Language/Modern-greek-1453/Culture/Architecture-in-Antiquity

Αρχιτεκτονική στην Αρχαία Ελλάδα ( L'Architecture de l’Antiquité ).

Θεωρώντας ότι η ιστορία της αρχιτεκτονικής βασίζεται στην σύνθετη γνώση όλων των κτιστών υποδομών του παρελθόντος, μπορεί κανείς να εστιάσει στην τυπολογία,

την οικοδομική και την μορφολογία που χαρακτηρίζουν κάθε παράδειγμα που επιλέγεται από αυτό το παρελθόν.

Οι πρόγονοί μας ήταν άριστοι γνώστες του ενεργειακού δυναμικού και της ορθής αξιοποίησης των φυσικών δομικών υλικών (ξύλο, πέτρα, κλπ).

Εξέταζαν τις συνθήκες κάθε χώρου (κλίμα, σεισμική δραστηριότητα, καταλληλότητα εδάφους, κλπ) και επέλεγαν τα σωστά υλικά, ώστε να βγει ένα τέλειο αποτέλεσμα.

Μερικά από τα υλικά που χρησιμοποιούσαν ήταν η πλίνθος (υλικό που απορροφά σεισμικούς κραδασμούς και αντέχει στον χρόνο), ο οπτόπλινθος

(κάτι σαν το σημερινό τούβλο) και το υδραυλικό κονίαμα (κάτι ανάλογο του σημερινού τσιμέντου για την στεγανοποίηση δεξαμενών και απαντάται σε πολλές περιοχές,

όπως : Πειραιάς, Αίγινα, Θάσος, Κόρινθος, κ.α.).

Συχνά συνδύαζαν το κονίαμα με άλλα υλικά, όπως  η άμμος και τα χαλίκια για καλύτερο αποτέλεσμα.

Πρέπει να τονιστεί ότι η οικοδομική δραστηριότητα των Ελλήνων είχε ξεκινήσει χιλιάδες χρόνια πριν την κλασσική Ελλάδα, ομοιοτρόπως με την τεχνολογία τους!

Κατά την ρωμαϊκή εποχή τα κτήρια που ανεγέρθησαν, οικοδομήθηκαν είτε κατά πρότυπο των ελληνικών, είτε από Έλληνες αρχιτέκτονες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Πάνθεον στην Ρώμη, έργο του Απολλόδωρου από τη Δαμασκό. Αλλά και διάφορες θέρμες, υδραγωγεία,

βιβλιοθήκες, κλπ ιδρύθηκαν από Έλληνες ειδήμονες.

Πολλές έρευνες και μελέτες που έχουν διεξαχθεί τόσο από Έλληνες όσο και από ξένους επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να δώσουν μία εξήγηση στο πώς

π.χ τα αρχαία Ελληνικά θέατρα διαθέτουν άριστη ακουστική.Το δύσκολο αυτό εγχείρημά τους αποσκοπεί στην εύρεση και κατανόηση των παραγόντων, βάσει

των οποίων οι αρχαίοι Έλληνες οικοδομούσαν τα θέατρα σε συγκεκριμένα σημεία και με τα κατάλληλα δομικά «υλικά». Μία από τις τελευταίες μάλιστα μελέτες ήταν αυτή του επίσημου επιστημονικού περιοδικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ακουστικής (European Acoustics Association), το οποίο βαθμολόγησε με «άριστα»

την ακουστική του θεάτρου της Επιδαύρου.Η τεχνολογία στην αρχαία Ελλάδα είχε φτάσει σε τεράστιο απόγειο στην αρχαϊκή εποχή (800- 480π.Χ)

και στην κλασική εποχή (479-323π.Χ), κατά την οποία σημειώθηκαν τα υψηλά επιτεύγματα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού .

Έτσι συνέβη και με τον κλάδο της αρχιτεκτονικής, όπου η τεχνολογία συναντά την καλαισθησία.

Για να προκύψαν τα καλλιτεχνικά αριστουργήματα που κοσμούν κάθε γωνιά της χώρας μας και γίνονται αντικείμενο θαυμασμού από όλον τον κόσμο,

εργάστηκαν σημαντικοί  αρχιτέκτονες της αρχαϊκής και της κλασικής περιόδου που είναι ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης, ο Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός, ο Ανδρόνικος ο Κυρρήστης,

ο Δημοκόπος ο Μύριλλος, ο Αρισταίνετος, ο Ιππόδαμος ο Μιλήσιος και ο Ερμογένης, ή γλύπτες που έδιναν πνοή στην πέτρα, όπως ο Φειδίας, ο Πραξιτέλης, ο Ευφράνωρ

(που ήταν και ζωγράφος), ο Λύσιππος, ο Λεωχάρης,και ο Σκόπας.

Η Ελληνική αρχιτεκτονική «ταξίδεψε» σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και υιοθετήθηκε από πολλούς λαούς.

Το τυπικό συγκρότημα ανακτόρων στη Μινωική Κρήτη, του μινωικού πολιτισμού το 3000 – 2200 π.Χ. είναι συνήθως ένα φαινομενικά δαιδαλώδες

αλλά ανοχύρωτο σύμπλεγμα χώρων (δωματίων, εργαστηρίων, αποθηκών κτλ.), που αποτελείται από πτέρυγες διαφορετικού ύψους.

Η ελληνική αρχιτεκτονική γνωρίζει μια πραγματική μεταμόρφωση με την οικοδόμηση των πρώτων μνημειακών κτηρίων και ειδικότερα με τους ναούς,

 από το δεύτερο μισό του 7ου αιώνα π.Χ. είναι ο ναός του Πρινιά στην κεντρική Κρήτη, που ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα.

Οι τύποι δόμησης, που τους ονομάζουμε αρχιτεκτονικούς ρυθμούς, καθόρισαν τη μορφή των αρχαίων ελληνικών μνημειακών κτηρίων.

Η αρχαία Ελληνική αρχιτεκτονική διαφοροποιείται σε τρεις αρχιτεκτονικούς ρυθμούς: τον Δωρικό ,τον Ιωνικό και τον Κορινθιακό ρυθμό.(αφορά μόνον τον τύπο των κιονόκρανων) .

Μέσα στο ναό δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκτός από το άγαλμα του θεού ή της θεάς. Για τους αρχαίους Έλληνες κι ο ναός ήταν κι αυτός ένα «άγαλμα».

Άλλωστε η λέξη άγαλμα σημαίνει αυτό που κάνει το θεό να αγάλλεται, να χαίρεται.

Στέκουν αγέρωχοι στους αιώνες, θυμίζοντάς σε όλη την ανθρωπότητα το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού με το αρχιτεκτονικό τους μεγαλείο και είναι  :

• Ο Παρθενώνας :αποτελεί το λαμπρότερο μνημείο της Αθηναϊκής πολιτείας και τον κολοφώνα του δωρικού ρυθμού, αφιερωμένος στη Θεά Αθηνά.

               Η κατασκευή του ξεκίνησε το 448/7 π.Χ. και τα εγκαίνια έγιναν το 438 π.Χ.  στα Μεγάλα Παναθήναια, ενώ ο γλυπτός διάκοσμος περατώθηκε το 433/2 π.Χ.

             Σύμφωνα με τις πηγές, οι αρχιτέκτονες που εργάστηκαν ήταν ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης  και πιθανόν ο Φειδίας, που είχε και την ευθύνη του γλυπτού διάκοσμου.

•             Ο Ναός του Ηφαίστου (αποκαλούμενος και Θησείο) είναι ένας από τους πλέον διατηρημένους αρχαίους ναούς του ελληνικού χώρου.

               Ήταν αφιερωμένος στο θεό Ήφαιστο. Ο ναός του Ηφαίστου είναι προσβάσιμος για το κοινό, καθώς αποτελεί τμήμα του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Αγοράς.

             Ο Ναός αυτός είναι χτισμένος πάνω στο λόφο του Αγοραίου Κολωνού, στο δυτικό μέρος της Αρχαίας Αγοράς, κατά διεύθυνση Ανατολή - Δύση με είσοδο από την Ανατολή.

             Είναι δωρικού ρυθμού.

•             Ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγαλείας είναι ένας από τους σπουδαιότερους και επιβλητικότερους της αρχαιότητας.

• Το ιερό του Ποσειδώνος που  βρίσκεται στο Σούνιο , Ο ναός του Ολυμπίου Διός στην Αρχαία Ολυμπία, της Αφαία Αθηνάς στην Αίγινα.

• Το αρχαίο ελληνικό θέατρο της Επιδαύρου, ως αρχιτεκτόνημα μιας υπαίθριας αμφιθεατρικής κατασκευής, ημικυκλικής κάτοψης γύρω από μια κυκλική πλατεία.

• Το αρχαίο θέατρο του Διονύσου στην Αθήνα.

• Το αρχαίο θέατρο του Δίου.

• Το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης. 
• Καθώς και άπειρα μεγαλουργήματα.Όλος ο Ελλαδικός χώρος κρύβει στα σπλάχνα του θυσαυρούς και μυστικά αμύθητης αξίας και σπουδαιότητας. 

Architecture de la Grèce Antique

Filles des nombres d’or, Fortes des lois du ciel, Sur nous tombe et s’endort, Un Dieu couleur de miel.

Paul Valéry, « Cantique des Colonnes ».

Si généralement, des groupements humains doivent leur civilisation précoce en partie au régime de leurs fleuves, les Anciens Grecs découvrent les éléments

qui leur manquaient en perfectionnant l’art et la littérature, les sciences, ayant aussi l’ architecture le plus idéal.

L'Histoire de la Grèce antique commence prés de 3000 ans av. J.-C . C'est le commencement de l'âge du bronze.

La civilisation grecque antique se développe en deux périodes: la période Hellénique, qui s'étend de 900 av. J.-C. jusqu'à la mort d'Alexandre le Grand en 323 av. J.-C.,

et la période Hellénistique, qui s'étend de 323 av. J.-C. à 30 après J.C. Durant la première période, de nombreux gros ouvrages ont commencé a apparaître (vers 600 av. J.-C.).

Durant la seconde période, la culture grecque se répand notamment grâce aux conquêtes d'Alexandre le Grand puis plus tard avec la montée en puissance de l'Empire romain,

qui a largement adopté une grande partie de la culture grecque.

Avant l'époque hellénique deux cultures avait dominé la Grèce, la culture minoenne (2800 av. J.-C. à 1800 av. J.-C.) et la civilisation Mycénienne (1500 av. J.-C. à 1100 av. J.-C.).

Aux alentours de 600 av. J.-C.,les Dieux étaient souvent représenté par d'immenses statues au quelle il fallait fournir un bâtiment ce qui a conduit à la création de temples.

L'architecture grecque antique en particulier celle des temples se dégage par sa passion pour la beauté, la symétrie et l'ordre, avec une recherche de la perfection au lieu d'une application de règles.Ces beaux temples de marbre blanc n'en étaient pas moins couverts du stuc orangé traditionnel; car, pour être le plus parlait des matériaux, le marre n'en est pas moins une matière, destinée à que l'art tout idéal des Grecs devait s'attacher à faire disparaître. Le marbre, le bois, la pierre, la terre crue ,la terre cuite

sont les matériaux traditionnels qui ont conditionné la manière de concevoir les bâtiments.

Les théâtres grecs classiques sont présents dans toute la Grèce continentale et insulaire, ainsi qu’en Grande Grèce (Italie du Sud, Sicile) et en Asie Mineure.

Pour être créés ces chefs-d'oeuvre artistiques,qui ornent tous les coins de la Grèce et pas seulement et à devenir l'objet d'admiration du monde entier,

les architectes importants qui ont travaillés de la période archaïque et classique étaient : Iktinos, Kallikrates, Apollodoros,Damaskinos, Andronikos Kyrristis,

Dimokópe le  Myrille, Aristenéte, Hippodam le Milésien et Ermogenis.

Egalement les sculpteurs qui donne le souffle aux matériaux de la pierre, tels que :Phidias, Praxitèle, Ephranor (qui était aussi un peintre), Lysippe, Léocharès et Scopas.

L'architecture grecque "voyage" à toutes les longueurs et largeurs de la terre et a été adoptée par de nombreux peuples.

L'architecture grecque antique varie dans trois styles architecturaux : le rythme Dorique , Ionique  et Corinthien (se réfère uniquement au type de chapiteaux ).

Les Grecs savaient bien où il a fallu construits les théâtres. Ils sont creusés au flanc d’une colline, en plein air.

Ainsi les théâtres antiques, tous construits en hémicycle avaient l'acoustique parfaite. Les visiteurs du théâtre d'Épidaure ne manquent jamais

de se livrer à des expériences de chuchotements et craquages d'allumettes, qui se révèlent audibles de leurs compagnons, même des gradins les plus élevés.

Ils sont restés fameux au cours des siècles, rappelant à toute l'humanité la grandeur de la civilisation grecque avec leur grandeur architecturale. Il s'agit de :

• Le Parthénon : il  est le monument le plus lumineux de l'État athénien et le colophon de style dorique, dédié à la déesse Athéna.

Sa construction a commencé en 448/7 avant J-C. et l'inauguration a eu lieu en 438 av. J-C à  Grandes Panathénées ,

tandis que la décoration sculpturale a été achevée en 433/2 av. J-C.

Selon les sources, les architectes qui ont travaillés étaient Iktinos, Kallikratis et probablement Phidias, qui avaient également la responsabilité de la décoration sculpturale.

• Le temple d'Héphaïstos (également appelé Thission) est l'un des temples anciens les plus préservés de l'espace grec.

Il était dédié à Dieu Héphaïstos. Le temple d'Héphaïstos est accessible au public car il fait partie du site archéologique de l'Agora antique.

Ce temple est construit dans la partie occidentale de l'ancienne Agora, en direction est-ouest avec entrée par l'est. C'est l’ordre  dorique.

• Le temple d'Apollon Épicurien à Vasses à Figalleia est l'un des plus imposants et imposants de l'Antiquité,appelé le Parthénon de la Péloponnèse, construit par Ictinos.

• Le sanctuaire de Poséidon situé à Sounion,
• le temple de Zeus Olympien dans l'ancienne Olympie,
• le temple  Aphaia Athéna à Aegina ....
• L'ancien théâtre grec d'Épidaure, en tant que chef-d'œuvre architectural d'une construction amphithéâtrale ouverte, plan semi-circulaire autour d'une place circulaire.

• Le théâtre antique de Dionysos à Athènes.

• Le théâtre antique de Dion à Katerini .

• Le théâtre antique de Dodone à' Épire.
• Et nombreux des trésors qui sont encore cachés dans la Sacré terre grecque.