Language/Modern-greek-1453/Grammar/The-final-v

Ελληνικά	English	Français
Ορθογραφία		Orthographe
Το τελικό -ν Πότε βάζουμε και πότε όχι το -ν;		Le – ν  final Quand met-on et quand pas -v ?
Το τελικό -ν παραμένει στο τέλος του άρθρου η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν ή διπλό σύμφωνο  κ, π, τ, μπ, ντ, γκ, τσ, τζ, ψ, ξ		Le -ν  final reste à la fin de l'article lorsque le mot suivant commence par une voyelle, une double consonne ou  l'un des suivants: κ, π, τ, μπ, ντ, γκ, τσ, τζ, ψ, ξ
Για να αποφευχθεί η σύγχυση μεταξύ αρσενικού και ουδετέρου γένους αποφασίστηκε το τελικό ν να διατηρείται πάντα στα αρσενικά άρθρα και στις αντωνυμίες.   πχ. τον αδερφό, τον πατέρα		Afin d'éviter la confusion entre le genre masculin et neutre, il a été décidé que le - ν final sera toujours maintenue dans les articles masculins et les pronoms masculins (personnels, possessifs ...) Par ex. : πχ. τον αδερφό, (du frère) τον πατέρα (du père )
Επίσης το σαν κρατάει πάντα το τελικό ν.   π.χ. Μας κοίταζε σαν χαζός.		Aussi le σαν (comme ) détient toujours le  -ν  final par ex. . Μας κοίταζε σαν χαζός. ( Il nous regardait comme un idiot).
Παραμένει κάποιες φορές στο απαγορευτικό μη(ν) ,μπροστά από τις μετοχές σε -οντας και -ώντας ( μην έχοντας)  αλλά ποτέ στις λόγιες μετοχές (οι μη καπνίζοντες)		Il reste parfois dans le μη(ν) interdit, devant les participes en : -οντας et -ώντας ( μην έχοντας = ne pas avoir) mais jamais dans les participes érudits(?) (οι μη καπνίζοντες = non-fumeur)
Παραμένει στο αριθμητικό εκατό(ν), όταν συνδυάζεται με άλλον αριθμό που αρχίζει από φωνήεν: εκατόν επτά, εκατόν έξι  κ.λπ.		Il reste au numérique εκατό(ν) ( cent), lorsqu'il est combiné avec un autre nombre commençant par une voyelle: εκατόν επτά, εκατόν έξι,  etc.
Παραμένει στην αιτιατική μιαν, όταν ακολουθεί λέξη που από α:  μιαν άλλη μέρα, μιαν αγάπη κ.λπ.		Il reste dans l'accusatif μιαν (une), lorsqu' il est suivi d'un mot commençant par α : Par ex. : μιαν άλλη μέρα (un autre jour), μιαν αγάπη ( un amour ), etc.
Παραμένει στην προσωπική αντωνυμία του τρίτου προσώπου  αυτόν, τόν: τον σκότωσαν, αυτόν θέλω, τον δέρνουν κ.λπ.		Il reste dans le pronom personnel : αυτόν, τόν, à la troisième personne du singulier : τον σκότωσαν (ils l'ont tué ), αυτόν θέλω ( je le veux ),  τον δέρνουν (ils le battent)