριστος'''
|
|'''ενεστώτας'''
|'''παρατατικός'''
|'''αόριστος'''
|-
|πιάνω<br>
πιάνεις<br>
πιάνει<br>
πιάνουμε<br>
πιάνετε<br>
πιάνουν
|'''έ'''πιανα<br>
'''έ'''πιανες<br>
'''έ'''πιανε<br>
πιάναμε<br>
πιάνατε<br>
'''έ'''πιαναν
|'''έ'''πιασα<br>
'''έ'''πιασες<br>
'''έ'''πιασε<br>
πιάσαμε<br>
πιάσατε<br>
'''έ'''πιασαν
|
|καλοπιάνω<br>
καλοπιάνεις<br>
καλοπιάνει<br>
καλοπιάνουμε<br>
καλοπιάνετε<br>
καλοπιάνουν
|καλο'''έ'''πιανα<br>
καλο'''έ'''πιανες<br>
καλο'''έ'''πιανε<br>
καλοπιάναμε<br>
καλοπιάνατε<br>
καλο'''έ'''πιαναν
|καλο'''έ'''πιασα<br>
καλο'''έ'''πιασες<br>
καλο'''έ'''πιασε<br>
καλοπιάσαμε<br>
καλοπιάσατε<br>
καλο'''έ'''πιασαν
|
|ιδρύω<br>
ιδρύεις<br>
ιδρύει<br>
ιδρύουμε<br>
ιδρύετε<br>
ιδρύουν
|ίδρυα<br>
ίδρυες<br>
ίδρυε<br>
ιδρύαμε<br>
ιδρύατε<br>
ίδρυαν
|ίδρυσα<br>
ίδρυσες<br>
ίδρυσε<br>
ιδρύσαμε<br>
ιδρύσατε<br>
ίδρυσαν
|}


Από τα παραδείγματα παρατηρούμε ότι:( dans les exemples nous vérifions que ) :
== '''Ελληνικά: Η αύξηση του ρήματος''' ==


'''α)''' η αύξηση μπαίνει '''μόνο''' όταν τονίζεται, π.χ. '''έπιανα, έπιανες, έπιανε,έπιαναν,''' ενώ '''χάνεται''' όταν δεν τονίζεται, π.χ. '''πιάναμε, πιάνατε'''.
Όταν κλίνεται ένα ρήμα διαπιστώνουμε ότι σε μερικά ρήματα στον παρατατικό και στον αόριστο προστίθεται 
* '''l'augment n'intervient que lorsque le syllabe doit être accentué.par ex. έπιανα, έπιανες, έπιανε,έπιαναν,'''


* '''il est perdu  lorsque le syllabe n'est pas accentué. Par ex.''' : '''πιάναμε, πιάνατε.'''
στην αρχή του ρήματος ένα επιπλέον γράμμα το έ, που το ονομάζουμε αύξηση
'''β)''' η αύξηση μπαίνει '''όταν το ρήμα αρχίζει από σύμφωνο''' '''(πιάνω=  attraper)''', ενώ δεν μπαίνει όταν το ρήμα αρχίζει από φωνήεν ή δίψηφο :
* l'augment se pose quand le verbe commence par une consonne ('''πιάνω''' ),


* ενώ δεν μπαίνει όταν το ρήμα αρχίζει από φωνήεν ή δίψηφο :
Από τα παραδείγματα παρατηρούμε ότι η συλλαβική αύξηση
* Mais il ne se pose pas quand le verbe commence par une voyelle ou une diphtongue :
('''αυ, ευ κ.τ.λ'''.), π.χ'''. ιδρύω > ίδρυα''', '''εύχομαι > ευχόμουν'''(α), αισθάνομαι > αισθανόμουν(α).


'''γ)''' η αύξηση βρίσκεται στην αρχή του ρήματος ( '''έ'''πιανα, '''έ'''πιασα) και λέγεται '''εξωτερική''' '''αύξηση''' :
'''α)''' μπαίνει μόνο όταν τονίζεται, π.χ. '''έ'''πιανα, '''έ'''πιανες, '''έ'''πιανε, έπιαναν, ενώ χάνεται όταν δεν τονίζεται, π.χ. πιάναμε, πιάνατε.
* Quand l'augment est au début du verbe ( '''έ'''πιανα, '''έ'''πιασα) s'appelle :augment externe :
Όταν όμως '''το ρήμα είναι σύνθετο''' '''(καλοπιάνω)''' η αύξηση μπαίνει ανάμεσα στο '''α' και β'''΄ συνθετικό (καλο-'''έ'''πιανα, καλο-'''έ'''πιασα).


Quand le verbe est composé '''(καλοπιάνω) l'augment  prend place entre la préposition et la racine. (καλο-έ πιανα, καλο-έ πιασα).'''
'''β)''' η αύξηση μπαίνει όταν το ρήμα αρχίζει από σύμφωνο (πιάνω), ενώ δεν μπαίνει όταν το ρήμα αρχίζει από φωνήεν ή δίψηφο : 


Στην περίπτωση αυτή η αύξηση ονομάζεται '''εσωτερική αύξηση'''.
'''(αυ, ευ κ'''.τ.λ.), π.χ. ιδρύω > '''ί'''δρυα, '''εύ'''χομαι > '''ευ'''χόμουν(α), '''αι'''σθάνομαι > '''αι'''σθανόμουν(α).
* Dans ce cas, l'augment est appelé : '''augment interne.'''
Πολλές φορές η εσωτερική αύξηση αυτή χάνεται, για παράδειγμα το '''ρήμα :''' καλο'''έ'''πιανα = καλόπιανα , καλο'''έ'''πιασα = καλόπιασα.  


Quelques fois l’ '''augment interne est perdu.Par ex. au verbe : :''' καλο'''έ'''πιανα = καλόπιανα , καλο'''έ'''πιασα = καλόπιασα.  
Όταν όμως το ρήμα είναι σύνθετο (καλοπιάνω) η αύξηση μπαίνει ανάμεσα στο α' και β΄ συνθετικό (καλο-έπιανα, καλο-έπιασα). 


'''γράφω > διαγράφω > διέγραφα, διέγραψα.''' Στην περίπτωση αυτή το τελευταίο φωνήεν της πρόθεσης συναιρείται με το '''-έ-''' της αύξησης.  
Στην περίπτωση αυτή η αύξηση ονομάζεται εσωτερική αύξηση. Πολλές φορές η εσωτερική αύξηση αυτή χάνεται. για παράδειγμα το ρήμα. 


Από τη συναίρεση αυτή υπερισχύει το '''-έ- της αύξησης.'''
καλο'''έ'''πιανα, καλο'''έ'''πιασα μπορούμε να το πούμε και καλ'''ό'''πιανα, καλ'''ό'''πιασα.
{| class="wikitable"
!'''Διαγράφω''' 
!'''('''  '''supprimer )'''
!
|-
|'''ενεστώτας'''
|'''παρατατικός'''
|'''αόριστος'''
|-
|διαγράφω<br>
διαγράφεις<br>
διαγράφει<br>
διαγράφουμε<br>
διαγράφετε<br>
διαγράφουν
|δι'''έ'''γραφα<br>
δι'''έ'''γραφες<br>
δι'''έ'''γραφε<br>
διαγράφαμε<br>
διαγράφατε<br>
δι'''έ'''γραφαν
|δι'''έ'''γραψα<br>
δι'''έ'''γραψες<br>
δι'''έ'''γραψε<br>
διαγράψαμε<br>
διαγράψατε<br>
δι'''έ'''γραψαν
|}
'''Προσοχή''': Η αύξηση μπαίνει μόνο '''στην οριστική''' και χάνεται στις άλλες εγκλίσεις.  


Πολύ συχνά ακούμε αντί του σωστού τύπου της προστακτικής '''διάγραψε,''' τον τύπο διέγραψε( Λάθος ) .
'''Προσοχή:''' Η αύξηση μπαίνει μόνο στην οριστική και χάνεται στις άλλες εγκλίσεις.


'''Attention''' :L’augment se met '''QUE''' à l’indicatif. Il est perdu  dans d'autres accusations.
=== '''Εξαιρέσεις''' ===
* Très souvent nous entendons au lieu du type correct d'impératif : '''δι ά γραψε,''' le type  faux « '''διέγραψε''' ». 


== '''Οι εξαιρέσεις : Les exceptions :''' ==
===='''α)''' '''ρήματα που αρχίζουν από σύμφωνο'''====
Κάθε κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του. Έτσι και με τις αυξήσεις υπάρχουν διάφορες εξαιρέσεις από τον κανόνα.


Ας τα δούμε αναλυτικά:
Ενώ είπαμε ότι τα ρήματα που αρχίζουν από σύμφωνο παίρνουν ένα -'''έ'''- ως αύξηση. Υπάρχουν μερικά ρήματα


'''α)''' '''ρήματα που αρχίζουν από σύμφωνο : Verbes qui commencent par consonne :'''
που παίρνουν -'''ή'''- ως αύξηση το. Αυτά είναι τα:


Ενώ είπαμε παραπάνω ότι τα ρήματα που αρχίζουν από σύμφωνο παίρνουν ένα -'''έ'''- ως αύξηση,  
θέλω > '''ή'''θελα, ξέρω > '''ή'''ξερα (παρατατικός, το ρήμα δεν έχει αόριστο) , πίνω > '''ή'''πια, βρίσκω > έβρισκα ή '''ή'''βρα (παλιότερος τύπος) 


υπάρχουν μερικά ρήματα που παίρνουν -'''ή'''- ως αύξηση το. Αυτά είναι τα:
===='''β)''' '''ρήματα που αρχίζουν από φωνήεν'''====
* Bien que nous avons dit que les verbes commençant des consonnes prennent le -'''έ'''- comme augment,
Certains verbes prennent en augment le -'''ή'''- : les suivants :


'''θέλω > ήθελα,  ξέρω > ήξερα,  πίνω > ήπια,  βρίσκω > έβρισκα ή ήβρα''' (παλιότερος τύπος)
Ενώ είπαμε ότι τα ρήματα που αρχίζουν από φωνήεν δεν παίρνουν αύξηση, υπάρχουν μερικά ρήματα που παίρνουν.


'''β)''' '''ρήματα που αρχίζουν από φωνήεν : les verbes qui commencent de voyelle :'''
Αυτά είναι: έχω > '''εί'''χα, έρχομαι > '''ή'''ρθα, είμαι > '''ή'''μουν και το ρήμα υπάρχω που παίρνει εσωτερική αύξηση: υπάρχω > υπ'''ή'''ρχα. 


Ενώ είπαμε παραπάνω ότι τα ρήματα που αρχίζουν από φωνήεν δεν παίρνουν αύξηση, υπάρχουν μερικά ρήματα που παίρνουν. Αυτά είναι:
Εσωτερική αύξηση παίρνουν και τα ρήματα με πρώτο συνθετικό πρόθεση της αρχαίας, π.χ. γράφω > '''δια'''γράφω > δι'''έ'''γραφα, δι'''έ'''γραψα.  


έχω > '''εί'''χα, έρχομαι > '''ή'''ρθα, είμαι > '''ή'''μουν και το ρήμα '''''υπάρχω''''' που παίρνει εσωτερικά αύξηση: υπάρχω > υπ'''ή'''ρχα.
Στην περίπτωση αυτή το τελευταίο φωνήεν της πρόθεσης συναιρείται με το '''-έ-''' της αύξησης.  
* Bien que nous avons dit que les verbes commençant par voyelles ne prennent pas l’augment ,


* Il y en ont certains qui le prennent.ces sont les suivants : έχω > '''εί'''χα, έρχομαι > '''ή'''ρθα, είμαι > '''ή'''μουν
Από τη συναίρεση αυτή υπερισχύει το '''-έ-''' της αύξησης. 


* Le verbe '''''υπάρχω (exister) prend'''''  l''''augment interne :''' : '''υπάρχω''' > υπ '''ή''' ρχα
{{Marianthi-Signature}}
'''Η προστακτική''' δεν παίρνει ποτέ αύξηση (π.χ. διάταξε - διατάξτε). Συχνά όμως στον προφορικό λόγο τα σύνθετα ρήματα


με προθέσεις απαντώνται με αύξηση: ανέθεσε, επέστρεφε, περιέγραψέ μου το, υπέγραψέ το τώρα αμέσως κτλ.
 
* '''L’impératif''' ne prend '''JAMAIS l’augment''' : '''(π.χ. διάταξε - διατάξτε''').


* Mais très souvent, cependant, en termes verbaux, les verbes composés avec des prépositions, sont rencontrés par faut en augment.
==Other Lessons==
[[File:-6-728.jpg|thumb|none]]
* [[Language/Modern-greek-1453/Grammar/Voice-tense|Voice tense]]
* [[Language/Modern-greek-1453/Grammar/Words-with-2-accents|Words with 2 accents]]
* [[Language/Modern-greek-1453/Grammar/Pronouns|Pronouns]]
* [[Language/Modern-greek-1453/Grammar/How-to-Use-Have|How to Use Have]]
* [[Language/Modern-greek-1453/Grammar/The-comma|The comma]]
* [[Language/Modern-greek-1453/Grammar/Greek-voices-verbs-Φωνή-και-συζυγίες-ρημάτων|Greek voices verbs Φωνή και συζυγίες ρημάτων]]
* [[Language/Modern-greek-1453/Grammar/Personal-pronouns|Personal pronouns]]
* [[Language/Modern-greek-1453/Grammar/Irregular-adjectives|Irregular adjectives]]
* [[Language/Modern-greek-1453/Grammar/Pronoms-possessifs|Pronoms possessifs]]
* [[Language/Modern-greek-1453/Grammar/Verbs-Conjugation-Groups|Verbs Conjugation Groups]]
<span links></span>

Latest revision as of 22:07, 26 March 2023

-3-728.jpg

English: The augment in Greek language[edit | edit source]

The augment in Greek language, is a prefix meaning the past tense. It is normally found in the indicative of past tenses: imperfect and aorist.

The use of the past tense prefix ε- (e-), the so-called augment, shows some variation and irregularity between verbal classes.

In the regular verbs of Greek the prefix is used according to an emphasis rule, which specifies that each verbal form of the past tense; 

the prefix is only inserted whenever the verb would otherwise have less than three syllables.

In these verbs, the increase always appears as έ-.

From the examples in the table above, we observe that:

  • a) the increase, formed by the vowel ε-, adds a syllable in front of a verb with a consonantal initial when it is accented 

Eg. : the verb "πιάνω": to catch

έπιανα, έπιανες, έπιανε, έπιαναν : I was catching, you were catching, he was catching ...

and it is lost when it is not accentuated

  • b) When a syllabic augment occurs in a compound verb, that is, a verb consisting of a prepositional prefix and a root verb, the augment resides of the beginning simple verb, not at the beginning of the preposition. This is called an internal augment.

καλοπιάνω, καλο-έπιανα, καλο-έπιασα : flatter

In this case, the increase is called internal increase. Many times this internal is lost.

Eg. the verb :

  • καλοέπιανα, καλοέπιασα

we can also say:

  • καλόπιανα, καλόπιασα.

Attention : The augment only adds to Indicative mood and gets lost in other modes.

Exceptions[edit | edit source]

A number of common verbs have irregular forms involving other vowels, mainly η- In added, the verbs of the learned tradition partly preserve more complex models inherited from ancient Greek.

a) Verbs starting with a consonant:[edit | edit source]

We said that verbs that start with a consonant, they add an - ε- as an increase. There are verbs

which add -ή- as an increase. Here are the:

θέλω> ήθελα: I want > I wanted   

ξέρω> ήξερα (imperf.) :  I know (no aorist)

πίνω> ήπια: I drink

βρίσκω> έβρισκα or ήβρα (παλιότερος τύπος) : I find> I found or I found (old type)

b) Verbs starting with a vowel:[edit | edit source]

We have said that verbs that start with a vowel do not accept augmentation; but some verbs add it.

They are the:

  • Έχω > είχα (imp.): I had
  • έρχομαι > ήρθα (aor.): I come > 
  • είμαι > ήμουν (imp.): I am > I was
  • and the verb: υπάρχω > υπήρχα: I exist > I existed 

which accepts an internal increase.

Compound verbs whose preposition is from old Greek, they add an internal increase.

Eg.

  • δια-γράφω> δι-έ-γραφα, δι-έ-γραψα.

Delete > I deleted

In this case, the last vowel of the intention agrees with the -έ- of the augmentation. From this synergy prevails the -έ- of the increase.


Ελληνικά: Η αύξηση του ρήματος[edit | edit source]

Όταν κλίνεται ένα ρήμα διαπιστώνουμε ότι σε μερικά ρήματα στον παρατατικό και στον αόριστο προστίθεται 

στην αρχή του ρήματος ένα επιπλέον γράμμα το έ, που το ονομάζουμε αύξηση

Από τα παραδείγματα παρατηρούμε ότι η συλλαβική αύξηση

α) μπαίνει μόνο όταν τονίζεται, π.χ. έπιανα, έπιανες, έπιανε, έπιαναν, ενώ χάνεται όταν δεν τονίζεται, π.χ. πιάναμε, πιάνατε.

β) η αύξηση μπαίνει όταν το ρήμα αρχίζει από σύμφωνο (πιάνω), ενώ δεν μπαίνει όταν το ρήμα αρχίζει από φωνήεν ή δίψηφο : 

(αυ, ευ κ.τ.λ.), π.χ. ιδρύω > ίδρυα, εύχομαι > ευχόμουν(α), αισθάνομαι > αισθανόμουν(α).

Όταν όμως το ρήμα είναι σύνθετο (καλοπιάνω) η αύξηση μπαίνει ανάμεσα στο α' και β΄ συνθετικό (καλο-έπιανα, καλο-έπιασα). 

Στην περίπτωση αυτή η αύξηση ονομάζεται εσωτερική αύξηση. Πολλές φορές η εσωτερική αύξηση αυτή χάνεται. για παράδειγμα το ρήμα. 

καλοέπιανα, καλοέπιασα μπορούμε να το πούμε και καλόπιανα, καλόπιασα.

Προσοχή: Η αύξηση μπαίνει μόνο στην οριστική και χάνεται στις άλλες εγκλίσεις.

Εξαιρέσεις[edit | edit source]

α) ρήματα που αρχίζουν από σύμφωνο[edit | edit source]

Ενώ είπαμε ότι τα ρήματα που αρχίζουν από σύμφωνο παίρνουν ένα -έ- ως αύξηση. Υπάρχουν μερικά ρήματα

που παίρνουν -ή- ως αύξηση το. Αυτά είναι τα:

θέλω > ήθελα, ξέρω > ήξερα (παρατατικός, το ρήμα δεν έχει αόριστο) , πίνω > ήπια, βρίσκω > έβρισκα ή ήβρα (παλιότερος τύπος) 

β) ρήματα που αρχίζουν από φωνήεν[edit | edit source]

Ενώ είπαμε ότι τα ρήματα που αρχίζουν από φωνήεν δεν παίρνουν αύξηση, υπάρχουν μερικά ρήματα που παίρνουν.

Αυτά είναι: έχω > είχα, έρχομαι > ήρθα, είμαι > ήμουν και το ρήμα υπάρχω που παίρνει εσωτερική αύξηση: υπάρχω > υπήρχα. 

Εσωτερική αύξηση παίρνουν και τα ρήματα με πρώτο συνθετικό πρόθεση της αρχαίας, π.χ. γράφω > διαγράφω > διέγραφα, διέγραψα.

Στην περίπτωση αυτή το τελευταίο φωνήεν της πρόθεσης συναιρείται με το -έ- της αύξησης.

Από τη συναίρεση αυτή υπερισχύει το -έ- της αύξησης. 

Author[edit source]

➡ Marianthi

  • Ευγενική χορηγία που στοχεύει να βοηθήσει μαθητές ή μη, απανταχού της Γης, που επιδίδονται στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας!
  • Contribution bénévole visant à aider les personnes, partout dans le monde, qui sont engagées dans l'apprentissage de la langue grecque !
  • Voluntary contribution aimed at helping people, all over the world, who are committed to learning the Greek language! 

 

Other Lessons[edit | edit source]

Retrieved from "https://polyglotclub.com/wiki/index.php?title=Language/Modern-greek-1453/Grammar/Augment-in-modern-Greek&oldid=193656"