| Τι να προσέξω στην ορθογραφία
|
|
| Particularités orthographiques
|
|
|
|
|
| Να μην μπερδεύουμε τις καταλήξεις –τε και –ται .
Χρησιμοποιούμε την κατάληξη –τε στο β΄ πληθυντικό
πρόσωπο της οριστικής του ενεστώτα στην ενεργητική
φωνή.
π.χ. Να ντύνετε καλά τα μικρά παιδιά, για να μην
αρρωσταίνουν.
|
|
| Ne confondez pas les terminaisons en –τε et –ται .
Nous utilisons la terminaison en –τε à la deuxième personne du pluriel de l'indicatif présent et à la voix active.
Par exemple :
|
Habillez bien les enfants, qu'ils ne soient pas tombés malades.
|
| Χρησιμοποιούμε την κατάληξη –ται στο γ΄ ενικό
πρόσωπο της οριστική ενεστώτα στην παθητική φωνή.
π.χ. Αυτή ντύνεται πολύ όμορφα.
|
|
| Nous utilisons le –ται final à la troisième personne de l'indicatif présent du singulier à la voix passive.
Par ex. : Elle s'habille très bien.
|
|
| 1) Τα απόλυτα αριθμητικά από το 13 ως το 19
γράφονται με μια λέξη.
π.χ. δεκαπέντε, δεκαοχτώ
2) Τα απόλυτα αριθμητικά από το 21 και εξής
γράφονται με χωριστές λέξεις.
π.χ. είκοσι έξι, σαράντα τρία, εκατόν τριάντα ένα
3) Τα τακτικά από το 13 και εξής γράφονται με
χωριστές λέξεις.
|
|
| 1) Les numéraux absolus 15 et 19 sont écrits en un mot.
par exemple : quinze et dixhuit (dix-huit ).
2) Les chiffres absolus à partir de 21 sont écrits séparer.
par exemple : vingt-six, quarante-trois, cent trente un
3 )Les numéraux ordinaux à partir de 13 sont écrits séparés.
|
|
| 4) Το απόλυτο αριθμητικό εννέα ή εννιά γράφεται με δύο ν, καθώς και όλες οι σύνθετες λέξεις που περιέχουν τη λέξη εννέα ή εννιά.
π.χ. δεκαεννιά, εννιακόσια κ.ά.
Εξαιρούνται και γράφονται με ένα ν τα αριθμητικά ενενήντα, ενενηκοστός, ένατος κ.ά.
|
|
| 4) Le numéral absolu neuf est écrit en deux ν , aussi tous les nombres composés qui contiennent le chiffre neuf .
par exemple dix-neuf , neuf cents etc.
** Exclu et écrit avec un ν les numéraux : quatre-vingt-dix, cent neuf et neuvième
|
|
| Δεν πρέπει να μπερδεύουμε το δισ- με το δυσ-.
Το δισ- είναι η μορφή που παίρνει το απόλυτο
αριθμητικό δύο όταν είναι α΄ συνθετικό σε σύνθετη
λέξη ενώ το δυσ- είναι αχώριστο μόριο που σημαίνει
τη δυσκολία ή κακό αποτέλεσμα.
π.χ. δίστηλο άρθρο αλλά δύστυχο παιδί
|
|
| Il ne faut pas confondre le δισ- ... avec le δυσ-...
Le δισ- ... est la forme qui obtient l'arithmétique absolu " deux " quand il s'agit d'être composé comme α΄ synthétique au début d'un mot : par ex. :article seau
tandis que δυσ- ...est inséparable molécule, qui signifie la difficulté ou mauvais résultat. : l'enfant de la misère
|
|
| Δεν πρέπει να μπερδεύουμε το ποιο με το πιο και το
Ποια με το πια.
Είναι λέξεις που ακούγονται το ίδιο, αλλά γράφονται διαφορετικά. Πώς μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε;
|
|
| Ne pas confondrer le ποιο avec le πιο
aussi Ποια et πια. .
Ces sont des mots qui ont le même son, mais ils sont écrits différemment ayant d'autre notion.
|
|
| Πώς μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε;
|
|
| Comment pouvons-nous les distinguer?
|
|
| Χρησιμοποιούμε το ποιο όταν ρωτάμε και το πιο όταν θέλουμε να συγκρίνουμε.
π.χ. Ποιο φόρεμα σου αρέσει;
Η Μαρία είναι πιο καλή από την Ελένη.
|
|
| Nous utilisons le ποιο ( quand) nous demandons et le πιο quand nous voulons comparer.
par exemple Ποιο ( quelle )robe aimes-tu?brzve
| Mais :
Maria est πιο brave qu'Eleni.
|
|
|
| Χρησιμοποιούμε το ποια όταν ρωτάμε και το πια
μετά από ρήματα ή επιφωνήματα.
π.χ. Ποια σου το είπε;
Φτάνει πια, ως εδώ !
|
|
| Nous utilisons le ποια quand nous demandons et le πια
après des verbes ou des exclamations.
par exemple ; ποια (qui ) vous a dit ça?
Mais :
C'est assez πια, jusque là !
|
|
| Οι τροπικές μετοχές λήγουν σε –οντας και γράφονται
με όμικρον (ο) όταν δεν τονίζονται στην παραλήγουσα
(π.χ. ζωγραφίζοντας) και λήγουν σε –ώντας όταν
τονίζονται στην παραλήγουσα (π.χ. πηδώντας, τραγουδώντας ).
|
|
| Les participes qui montrent la manière et se terminent en –οντας sont écrits
avec le - o - lorsqu'ils sont paroxytons et non accentués sur - o –
par ex. : peignant, jouant
Lorsque les participes sont paroxytons et sont y accentuer,s' écrits en –ώντας par ex. : sautant, chantant
|
|
| Δεν πρέπει να μπερδεύουμε το πως με το πώς.
Το πως είναι ειδικός σύνδεσμος, ενώ το πώς είναι τροπικό επίρρημα και το χρησιμοποιούμε όταν ρωτάμε.
π.χ. Δεν ξέρω πώς το κατάλαβε.
Μου έστειλε μήνυμα πως είναι καλά.
|
|
| Ne pas confondre le πως et le πώς .
Le πως ( sans accent ) est une conjonction spécifique et le πώς (accentué ) est un adverbe de manière, utilisé quand nous voulons demander.
Par ex. :
Je ne sais pas πώς ( comment) il l'a compris.
Il m'a envoyé un message πως (qu’il ) va bien
|
|
| Η αναφορική αντωνυμία ό, τι γράφεται με υποδιαστολή και μπορούμε να την αντικαταστήσουμε με την αντωνυμία οτιδήποτε, που γράφεται χωρίς υποδιαστολή. Έτσι μπορούμε να την ξεχωρίσουμε από τον ειδικό σύνδεσμο ότι.
π.χ. Σε κάνει ό, τι θέλει ή σε κάνει οτιδήποτε θέλει.
αλλά νομίζω ότι αυτό δεν είναι σωστό.
|
|
Le pronom relatif ό, τι s'écrit avec une virgule. On peut remplacer ό, τι par οτιδήποτε ( n'importe que-i ). C'est facile maintenant de distinguer le pronom relatif ό, τι de la conjonction ότι.
|
| Αν πριν από την κατάληξη –ω του ρήματος βρίσκεται
το γράμμα π, β, φ ή το πτ, τότε η μετοχή γράφεται με δύο (μμ).
π.χ. κρύβω – κρυμμένος
Επίσης το ουδέτερο ουσιαστικό που παράγεται από αυτό το ρήμα γράφεται με δύο (μμ).
π.χ. ανάβω - αναμμένος και άναμμα
αλλά
δένω - δεμένος και δέμα
|
|
Si avant la terminaison du verbe en –ω ils y ont les lettres π, β, φ ou πτ, la participe du verbe est écrit avec deux (μμ).
| par exemple : κρύβω ( cacher) – κρυμμένος ( caché )
Aussi le nom neutre, qui provient par ce verbe est écrit avec deux (μμ).
par exemple: ανάβω ( allumer ) et αναμμένος ( allumé )
Mais
δένω - δεμένος και δέμα ( attacher, attaché et colis )
|
|
