Difference between revisions of "Language/Czech/Grammar/Introduction-to-Nouns/pl"

From Polyglot Club WIKI
Jump to navigation Jump to search
m (Quick edit)
 
m (Quick edit)
 
Line 1: Line 1:


{{Czech-Page-Top}}
{{Czech-Page-Top}}
<div class="pg_page_title"><span lang>[[Language/Czech/pl|Czeski]] </span> → <span cat>[[Language/Czech/Grammar/pl|Gramatyka]]</span> → <span level>[[Language/Czech/Grammar/0-to-A1-Course/pl|Kurs 0 do A1]]</span> → <span title>Wprowadzenie do rzeczowników</span></div>
Witajcie drodzy uczniowie! Dzisiaj zaczniemy naszą podróż w świat gramatyki czeskiej, skupiając się na jednym z najważniejszych elementów każdego języka – rzeczownikach. Rzeczowniki są jak fundamenty budynku, na których możemy zbudować nasze wypowiedzi. W tej lekcji dowiecie się o rodzajach rzeczowników, ich liczbie oraz przypadkach, co pomoże Wam w codziennej komunikacji w języku czeskim.
__TOC__
=== Dlaczego rzeczowniki są ważne? ===
Rzeczowniki to słowa, które nazywają osoby, miejsca, rzeczy i idee. W czeskim, podobnie jak w wielu innych językach, rzeczowniki mają swoją płeć, liczbę oraz przypadki, co czyni je bardziej złożonymi, ale i fascynującymi. Zrozumienie tych aspektów pomoże Wam nie tylko w mówieniu, ale również w pisaniu i rozumieniu tekstów w języku czeskim.
=== Rodzaje rzeczowników ===
W języku czeskim, rzeczowniki dzielą się na trzy rodzaje: męski, żeński i nijaki. Każdy z tych rodzajów ma swoje cechy, które wpływają na formę innych części mowy.
==== Rodzaj męski ====
Rzeczowniki męskie często kończą się na spółgłoski, ale mogą również kończyć się na -a, -o lub -e. Oto kilka przykładów:
{| class="wikitable"
! Czech !! Wymowa !! Polski
|-
| muž || muːʒ || mężczyzna
|-
| stůl || stuːl || stół
|-
| hrad || hrat || zamek
|-
| pes || pɛs || pies
|-
| otec || ˈotɛts || ojciec
|}
==== Rodzaj żeński ====
Rzeczowniki żeńskie najczęściej kończą się na -a. Przykłady to:
{| class="wikitable"
! Czech !! Wymowa !! Polski
|-
| žena || ˈʒɛna || kobieta
|-
| škola || ˈʃkola || szkoła
|-
| kniha || ˈkɲiɦa || książka
|-
| maminka || ˈmamɪŋka || mama
|-
| kytara || kɪˈtaːra || gitara
|}
==== Rodzaj nijaki ====
Rzeczowniki nijakie zazwyczaj kończą się na -o lub -e. Oto przykłady:
{| class="wikitable"
! Czech !! Wymowa !! Polski
|-
| dítě || ˈdɪcɛt || dziecko
|-
| město || ˈmjɛsto || miasto
|-
| jablko || ˈjablko || jabłko
|-
| slunce || ˈslunt͡sɛ || słońce
|-
| auto || ˈaʊto || samochód
|}
=== Liczba pojedyncza i mnoga ===
W języku czeskim rzeczowniki mogą występować w liczbie pojedynczej oraz mnogiej. Zmiana liczby często wiąże się z modyfikacją końcówek.
==== Liczba pojedyncza ====
Rzeczowniki w liczbie pojedynczej wskazują na jedną osobę, rzecz lub ideę. Przykłady:
{| class="wikitable"
! Czech !! Wymowa !! Polski
|-
| dům || duːm || dom
|-
| auto || ˈaʊto || samochód
|-
| kočka || ˈkoʧka || kot
|-
| kniha || ˈkɲiɦa || książka


<div class="pg_page_title"><span lang>Czech</span> → <span cat>Gramatyka</span> → <span level>[[Language/Czech/Grammar/0-to-A1-Course/pl|Kurs 0 do A1]]</span> → <span title>Wprowadzenie do rzeczowników</span></div>
|-


Witajcie w naszym kursie języka czeskiego! W tym dzisiejszym lekcji poznacie podstawy rzeczowników, w tym płeć, formy pojedyncze i mnogie oraz przypadki.
| stůl || stuːl || stół


__TOC__
|}
 
==== Liczba mnoga ====
 
W liczbie mnogiej rzeczowniki wskazują na więcej niż jedną osobę, rzecz lub ideę. Oto kilka przykładów:
 
{| class="wikitable"
 
! Czech !! Wymowa !! Polski
 
|-
 
| domy || ˈdomɪ || domy
 
|-
 
| auta || ˈaʊta || samochody
 
|-
 
| kočky || ˈkoʧki || koty
 
|-
 
| knihy || ˈkɲɪɦɪ || książki
 
|-
 
| stoly || ˈstolɪ || stoły
 
|}
 
=== Przypadki rzeczowników ===
 
Czeski ma siedem przypadków, które odmieniają rzeczowniki w zależności od ich funkcji w zdaniu. Każdy przypadek ma swoje specyficzne końcówki dla różnych rodzajów i liczby.
 
==== Mianownik (Nominativ) ====
 
Mianownik to forma podstawowa, której używamy, aby wskazać, o kim lub o czym mówimy.
 
{| class="wikitable"
 
! Czech !! Wymowa !! Polski
 
|-
 
| muž || muːʒ || mężczyzna
 
|-
 
| žena || ˈʒɛna || kobieta
 
|-
 
| dítě || ˈdɪcɛt || dziecko
 
|}
 
==== Dopełniacz (Genitiv) ====
 
Dopełniacz wskazuje na przynależność. Używamy go, aby odpowiedzieć na pytanie "czyj?".
 
{| class="wikitable"
 
! Czech !! Wymowa !! Polski
 
|-


== Pojęcie rzeczowników ==
| muže || ˈmuʒɛ || mężczyzny


Rzeczownik to słowo, które opisuje osobę, miejsce, przedmiot, zjawisko lub ideę. W czeskim języku rzeczowniki mają trzy rodzaje: męski, żeński i nijaki. Każdy rodzaj ma swoje reguły odmiany.
|-


== Rodzaje rzeczowników ==
| ženy || ˈʒɛny || kobiety


W języku czeskim istnieją trzy rodzaje rzeczowników:
|-


* Męski (osoba męska, zwierzęta męskie i przedmioty męskie)
| dítěte || ˈdɪcɛtɛ || dziecka
* Żeński (osoba żeńska, zwierzęta żeńskie i przedmioty żeńskie)
* Nijaki (dziecko, abstrakcyjne pojęcia i większość rzeczowników w liczbie mnogiej)


== Liczba pojedyncza i mnoga ==
|}


W języku czeskim, rzeczowniki odmieniają się przez liczbę pojedynczą i mnogą. Aby odmienić rzeczownik, dodajemy końcówki do końca słowa.
==== Celownik (Dativ) ====


Przykład:
Celownik wskazuje na to, komu lub czemu coś jest przeznaczone.


{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
! Czech !! Wymowa !! Polski
! Czech !! Wymowa !! Polski
|-
|-
| Dům (dom) || /doom/ || dom
 
| muži || ˈmuʒɪ || mężczyźnie
 
|-
 
| ženě || ˈʒɛnɛ || kobiecie
 
|-
|-
| Dom-y (domy) || /do-mi/ || domy
 
| dítěti || ˈdɪcɛtɪ || dziecku
 
|}
|}


== Przypadki ==
==== Biernik (Akuzativ) ====
 
Biernik wskazuje na bezpośredni obiekt czynności.
 
{| class="wikitable"
 
! Czech !! Wymowa !! Polski
 
|-


W języku czeskim, rzeczowniki odmieniają się przez przypadki, co oznacza, że ich forma zmienia się w zależności od funkcji, jaką pełnią w zdaniu.
| muže || ˈmuʒɛ || mężczyznę


Istnieją 7 przypadków w języku czeskim:
|-


1. Mianownik (kto? co?)
| ženu || ˈʒɛnu || kobietę
2. Dopełniacz (kogo? czego?)
3. Celownik (komu? czemu?)
4. Biernik (kogo? co?)
5. Narzędnik (z kim? z czym?)
6. Miejscownik (o kim? o czym?)
7. Biernik narzędnika (z kim? z czym? bez kogo? bez czego?)


Przykład:
|-
 
| dítě || ˈdɪcɛt || dziecko
 
|}
 
==== Narzędnik (Instrumental) ====
 
Narzędnik wskazuje na narzędzie lub środek, którym coś się robi.


{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
! Czech !! Wymowa !! Polski
! Czech !! Wymowa !! Polski
|-
|-
| Dům (dom) || /doom/ || dom
 
| mužem || ˈmuʒɛm || mężczyzną
 
|-
|-
| V dom-ě (w domu) || /v dom-ye/ || w domu
 
| ženou || ˈʒɛnɔu || kobietą
 
|-
|-
| O dom-ě (o domu) || /o dom-ye/ || o domu
 
| dítětem || ˈdɪcɛtɛm || dzieckiem
 
|}
 
==== Miejscownik (Lokal) ====
 
Miejscownik wskazuje na miejsce, w którym coś się dzieje.
 
{| class="wikitable"
 
! Czech !! Wymowa !! Polski
 
|-
|-
| Za dom-em (za domem) || /za dom-em/ || za domem
 
| muži || ˈmuʒɪ || mężczyźnie
 
|-
|-
| S dom-em (z domem) || /s dom-em/ || z domem
 
| ženě || ˈʒɛnɛ || kobiecie
 
|-
|-
| Na dom-ě (na domu) || /na dom-ye/ || na domu
 
| dítěti || ˈdɪcɛtɪ || dziecku
 
|}
 
==== Wołacz (Vokativ) ====
 
Wołacz używamy, gdy bezpośrednio zwracamy się do kogoś.
 
{| class="wikitable"
 
! Czech !! Wymowa !! Polski
 
|-
 
| muži || ˈmuʒɪ || mężczyzno
 
|-
 
| ženo || ˈʒɛnɔ || kobieto
 
|-
|-
| Bez dom-u (bez domu) || /bez dom-u/ || bez domu
 
| dítě || ˈdɪcɛt || dziecko
 
|}
|}


== Ćwiczenia ==
=== Ćwiczenia praktyczne ===
 
Aby lepiej zrozumieć temat, przygotowałem dla Was kilka ćwiczeń. Spróbujcie je wykonać, a następnie sprawdźcie odpowiedzi i wyjaśnienia.
 
==== Ćwiczenie 1: Ustal rodzaj rzeczownika ====
 
Przyporządkuj odpowiedni rodzaj do podanych rzeczowników:
 
1. stůl
 
2. kočka
 
3. město
 
4. hrad
 
5. žena
 
''Odpowiedzi:''
 
1. męski
 
2. żeński
 
3. nijaki
 
4. męski
 
5. żeński
 
==== Ćwiczenie 2: Liczba mnoga ====
 
Podaj liczbę mnogą dla podanych rzeczowników:
 
1. kniha
 
2. auto
 
3. dům
 
4. město
 
5. kočka
 
''Odpowiedzi:''
 
1. knihy
 
2. auta
 
3. domy
 
4. města
 
5. kočky
 
==== Ćwiczenie 3: Odmiana przez przypadki ====
 
Odmień rzeczownik „žena” przez wszystkie przypadki w liczbie pojedynczej.
 
''Odpowiedź:''
 
1. Mianownik: žena
 
2. Dopełniacz: ženy
 
3. Celownik: ženě
 
4. Biernik: ženu
 
5. Narzędnik: ženou
 
6. Miejscownik: ženě
 
7. Wołacz: ženo
 
==== Ćwiczenie 4: Ustal przypadek ====
 
Określ, który przypadek jest użyty w zdaniu: „Daj mi książkę.”
 
''Odpowiedź: Biernik (Akuzativ)''
 
==== Ćwiczenie 5: Tworzenie zdań ====
 
Stwórz zdanie z użyciem rzeczownika „dítě” w celowniku.
 
''Odpowiedź: Daję prezent dziecku.''


Aby w pełni zrozumieć odmianę rzeczowników, wykonaj poniższe ćwiczenia:
==== Ćwiczenie 6: Rodzaj i liczba ====


1. Napisz 5 rzeczowników męskich, żeńskich i nijakich.
Przyporządkuj odpowiednią liczbę i rodzaj do podanych rzeczowników:
2. Przetłumacz na język czeski: "Kot biegnie po ulicy".
3. Odmień rzeczownik "stůl" (stół) w przypadkach: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik i biernik narzędnika.


== Podsumowanie ==
1. muži


Gratulacje! Poznaliście podstawy odmiany rzeczowników w języku czeskim. Pamiętajcie, że praktyka czyni mistrza!
2. knihy
 
3. auto
 
4. ženy
 
''Odpowiedzi:''
 
1. męski, liczba mnoga
 
2. żeński, liczba mnoga
 
3. nijaki, liczba pojedyncza
 
4. żeński, liczba mnoga
 
==== Ćwiczenie 7: Tłumaczenie na czeski ====
 
Przetłumacz na czeski: „Mężczyzna ma psa.”
 
''Odpowiedź: Muž má psa.''
 
==== Ćwiczenie 8: Tłumaczenie na polski ====
 
Przetłumacz na polski: „Dívka čte knihu.”
 
''Odpowiedź: Dziewczyna czyta książkę.''
 
==== Ćwiczenie 9: Odrzucenie końcówek ====
 
Podaj formę podstawową rzeczownika „stoly” (liczba mnoga).
 
''Odpowiedź: stůl''
 
==== Ćwiczenie 10: Rzeczownik w zdaniu ====
 
Użyj rzeczownika „auto” w zdaniu w miejscowniku.
 
''Odpowiedź: Jestem w samochodzie.''
 
Na zakończenie tej lekcji, mam nadzieję, że zrozumieliście podstawowe zasady dotyczące rzeczowników w języku czeskim. Pamiętajcie, że praktyka czyni mistrza, więc ćwiczcie regularnie! Teraz, gdy znacie już te podstawy, możecie śmiało przejść do kolejnych lekcji i poszerzać swoją wiedzę o czeskim języku.


{{#seo:
{{#seo:
|title=Kurs języka czeskiego dla początkujących - Wprowadzenie do rzeczowników
 
|keywords=język czeski, rzeczowniki, gramatyka, kurs dla początkujących, odmiana rzeczowników
|title=Wprowadzenie do rzeczowników w języku czeskim
|description=Naucz się podstaw odmiany rzeczowników w języku czeskim! W tym kursie dla początkujących dowiesz się o płci, liczbie i rodzajach rzeczowników oraz o odmianie przez przypadki.
 
|keywords=r rzeczowniki, gramatyka czeska, kurs czeskiego, język czeski dla początkujących
 
|description=W tej lekcji poznasz podstawy dotyczące rzeczowników w języku czeskim: rodzaje, liczba i przypadki.
 
}}
}}


{{Czech-0-to-A1-Course-TOC-pl}}
{{Template:Czech-0-to-A1-Course-TOC-pl}}


[[Category:Course]]
[[Category:Course]]
Line 92: Line 481:
[[Category:0-to-A1-Course]]
[[Category:0-to-A1-Course]]
[[Category:Czech-0-to-A1-Course]]
[[Category:Czech-0-to-A1-Course]]
<span gpt></span> <span model=gpt-3.5-turbo></span> <span temperature=0.7></span>
<span openai_correct_model></span> <span gpt></span> <span model=gpt-4o-mini></span> <span temperature=0.7></span>
 




{{Czech-Page-Bottom}}
{{Czech-Page-Bottom}}

Latest revision as of 20:22, 21 August 2024


Czech-Language-PolyglotClub.png
Czeski → Gramatyka → Kurs 0 do A1 → Wprowadzenie do rzeczowników

Witajcie drodzy uczniowie! Dzisiaj zaczniemy naszą podróż w świat gramatyki czeskiej, skupiając się na jednym z najważniejszych elementów każdego języka – rzeczownikach. Rzeczowniki są jak fundamenty budynku, na których możemy zbudować nasze wypowiedzi. W tej lekcji dowiecie się o rodzajach rzeczowników, ich liczbie oraz przypadkach, co pomoże Wam w codziennej komunikacji w języku czeskim.

Dlaczego rzeczowniki są ważne?[edit | edit source]

Rzeczowniki to słowa, które nazywają osoby, miejsca, rzeczy i idee. W czeskim, podobnie jak w wielu innych językach, rzeczowniki mają swoją płeć, liczbę oraz przypadki, co czyni je bardziej złożonymi, ale i fascynującymi. Zrozumienie tych aspektów pomoże Wam nie tylko w mówieniu, ale również w pisaniu i rozumieniu tekstów w języku czeskim.

Rodzaje rzeczowników[edit | edit source]

W języku czeskim, rzeczowniki dzielą się na trzy rodzaje: męski, żeński i nijaki. Każdy z tych rodzajów ma swoje cechy, które wpływają na formę innych części mowy.

Rodzaj męski[edit | edit source]

Rzeczowniki męskie często kończą się na spółgłoski, ale mogą również kończyć się na -a, -o lub -e. Oto kilka przykładów:

Czech Wymowa Polski
muž muːʒ mężczyzna
stůl stuːl stół
hrad hrat zamek
pes pɛs pies
otec ˈotɛts ojciec

Rodzaj żeński[edit | edit source]

Rzeczowniki żeńskie najczęściej kończą się na -a. Przykłady to:

Czech Wymowa Polski
žena ˈʒɛna kobieta
škola ˈʃkola szkoła
kniha ˈkɲiɦa książka
maminka ˈmamɪŋka mama
kytara kɪˈtaːra gitara

Rodzaj nijaki[edit | edit source]

Rzeczowniki nijakie zazwyczaj kończą się na -o lub -e. Oto przykłady:

Czech Wymowa Polski
dítě ˈdɪcɛt dziecko
město ˈmjɛsto miasto
jablko ˈjablko jabłko
slunce ˈslunt͡sɛ słońce
auto ˈaʊto samochód

Liczba pojedyncza i mnoga[edit | edit source]

W języku czeskim rzeczowniki mogą występować w liczbie pojedynczej oraz mnogiej. Zmiana liczby często wiąże się z modyfikacją końcówek.

Liczba pojedyncza[edit | edit source]

Rzeczowniki w liczbie pojedynczej wskazują na jedną osobę, rzecz lub ideę. Przykłady:

Czech Wymowa Polski
dům duːm dom
auto ˈaʊto samochód
kočka ˈkoʧka kot
kniha ˈkɲiɦa książka
stůl stuːl stół

Liczba mnoga[edit | edit source]

W liczbie mnogiej rzeczowniki wskazują na więcej niż jedną osobę, rzecz lub ideę. Oto kilka przykładów:

Czech Wymowa Polski
domy ˈdomɪ domy
auta ˈaʊta samochody
kočky ˈkoʧki koty
knihy ˈkɲɪɦɪ książki
stoly ˈstolɪ stoły

Przypadki rzeczowników[edit | edit source]

Czeski ma siedem przypadków, które odmieniają rzeczowniki w zależności od ich funkcji w zdaniu. Każdy przypadek ma swoje specyficzne końcówki dla różnych rodzajów i liczby.

Mianownik (Nominativ)[edit | edit source]

Mianownik to forma podstawowa, której używamy, aby wskazać, o kim lub o czym mówimy.

Czech Wymowa Polski
muž muːʒ mężczyzna
žena ˈʒɛna kobieta
dítě ˈdɪcɛt dziecko

Dopełniacz (Genitiv)[edit | edit source]

Dopełniacz wskazuje na przynależność. Używamy go, aby odpowiedzieć na pytanie "czyj?".

Czech Wymowa Polski
muže ˈmuʒɛ mężczyzny
ženy ˈʒɛny kobiety
dítěte ˈdɪcɛtɛ dziecka

Celownik (Dativ)[edit | edit source]

Celownik wskazuje na to, komu lub czemu coś jest przeznaczone.

Czech Wymowa Polski
muži ˈmuʒɪ mężczyźnie
ženě ˈʒɛnɛ kobiecie
dítěti ˈdɪcɛtɪ dziecku

Biernik (Akuzativ)[edit | edit source]

Biernik wskazuje na bezpośredni obiekt czynności.

Czech Wymowa Polski
muže ˈmuʒɛ mężczyznę
ženu ˈʒɛnu kobietę
dítě ˈdɪcɛt dziecko

Narzędnik (Instrumental)[edit | edit source]

Narzędnik wskazuje na narzędzie lub środek, którym coś się robi.

Czech Wymowa Polski
mužem ˈmuʒɛm mężczyzną
ženou ˈʒɛnɔu kobietą
dítětem ˈdɪcɛtɛm dzieckiem

Miejscownik (Lokal)[edit | edit source]

Miejscownik wskazuje na miejsce, w którym coś się dzieje.

Czech Wymowa Polski
muži ˈmuʒɪ mężczyźnie
ženě ˈʒɛnɛ kobiecie
dítěti ˈdɪcɛtɪ dziecku

Wołacz (Vokativ)[edit | edit source]

Wołacz używamy, gdy bezpośrednio zwracamy się do kogoś.

Czech Wymowa Polski
muži ˈmuʒɪ mężczyzno
ženo ˈʒɛnɔ kobieto
dítě ˈdɪcɛt dziecko

Ćwiczenia praktyczne[edit | edit source]

Aby lepiej zrozumieć temat, przygotowałem dla Was kilka ćwiczeń. Spróbujcie je wykonać, a następnie sprawdźcie odpowiedzi i wyjaśnienia.

Ćwiczenie 1: Ustal rodzaj rzeczownika[edit | edit source]

Przyporządkuj odpowiedni rodzaj do podanych rzeczowników:

1. stůl

2. kočka

3. město

4. hrad

5. žena

Odpowiedzi:

1. męski

2. żeński

3. nijaki

4. męski

5. żeński

Ćwiczenie 2: Liczba mnoga[edit | edit source]

Podaj liczbę mnogą dla podanych rzeczowników:

1. kniha

2. auto

3. dům

4. město

5. kočka

Odpowiedzi:

1. knihy

2. auta

3. domy

4. města

5. kočky

Ćwiczenie 3: Odmiana przez przypadki[edit | edit source]

Odmień rzeczownik „žena” przez wszystkie przypadki w liczbie pojedynczej.

Odpowiedź:

1. Mianownik: žena

2. Dopełniacz: ženy

3. Celownik: ženě

4. Biernik: ženu

5. Narzędnik: ženou

6. Miejscownik: ženě

7. Wołacz: ženo

Ćwiczenie 4: Ustal przypadek[edit | edit source]

Określ, który przypadek jest użyty w zdaniu: „Daj mi książkę.”

Odpowiedź: Biernik (Akuzativ)

Ćwiczenie 5: Tworzenie zdań[edit | edit source]

Stwórz zdanie z użyciem rzeczownika „dítě” w celowniku.

Odpowiedź: Daję prezent dziecku.

Ćwiczenie 6: Rodzaj i liczba[edit | edit source]

Przyporządkuj odpowiednią liczbę i rodzaj do podanych rzeczowników:

1. muži

2. knihy

3. auto

4. ženy

Odpowiedzi:

1. męski, liczba mnoga

2. żeński, liczba mnoga

3. nijaki, liczba pojedyncza

4. żeński, liczba mnoga

Ćwiczenie 7: Tłumaczenie na czeski[edit | edit source]

Przetłumacz na czeski: „Mężczyzna ma psa.”

Odpowiedź: Muž má psa.

Ćwiczenie 8: Tłumaczenie na polski[edit | edit source]

Przetłumacz na polski: „Dívka čte knihu.”

Odpowiedź: Dziewczyna czyta książkę.

Ćwiczenie 9: Odrzucenie końcówek[edit | edit source]

Podaj formę podstawową rzeczownika „stoly” (liczba mnoga).

Odpowiedź: stůl

Ćwiczenie 10: Rzeczownik w zdaniu[edit | edit source]

Użyj rzeczownika „auto” w zdaniu w miejscowniku.

Odpowiedź: Jestem w samochodzie.

Na zakończenie tej lekcji, mam nadzieję, że zrozumieliście podstawowe zasady dotyczące rzeczowników w języku czeskim. Pamiętajcie, że praktyka czyni mistrza, więc ćwiczcie regularnie! Teraz, gdy znacie już te podstawy, możecie śmiało przejść do kolejnych lekcji i poszerzać swoją wiedzę o czeskim języku.

Spis treści - Kurs czeskiego - 0 do A1[edit source]


Alfabet i wymowa


Rzeczowniki i zaimki


Czasowniki


Przymiotniki i przysłówki


Pozdrowienia i przedstawianie się


W restauracji


Codziennie życie


Historia i tradycje


Sztuka i dziedzictwo



Retrieved from "https://polyglotclub.com/wiki/index.php?title=Language/Czech/Grammar/Introduction-to-Nouns/pl&oldid=326375"