Language/Czech/Grammar/Introduction-to-Nouns/pl
Witajcie w naszym kursie języka czeskiego! W tym dzisiejszym lekcji poznacie podstawy rzeczowników, w tym płeć, formy pojedyncze i mnogie oraz przypadki.
Pojęcie rzeczowników[edytuj | edytuj kod]
Rzeczownik to słowo, które opisuje osobę, miejsce, przedmiot, zjawisko lub ideę. W czeskim języku rzeczowniki mają trzy rodzaje: męski, żeński i nijaki. Każdy rodzaj ma swoje reguły odmiany.
Rodzaje rzeczowników[edytuj | edytuj kod]
W języku czeskim istnieją trzy rodzaje rzeczowników:
- Męski (osoba męska, zwierzęta męskie i przedmioty męskie)
- Żeński (osoba żeńska, zwierzęta żeńskie i przedmioty żeńskie)
- Nijaki (dziecko, abstrakcyjne pojęcia i większość rzeczowników w liczbie mnogiej)
Liczba pojedyncza i mnoga[edytuj | edytuj kod]
W języku czeskim, rzeczowniki odmieniają się przez liczbę pojedynczą i mnogą. Aby odmienić rzeczownik, dodajemy końcówki do końca słowa.
Przykład:
Czech | Wymowa | Polski |
---|---|---|
Dům (dom) | /doom/ | dom |
Dom-y (domy) | /do-mi/ | domy |
Przypadki[edytuj | edytuj kod]
W języku czeskim, rzeczowniki odmieniają się przez przypadki, co oznacza, że ich forma zmienia się w zależności od funkcji, jaką pełnią w zdaniu.
Istnieją 7 przypadków w języku czeskim:
1. Mianownik (kto? co?) 2. Dopełniacz (kogo? czego?) 3. Celownik (komu? czemu?) 4. Biernik (kogo? co?) 5. Narzędnik (z kim? z czym?) 6. Miejscownik (o kim? o czym?) 7. Biernik narzędnika (z kim? z czym? bez kogo? bez czego?)
Przykład:
Czech | Wymowa | Polski |
---|---|---|
Dům (dom) | /doom/ | dom |
V dom-ě (w domu) | /v dom-ye/ | w domu |
O dom-ě (o domu) | /o dom-ye/ | o domu |
Za dom-em (za domem) | /za dom-em/ | za domem |
S dom-em (z domem) | /s dom-em/ | z domem |
Na dom-ě (na domu) | /na dom-ye/ | na domu |
Bez dom-u (bez domu) | /bez dom-u/ | bez domu |
Ćwiczenia[edytuj | edytuj kod]
Aby w pełni zrozumieć odmianę rzeczowników, wykonaj poniższe ćwiczenia:
1. Napisz 5 rzeczowników męskich, żeńskich i nijakich. 2. Przetłumacz na język czeski: "Kot biegnie po ulicy". 3. Odmień rzeczownik "stůl" (stół) w przypadkach: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik i biernik narzędnika.
Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]
Gratulacje! Poznaliście podstawy odmiany rzeczowników w języku czeskim. Pamiętajcie, że praktyka czyni mistrza!