Difference between revisions of "Language/Modern-greek-1453/Grammar/Greek-voices-verbs-Φωνή-και-συζυγίες-ρημάτων"

From Polyglot Club WIKI
Jump to navigation Jump to search
(leçon modifiée)
Line 56: Line 56:
|να λύω
|να λύω
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
| rowspan="6" |-
| rowspan="6" | -
|-
|-
|
|
Line 260: Line 260:
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
| rowspan="6" |-
| rowspan="6" | -
|-
|-
|
|
Line 343: Line 343:
|να λύομαι
|να λύομαι
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
| rowspan="6" |-
| rowspan="6" | -
|-
|-
|
|
Line 547: Line 547:
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
| rowspan="6" |-
| rowspan="6" | -
|-
|-
|
|
Line 610: Line 610:


== '''Français''' ==
== '''Français''' ==
Les verbes sont les mots qui énoncent quelque chose sur le sujet de la phrase et peuvent exprimer une action,


'''<u><big>Φωνή και συζυγίες ρημάτων. (Voix et groupes du verbe )</big></u>'''
un événement ou une condition. La forme de citation du verbe grec est désignée par la 1ère personne du singulier du présent simple.


Μάθαμε λοιπόν πως το ρήμα είναι κλιτό μέρος του λόγου που το χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε μια ενέργεια ή κατάσταση.
Le verbe grec peut prendre de nombreuses formes différentes qui peuvent indiquer cinq propriétés:


Είναι το πιο κεντρικό μέρος του λόγου γιατί γύρω του χτίζουμε προτάσεις. Μάθαμε τους χρόνους του ρήματος και τί ο καθένας πρεσβεύει.
la personne, le nombre, la voix : il compte deux voix : la voix active, quand le sujet fait l'action exprimée par le verbe : λύω : délier


Είδαμε τον σχηματισμό των χρόνων με αυξήσεις στην αρχή του ρήματος αλλά και στο εσωτερικό του ρήματος και επιστήσαμε την προσοχή
et la voix passive, quand le sujet subit l'action : λύομαι : se délier ; le temps et l'humeur.


 '''ότι μόνο η Προστακτική δεν δέχεται αύξηση'''.
Chaque personne au singulier ou au pluriel a une terminaison clairement distinguée.  


'''Το ρήμα όμως έχει και φωνή !'''
L'utilisation de pronoms personnels avant les verbes n'est pas obligatoire en grec.
*   Dans les leçons déjà créées nous n'avons pas plaçé encore :
  l'indicatif,  le conditionnel, la subjonctif, l'impératif, la participe et l'infinitif  dans les modes du verbe.  


  '''Seul l'indicatif possède les huit temps'''
Néanmoins, les pronoms personnels peuvent être utilisés pour des raisons emphatiques.


Mais il vous faut savoir que vous le trouverez de plus en plus identifié comme un temps de l'indicatif.  
La deuxième personne du pluriel est également utilisée comme forme polie.


  En effet, nombre de grammairiens considèrent désormais que le conditionnel a une valeur modale
Les autres propriétés du verbe grec seront discutées dans les paragraphes suivants.


  (=souhait / hypothèse), mais également une valeur de temps.
Les verbes qui sont uniquement à la voix passive, ayant tout un sens actif, sont appelés verbes déponents.


Στην ελληνική γλώσσα υπάρχουν πάρα πολλά ρήματα, όπως άλλωστε και σε κάθε γλώσσα, με τα οποία δηλώνουμε τι κάνουμε,π.χ. '''τρέχω''', '''γελώ''', '''αδικώ''', '''σφυρίζω''', '''ανεβαίνω''', '''κοιμάμαι''', '''ντύνομαι''', '''φιλιέμαι''', κ.τ.λ.
'''Ex :'''
* Dans la langue grecque, il y a trop de verbes, comme dans n'importe quelle langue, avec lesquels
nous déclarons ce que nous faisons, par exemple. courir, rire, injustement, chuchoter, grimper, dormir, s'habiller, embrasser, etc.


Παρατηρώντας όλα αυτά τα ρήματα διαπιστώνουμε ότι στο α' ενικό πρόσωπο του ενεστώτα (δηλ. εγώ τώρα...) τελειώνουν σε δύο μόνο καταλήξεις:
Δέχομαι : recevoir
* En observant ces verbes, nous constatons que l'unique face du présent (c'est-à-dire le présent ...)
Ils ont deux terminaisons seulement car en grec existent deux conjugaisons:


       στην κατάληξη'''-ω''', π.χ. τρέχ'''ω''', ζ'''ω''', αδικ'''ώ''', σφυρίζ'''ω''', ανεβαίν'''ω'''
Ερχομαι : venir


       στην κατάληξη -'''μαι''', π.χ. φαίνο'''μαι''',έρχο'''μαι''', κοιμά'''μαι''', ντύνο'''μαι''', φιλιέ'''μαι''', περιποιού'''μαι'''
εργάζομαι : travailler


Για να μπορούμε, λοιπόν, να τα μελετάμε πιο εύκολα, χωρίζουμε τα ρήματα σε δύο μεγάλες κατηγορίες, ανάλογα με την κατάληξή τους.
προσεύχομαι : prier


Τις κατηγορίες αυτές τις ονομάζουμε '''φωνές'''. Έτσι,
== '''Ελληνικά''' ==


όσα ρήματα τελειώνουν σε -'''ω''' ανήκουν στην '''ενεργητική''' '''φωνή''', ενώ
== '''Το ρήμα''' ==
Το ρήμα είναι κλιτό μέρος του λόγου που το χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε μια ενέργεια ή κατάσταση.


όσα ρήματα τελειώνουν σε -'''μαι''' ανήκουν στην'''παθητική''' '''φωνή'''.      
Είναι το πιο κεντρικό μέρος του λόγου γιατί γύρω του χτίζουμε προτάσεις.  


*  '''Le grec compte deux voix, la voix active, quand le sujet fait l'action exprimée par le verbe : λύ-ω: (je délie)'''
Στην ελληνική γλώσσα υπάρχουν πάρα πολλά ρήματα, όπως άλλωστε και σε κάθε γλώσσα, με τα οποία δηλώνουμε τι κάνουμε, π.χ. '''τρέχω''', '''γελώ''', '''αδικώ''', '''σφυρίζω''', '''ανεβαίνω''', '''κοιμάμαι''', '''ντύνομαι''', '''φιλιέμαι''', κ.τ.λ.
'''et la voix passive, quand le sujet subit l'action : λύομ-αι (je suis délié) .Par ex. :'''


τρέχ'''ω''',  (courir ) ζ'''ω ( vivre )''', αδικ'''ώ ( injustifier )''' , σφυρίζ'''ω (gifler )''', ανεβαίν'''ω ( monter)'''  
Παρατηρώντας όλα αυτά τα ρήματα διαπιστώνουμε ότι όλα είναι στο α' ενικό πρόσωπο του ενεστώτα


'''ΠΡΟΣΟΧΗ (Attention )'''
(δηλ. εγώ τώρα...) και τελειώνουν σε δύο μόνο καταλήξεις: σε -'''ω''' και σε -'''μαι''' 


Πολλά ρήματα τα συναντάμε '''και στις δυο''' φωνές, π.χ. γράφ'''ω''' – γράφο'''μαι''', μιλ'''ώ''' – μιλιέ'''μαι'''.
όσα ρήματα τελειώνουν σε -'''ω''' ανήκουν στην '''ενεργητική''' '''φωνή'''  


Il y ont des verbes qu' on peut les trouver dans les deux voix, par ex. γράφ'''ω''' ( ecrire) – γράφο'''μαι (je suis inscrite )''', μιλ'''ώ''' ( perler ) – μιλιέ'''μαι ( ? )'''. 
όσα ρήματα τελειώνουν σε -'''μαι''' ανήκουν στην '''παθητική''' '''φωνή'''.      


Υπάρχουν ρήματα που τα συναντάμε '''μόνο στην ενεργητική''' φωνή, π.χ. ζ'''ω''', ξυπν'''ώ''', τρέχ'''ω'''
Πολλά ρήματα τα συναντάμε '''και στις δυο''' φωνές, π.χ. γράφ'''ω''' – γράφο'''μαι''', μιλ'''ώ''' – μιλιέ'''μαι'''.
*   Il y a des verbes que l'on ne trouve que '''dans la voix actif''' , par exemple. ζ'''ω''', (vivre ) ξυπν'''ώ se reveiller)''' , τρέχ'''ω''' (courir)
Υπάρχουν ρήματα που τα συναντάμε '''μόνο στην παθητική''' φωνή, π.χ. έρχο'''μαι''', φαίνο'''μαι'''.
* Il y a des verbes que l'on ne trouve que dans la voix passive, par exemple. Έρχο'''μαι ( venir )''', φαίνο'''μαι (paraître )'''.
 Τα ρήματα που έχουν μόνο παθητική φωνή και ονομάζονται '''αποθετικά.'''               
* Des verbes, appelés verbes '''déponents''' , ils sont que à '''la voix passive uniquement, tout en ayant un sens actif.'''
      Αν μας δοθεί ένας τύπος του ρήματος '''που δεν είναι στο α' ενικό του ενεστώτα,''' τότε εμείς, για να καταλάβουμε σε ποια φωνή ανήκει,
 
     θα το μεταφέρουμε '''στο α' ενικό του ενεστώτα''', δηλαδή '''στο εγώ και τώρα''', π.χ.
* Si on nous donne un type de verbe qui n'est pas dans le a’ personne du présent, alors nous,
 
*   pour comprendre à quelle voix il appartient, nous allons le transposer au première personne du présent,
         CAD  « moi et maintenant », par exemple.:
 
{| class="wikitable"
!'''τύπος ρήματος'''
'''(mode du verbe'''
!'''στο α' ενικό ενεστώτα'''  (a' personne du singulier)                               
'''(εγώ τώρα...)'''( moi, je - maintenant )
!Voix
|-
|Γέλασα ( j’ai ris)
|Γελ'''ώ (rire)'''
|'''Ενεργητική                                                                                                                                                                                                          (Forme active )'''
|-
|Γελάστηκα
(je me suis moqué)
|Γελιέ'''μαι'''  
'''(se moquer)'''
|'''Παθητική'''
'''(forme passive)'''
|-
|έχω φιλήσει
( j’ai embrassé) 
|Φιλ'''ώ'''
'''( embrasser )'''
|'''Ενεργητική'''
'''( for.active)'''
|-
|έχω φιληθεί
( je me suis embrassé )
|Φιλιέ'''μαι'''
'''Je m’embrasse '''
|'''Παθητική'''
'''( f. Passive''')
|}
 '''<u><big>Συγκεντρωτικός πίνακας (Le tableau ci-dessous présente les formes)</big></u>'''
 
{| class="wikitable"
!'''Οι φωνές ( les voix )'''
!
!
!
|-
|'''ενεργητική φωνή ( voix active )'''
| '''παθητική φωνή ( voix passive )'''                                                                                                                         
|
|
|-
|ανήκουν όσα έχουν κατάληξη -ω στο α' πρόσωπο της οριστικής του ενεστώτα
Appartiennent les verbes qu’ils ont la terminaison
 
'''-ω στο α' à la première personne de l’indicatif présent  '''
|'''γράφομαι, γελιέμαι, θεωρούμαι'''
'''« s’inscrire ,se moquer ,être considèrer )'''
 
ανήκουν όσα ρήματα έχουν κατάληξη -μαι στο α' ενικό της οριστικής του ενεστώτα
 
 Appartiennent les verbes qu’ils ont la terminaison
 
'''-μαι στο α' à la première personne de l’indicatif présent  '''
|
|
|-
|
|
|
|
|}
      '''<u>Οι συζυγίες ( les groupes du verbe )</u>'''


{| class="wikitable"
Υπάρχουν ρήματα που τα συναντάμε '''μόνο στην ενεργητική''' φωνή, π.χ. ζ'''ω''', ξυπν'''ώ''', τρέχ'''ω'''
!'''α' συζυγία (premier groupe)'''
!'''β' συζυγία  (second groupe )'''
!
!
|-
|
{| class="wikitable"
|γράφω - γράφομαι


στην ενεργητική τονίζεται στην  παραλήγουσα
Υπάρχουν ρήματα που τα συναντάμε '''μόνο στην παθητική''' φωνή, π.χ. έρχο'''μαι''', φαίνο'''μαι'''.


στην παθητική τονίζεται στην προπαραλήγουσα
Τα ρήματα που έχουν μόνο παθητική φωνή ονομάζονται '''αποθετικά.'''               
|}
{| class="wikitable"
|( Les verbes du premier  groupe sont ceux qui prennent


un accent tonique sur l’avant dernière syllabe  (paroxyton)
*
 
 
ou avant avant dernière (proparoxyton) et dont la terminaison est
 
'''<big>-ω à la voix active</big>''' et -'''<big>ομαι à la voix passive</big>'''
 
δεν-ω δεν-ομαι (attacher), γράφ-ω, γράφ-ομαι (écrire)
|}
La plupart des verbes appartiennent à ce groupe.
|
{| class="wikitable"
|'''γελώ -  γελιέμαι, θεωρώ - θεωρούμαι, θυμάμαι'''
 
στην ενεργητική τονίζεται στη λήγουσα
 
στην παθητική τονίζεται στην παραλήγουσα
|}
{| class="wikitable"
|Les verbes du second groupe prennent un accent tonique
 
sur la dernière syllabe (oxyton) et dont la terminaison 
 
est-έω -ώ à la voix active et -ιέμε à la voix passive
|}
νικ-ώ ,νικ-ιέμαι (vaincre), αγαπ-ώ, αγαπ-ίέμαι (aimer,se aimer)
|
|
|-
|
|
|
|
|-
|'''α' τάξη (''' première classe )
|'''β' τάξη( second classe )'''
|
|
|-
|'''ώ''' ή '''άω '''................................../'''-ιέμαι'''
'''άς '''........................................./'''-ιέσαι'''
'''ά''' ή '''άει'''................................../'''-ιέται'''
|
{| class="wikitable"
|'''-ώ................/'''
{| class="wikitable"
|<nowiki>-ώ............./ </nowiki>'''ούμαι ή -άμαι'''
 
'''-είς''' ........./'''-είσαι ή -άσαι'''
 
'''- εί  ........../  / -είται ή -άται'''                           
|}
|}
|
|
|}
'''Τ<u>ο ρήμα έχει εγκλίσεις ( le verbe a des formes )</u>'''
'''Τ<u>ο ρήμα έχει εγκλίσεις ( le verbe a des formes )</u>'''


Line 827: Line 679:
 Έχουμε '''πέντε εγκλίσεις'''. Αυτές είναι '''η οριστική, η υποτακτική, η προστακτική, το απαρέμφατο και η μετοχή.'''
 Έχουμε '''πέντε εγκλίσεις'''. Αυτές είναι '''η οριστική, η υποτακτική, η προστακτική, το απαρέμφατο και η μετοχή.'''


{| class="wikitable"
!
{| class="wikitable"
|'''Οριστική'''
|}
'''(indicatif )'''
!'''Δένω''' τα κορδόνια των παπουτσιών μου.
|-
|
{| class="wikitable"
|'''Υποτακτική'''
|}
'''(subjonctif '''
|Δεν ξέρω''' να δένω''' τα κορδόνια των παπουτσιών μου.
|-
|
{| class="wikitable"
|'''Προστακτική'''
|}
'''( impératif '''
|'''Δένε''' τα κορδόνια των παπουτσιών σου.
|-
|
{| class="wikitable"
|'''Απαρέμφατο'''
|}
'''(infinitif '''
|'''Έχω δέσει''' τα κορδόνια των παπουτσιών μου
|-
|
{| class="wikitable"
|'''Μετοχή'''
|}
'''(participe )'''
|'''α) Δένοντας''' τα κορδόνια των παπουτσιών μου βρήκα ένα ευρώ
'''β) '''Τα κορδόνια των παπουτσιών μου είναι '''δεμένα'''.
|}
Τις εγκλίσεις μπορούμε να τις χωρίσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες: α) '''στις προσωπικές''' και β) στις '''απρόσωπες.'''  
Τις εγκλίσεις μπορούμε να τις χωρίσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες: α) '''στις προσωπικές''' και β) στις '''απρόσωπες.'''  
*    En grec les modes verbaux sont  peuvent être divisées en deux catégories principales
*    En grec les modes verbaux sont  peuvent être divisées en deux catégories principales

Revision as of 17:38, 3 April 2021

3.jpg

Greek voices verbs

English

Verbs are words that state something about the subject of the sentence and may express action, event, or condition.

The citation form of the Greek verb is denoted by the 1st person singular of the simple present tense.

The Greek verb can take many different forms which may indicate five properties: person, number, voice :

greek has two voices: the active voice, when the subject performs the action expressed by the verb:

λύω : to loose and the passive voice, when the subject undergoes the action: λύομαι: I am loosed, tense and mood.

Each person either in singular or in plural has a clearly distinguished ending.

The use of personal pronouns before the verbs is not obligatory in Greek.

Nevertheless personal pronouns may be used for emphatic reasons.

The second person plural is also used as the polite form.

The other properties of the Greek verb will be discussed in the following paragraphs.

Deponent verbs are verbs which are Passive in form, but are Active in meaning.

Eg :

Δέχομαι : accept, receive

έρχομαι : come/go

εργάζομαι : work

προσεύχομαι : pray

The verb "λύω" in active voice

    Οριστική - Indicative Mood Υποτακτική - Subjunctive Mood Προστακτική

Imperative Mood

Απαρέμφατο

Participle

Ενεστώς

Present

λύω να λύω - -
λύεις να λύεις λύε
λύει να λύει -
λύομε / λύουμε  να λύομε / να λύουμε  -
λύετε να λύετε λύετε
λύουν  να λύουν / να λύουνε -
Παρατατικός

Imperfect

έλυα  - - -
έλυες - -
έλυε - -
λύαμε / ελύομε - -
λύατε / ελύετε - -
έλυαν  - -
Αόριστος

Simple past

Passé simple

έλυσα να λύσω - λύσει
έλυσες  να λύσεις  λύσε
έλυσε  να λύσει  -
λύσαμε / ελύσαμε να λύσομε / να λύσουμε  -
λύσατε / ελύσατε να λύσετε λύσετε / λύσατε
έλυσαν να λύσουν / να λύσουνε -
Παρακείμενος

present perfect

passé composé

έχω λύσει να έχω λύσει - -
έχεις λύσει να έχεις λύσει -
έχει λύσει να έχει λύσει -
έχουμε λύσει να έχουμε λύσει -
έχετε λύσει να έχετε λύσει -
έχουν λύσει να έχουν λύσει -
Υπερσυντέλικος

past perfect

plus-que-parfait

είχα λύσει - - -
είχες λύσει - -
είχε λύσει - -
είχαμε λύσει - -
είχατε λύσει - -
είχαν λύσει - -
Συντελεσμένος μέλ.

The future perfect

θα έχω λύσει - - -
θα έχεις λύσει - -
θα έχει λύσει - -
θα έχουμε λύσει - -
θα έχετε λύσει - -
θα έχουν λύσει - -
εξακολουθητικός μέλ.

future continuous

θα λύω - - -
θα λύεις - -
θα λύει - -
θα λύομε / θα λύουμε  - -
θα λύετε - -
θα λύουν / θα λύουνε - -
συνοπτικός μέλλων

simple future / Futur

θα λύσω - - -
θα λύσεις  - -
θα λύσει  - -
θα λύσομε / θα λύσουμε  - -
θα λύσετε - -
θα λύσουν / θα λύσουνε - -

The verbe « λύομαι » : untie / se délier in passive voice

    Οριστική - Indicative Mood Υποτακτική - Subjunctive Mood Προστακτική

Imperative Mood

Απαρέμφατο

Participle

Ενεστώς

Present

λύομαι να λύομαι - -
λύεσαι να λύεσαι -
λύεται να λύεται -
λυόμαστε  να λυόμαστε  -
λύεστε  να λύεστε  λύεστε / λύεσθε
λύονται να λύονται -
Παρατατικός

Imperfect

λυόμουν  - - -
λυόσουν  - -
λυόταν  - -
λυόμαστε  - -
λυόσαστε  - -
λύονταν  - -
Αόριστος

Simple past

Passé simple

λύθηκα  να λυθώ  - λυθεί 
λύθηκες  να λυθείς  λύσου
λύθηκε  να λυθεί  -
λυθήκαμε  να λυθούμε  -
λυθήκατε  να λυθείτε  λυθείτε 
λύθηκαν  να λυθούν / να λυθούνε -
Παρακείμενος

present perfect

passé composé

έχω λυθεί να έχω λυθεί - -
έχεις λυθεί να έχεις λυθεί -
έχει λυθεί να έχει λυθεί -
έχουμε λυθεί να έχουμε λυθεί -
έχετε λυθεί να έχετε λυθεί -
έχουν λυθεί να έχουν λυθεί -
Υπερσυντέλικος

past perfect

plus-que-parfait

είχα λυθεί - - -
είχες λυθεί - -
είχε λυθεί - -
είχαμε λυθεί - -
είχατε λυθεί - -
είχαν λυθεί - -
Συντελεσμένος μέλ.

The future perfect

θα έχω λυθεί - - -
θα έχεις λυθεί - -
θα έχει λυθεί - -
θα έχουμε λυθεί - -
θα έχετε λυθεί - -
θα έχουν λυθεί - -
εξακολουθητικός μέλ.

future continuous

θα λύομαι - - -
θα λύεσαι - -
θα λύεται - -
θα λυόμαστε  - -
θα λύεστε  - -
θα λύονται - -
συνοπτικός μέλλων

simple future / Futur

θα λυθώ  - - -
θα λυθείς  - -
θα λυθεί  - -
θα λυθούμε  - -
θα λυθείτε  - -
θα λυθούν / θα λυθούνε

Français

Les verbes sont les mots qui énoncent quelque chose sur le sujet de la phrase et peuvent exprimer une action,

un événement ou une condition. La forme de citation du verbe grec est désignée par la 1ère personne du singulier du présent simple.

Le verbe grec peut prendre de nombreuses formes différentes qui peuvent indiquer cinq propriétés:

la personne, le nombre, la voix : il compte deux voix : la voix active, quand le sujet fait l'action exprimée par le verbe : λύω : délier

et la voix passive, quand le sujet subit l'action : λύομαι : se délier ; le temps et l'humeur.

Chaque personne au singulier ou au pluriel a une terminaison clairement distinguée.

L'utilisation de pronoms personnels avant les verbes n'est pas obligatoire en grec.

Néanmoins, les pronoms personnels peuvent être utilisés pour des raisons emphatiques.

La deuxième personne du pluriel est également utilisée comme forme polie.

Les autres propriétés du verbe grec seront discutées dans les paragraphes suivants.

Les verbes qui sont uniquement à la voix passive, ayant tout un sens actif, sont appelés verbes déponents.

Ex :

Δέχομαι : recevoir

Ερχομαι : venir

εργάζομαι : travailler

προσεύχομαι : prier

Ελληνικά

Το ρήμα

Το ρήμα είναι κλιτό μέρος του λόγου που το χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε μια ενέργεια ή κατάσταση.

Είναι το πιο κεντρικό μέρος του λόγου γιατί γύρω του χτίζουμε προτάσεις.

Στην ελληνική γλώσσα υπάρχουν πάρα πολλά ρήματα, όπως άλλωστε και σε κάθε γλώσσα, με τα οποία δηλώνουμε τι κάνουμε, π.χ. τρέχω, γελώ, αδικώ, σφυρίζω, ανεβαίνω, κοιμάμαι, ντύνομαι, φιλιέμαι, κ.τ.λ.

Παρατηρώντας όλα αυτά τα ρήματα διαπιστώνουμε ότι όλα είναι στο α' ενικό πρόσωπο του ενεστώτα

(δηλ. εγώ τώρα...) και τελειώνουν σε δύο μόνο καταλήξεις: σε -ω και σε -μαι 

όσα ρήματα τελειώνουν σε -ω ανήκουν στην ενεργητική φωνή

όσα ρήματα τελειώνουν σε -μαι ανήκουν στην παθητική φωνή.      

Πολλά ρήματα τα συναντάμε και στις δυο φωνές, π.χ. γράφω – γράφομαι, μιλώ – μιλιέμαι.

Υπάρχουν ρήματα που τα συναντάμε μόνο στην ενεργητική φωνή, π.χ. ζω, ξυπνώ, τρέχω

Υπάρχουν ρήματα που τα συναντάμε μόνο στην παθητική φωνή, π.χ. έρχομαι, φαίνομαι.

Τα ρήματα που έχουν μόνο παθητική φωνή ονομάζονται αποθετικά.               

  Το ρήμα έχει εγκλίσεις ( le verbe a des formes )

Εγκλίσεις είναι οι διαφορετικές μορφές που παίρνει το ρήμα, ώστε να δηλωθεί η στάση του ομιλητή, η τροπικότητα.

Le mode indique la manière de présenter l'action exprimée par le verbe.

Πόσες και ποιες εγκλίσεις έχουμε;

  •   Combien de modes avons –nous ?

 Έχουμε πέντε εγκλίσεις. Αυτές είναι η οριστική, η υποτακτική, η προστακτική, το απαρέμφατο και η μετοχή.

Τις εγκλίσεις μπορούμε να τις χωρίσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες: α) στις προσωπικές και β) στις απρόσωπες.

  •    En grec les modes verbaux sont  peuvent être divisées en deux catégories principales
  • a) modes personnels et b ) modes impersonnels.

α) προσωπικές εγκλίσεις, αυτές δηλαδή που έχουν διαφορετικούς τύπους για τα διαφορετικά πρόσωπα του ρήματος

  •    Les modes personnels sont ces qui ont des types différents pour les différents personnes du verbe.

Στις προσωπικές κατατάσσονται: α) η οριστική, β) η υποτακτική και γ) η προστακτική

  • Les formes personnelles sont : η οριστική (indicatif), β) η υποτακτική (subjonctif ) και γ) η προστακτική (impératif )

  β) απρόσωπες εγκλίσεις, αυτές δηλαδή που έχουν τον ίδιο τύπο για τα διαφορετικά πρόσωπα του ρήματος.

     Στις απρόσωπες εγκλίσεις κατατάσσονται: α) το απαρέμφατο και β) η μετοχή

  • Formes impersonnelles sont les types qui ont le même type pour les différentes personnes du verbe.

Les formes impersonnelles sont : α) το απαρέμφατο ( l’infinitif ) και β) η μετοχή (participe )

Προσωπικές

(personnels

Οριστική / Δένω τα κορδόνια

/των παπουτσιών μου.

( indicatif ) /

Υποτακτική /Δεν ξέρω να δένω τα κορδόνια των παπουτσιών μου.

(subjonctif )

Προστακτική / Δένε τα κορδόνια των παπουτσιών σου.

(impératif 

Απρόσωπες

(impersonnels)

Απαρέμφατο / Έχω δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών μου.

( infinitif )

Μετοχή /α) Δένοντας τα κορδόνια των παπουτσιών μου βρήκα ένα ευρώ

/ β) Τα κορδόνια των παπουτσιών μου είναι δεμένα.

(participe )

Οι διαφορετικοί τύποι για τα διαφορετικά πρόσωπα του ρήματος στις προσωπικές εγκλίσεις στον ενεστώτα

της ενεργητικής φωνής έχουν καταφατική και αρνητική μορφή:

  • Les types divers  du verbe pour les personnes différentes ont ,au forme personnel du présent

A la voix active, ils ont une forme affirmative et négative:      

καταφατική μορφή (forme affirmative ) Πρόσωπο

( personne )

Οριστική

( indicatif 

Υποτακτική subjonctif ) Προστακτική

( impératif )

ννννν
Αριθμοί

( singulier )

Ενικός

(singulier )

α

β

γ

δε δένω

je n’attache pas)

δε δένεις
δε δένει
να μη δένω

(que je n’attache pas)

να μη δένεις

(*il a aussi la forme

atypique de l’impératif)

α'Δένε ( attache)
Πληθυντικός

(pluriel )

α

β

γ

δε δένουμε
δεν δένετε
δε δένουν
να μη δένουμε
να μη δένετε
να μη δένουν
β'Δένετε (attachez )

Χρήση των εγκλίσεων ( Emploi du mode )

1.     Η οριστική φανερώνει κυρίως: το πραγματικό, το δυνατό, το πιθανό, ευχή, Παράκληση

               και το βέβαιο.

  •   Indicatif : confirme l’action / état réel,/ fait général, /habitude.

           Η υποτακτική : δεν εμφανίζεται στους μελλοντικούς χρόνους (il n'apparaît pas dans les temps du futur)

Η υποτακτική φανερώνει κυρίως: α) το ενδεχόμενο και β) το επιθυμητό .

·       La subjonctif présent  principalement: a) la possibilité et b) le désirable

Μέσα στο λόγο όμως παίρνει κι άλλες σημασίες. Έτσι φανερώνει:

·       Dans le discours a aussi de notions principale : intention (désirée, envisagée, douteuse).

·       subordonnée : concordance par rapport à la principale

Η προστακτική εμφανίζεται στον ενεστώτα και τον αόριστο:

φανερώνει: α) προσταγή, β) προτροπή, γ) απαγόρευση, ή ακόμα και: δ) παράκληση, ε) ευχή, στ) έντονη περιέργεια.

 L’impératif présente : ordre / défense, conseil, souhait, opposition, prière

  •        présent : ordre, demande, défense portant sur le présent ou l'avenir

   ou condition (accepte et je me rends)

   passé : ordre ou défense qui devra être suivi dans l'avenir : soyez prêts demain.

To απαρέμφατο της ελληνικής γλώσσας θεωρείται ονοματικός τύπος του ρήματος και μία από τις εγκλίσεις του.

Δεν φανερώνει πρόσωπο ή αριθμό και δεν κλίνεται.

  •   Infinitif : (impersonnel) peut avoir  de nom. Action sans indication de nombre ni de personne. 
  • Il ne conjugue pas.

Η μετοχή είναι ένας τύπος του ρήματος που μας δείχνει τον τρόπο με τον οποίο γίνεται αυτό

που περιγράφει το ρήμα, π.χ.

Η Νίκη ήρθε κλαίγοντας, ενώ η Ελένη ήρθε γελώντας (πώς ήρθαν η Νίκη και η Ελένη;)

β) δίνει μια ιδιότητα σε ένα ουσιαστικό (όπως και το επίθετο),

π.χ. είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί ήρθε η αγαπημένη μου Ελένη.

Άρα, η μετοχή είναι και ρήμα και επίθετο· άλλωστε η λέξη μετοχή αυτό σημαίνει,

  • ότι δηλαδή μετέχει και στο ρήμα και στο επίθετο.   La participe est un type de verbe qui décrit comment le verbe nous montre l’action. par ex. :
  •  (impersonnel) verbe ou adjectif
  •  Η Νίκη ήρθε κλαίγοντας, ενώ η Ελένη ήρθε γελώντας  
  • ( Niki est venue pleurant, mais Hélène  rirant ).

Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στον προφορικό λόγο η σημασία της κάθε έγκλισης γίνεται φανερή από τα εξωγλωσσικά στοιχεία,

δηλαδή από τον τόνο της φωνής, από την έκφραση του προσώπου, από τις κινήσεις των χεριών ή από τη στάση του σώματος.

  • Il ne faut  pas oublier que dans le discours oral, la signification de chaque mode  est évidente à partir des éléments extra-linguistiques,
  •  c'est-à-dire que : par le ton de la voix, de l'expression du personne, des mouvements des mains ou de la posture du corps.
B1c689d891fe5a47645b0f3b80e65081.jpg
Retrieved from "https://polyglotclub.com/wiki/index.php?title=Language/Modern-greek-1453/Grammar/Greek-voices-verbs-Φωνή-και-συζυγίες-ρημάτων&oldid=92634"