Difference between revisions of "Language/Ancient-greek-to-1453/Grammar/Structure-and-constituents-of-verb"

From Polyglot Club WIKI
Jump to navigation Jump to search
Line 3: Line 3:
<div style="font-size:300%;"> Στοιχεία σχηματισμού του ρήματος /  Structure and constituents of verb</div>
<div style="font-size:300%;"> Στοιχεία σχηματισμού του ρήματος /  Structure and constituents of verb</div>


{| class="wikitable"[[File:-9-638.jpg|thumb|none]]
{| class="wikitable" [[File:-9-638.jpg|thumb|none]]
!'''Ελληνικά'''
!'''Ελληνικά'''
!'''English'''
!'''English'''
Line 29: Line 29:
το '''''ε-''''' είναι αύξηση, το ''-'''λυ'''''<nowiki/>'''-''' θέμα, το ''-'''ον'''''<nowiki/>''' '''η κατάληξη.
το '''''ε-''''' είναι αύξηση, το ''-'''λυ'''''<nowiki/>'''-''' θέμα, το ''-'''ον'''''<nowiki/>''' '''η κατάληξη.
|
|
|Les verbes grecs sont constituées des éléments variables:  
|Les verbes grecs sont constituées d'éléments variables:
des suffixes et infixes temporels ou modaux,  
* des suffixes et infixes temporels ou modaux,  
 
* le thème, le radical, l'augmentation,  
le thème, le radical, l'augmentation,  
* le redoublement et les désinences.
 
Par exemple :  
le redoublement et des désinences.
* Pour le type '''''λύ-ω,''''' le '''''λύ''''' est le thème et le '''''-''''' '''''ω'' ''' est la désinence.  
 
* Dans le type du verbe '''ἔ-'''λυ-ον ( imparfait actif),
Par ex. :  
* le '''ἔ''' est l’augmentation, le ''-'''λυ'''''<nowiki/>'''-''' est le thème et le ''-'''ον'''''<nowiki/>''' '''est la terminaison'''.'''
 
Dans le type '''''λύ-ω''''' le '''''λύ''''' '' ''est le thème et le '''''-''''' '''''ω'' ''' est la désinence.  
 
Dans le type du verbe '''ἔ-'''λυ-ον ( imparfait actif)  
 
le '''ἔ''' est l’augmentation, le ''-'''λυ'''''<nowiki/>'''-''' est le thème et le ''-'''ον'''''<nowiki/>''' '''est la terminaison'''.'''
|-
|-
|'''Η κατάληξη''' του ρηματικού τύπου είναι το τελευταίο μέρος  
|'''Η κατάληξη''' του ρηματικού τύπου είναι το τελευταίο μέρος  
Line 61: Line 55:
''-ωμαι, -ῃ, -ηται'' κτλ
''-ωμαι, -ῃ, -ηται'' κτλ
|
|
|Les désinences marquent la personne, la voix,  
|Les désinences marquent la personne, la voix, le nombre, l'indicatif et le temps :
le nombre, l'indicatif et le temps :  
* -ω, -εις, -ει (singulier)  
 
* -ομεν, -ετε, -ουσι (pluriel)
-ω, -εις, -ει (singulier)  
* -ω , -ῃς, -ῃ (subjonctif du sing.)  
 
* -ον, -ες, -ε  
-ομεν, -ετε, -ουσι (pluriel)
* -ομαι, -ει, -εται   
 
* -ωμαι, -ῃ, -ηται etc
-ω , -ῃς, -ῃ (subjonctif du sing.)  
 
-ον, -ες, -ε  
 
-ομαι, -ει, -εται   
 
-ωμαι, -ῃ, -ηται etc
|-
|-
|Κάθε ρήμα κανονικά έχει '''δύο θέματα,''' 
|Κάθε ρήμα κανονικά έχει '''δύο θέματα,''' 
Line 84: Line 71:
à partir desquels ses éléments variables sont formés.  
à partir desquels ses éléments variables sont formés.  


Ces thèmes sont le verbal et le temporel
Ces thèmes sont le verbal et le temporel.
|-
|-
|Στην αρχαία ελληνική τα σύνθετα ή παρασύνθετα ρήματα  
|Στην αρχαία ελληνική τα σύνθετα ή παρασύνθετα ρήματα  
Line 113: Line 100:


Par ex. :
Par ex. :
 
* ''εἰσ-φέρω (contribuer :indicatif présent)''
''εἰσ-φέρω (contribuer :indicatif présent)''  
* ''εἰσ-'''έ'''-φερον (indicatif imparfait)''
 
* ''ὑπερβάλλω (exagérer : indicatif présent) ,''
''εἰσ-'''έ'''-φερον (indicatif imparfait)''
* ''ὑπερ-'''έ'''-βαλλον (indicatif imparfait)''
 
* ''συν-'''ά'''γω (''mener, conduire )'':''
''ὑπερβάλλω (exagérer : indicatif présent) ,''  
* ''συν-'''ῆ'''γον(ind. Imparfait)''
 
* ''συν-'''οι'''κῶ (cohabiter):''
''ὑπερ-'''έ'''-βαλλον (indicatif imparfait)''  
* ''συν-ῴκουν (indic.imparfait)''
 
''συν-'''ά'''γω (''mener, conduire )'':''  
 
''συν-'''ῆ'''γον(ind. Imparfait)''  
 
''συν-'''οι'''κῶ (cohabiter):''  
 
''συν-ῴκουν (indic.imparfait)''
|-
|-
|Τα παρασύνθετα ρήματα που το '''α΄ συνθετικό''' τους  
|Τα παρασύνθετα ρήματα που το '''α΄ συνθετικό''' τους  
Line 146: Line 125:
|
|
|Les verbes composés dont l' '''α΄''' synthétique '''n'est pas''' une préposition,  
|Les verbes composés dont l' '''α΄''' synthétique '''n'est pas''' une préposition,  
ils ont l'augmentation syllabique ou temporelle au début,  
ont l'augmentation syllabique ou temporelle au début,  


comme si ils étaient simples:
comme si ils étaient simples :
 
* '''δυστυχῶ ('''être malheureux) -  
'''δυστυχῶ ('''être malheureux) -  
* '''ἐ'''δυστύχουν (imparfait)- '''ἐ'''δυστύχησα (aoriste) etc   
 
* μυθολογώ (mythifier)  '''ἐ'''μυθολόγουν - '''ἐ'''μυθολόγησα etc.
'''ἐ'''δυστύχουν (imparfait)- '''ἐ'''δυστύχησα (aoriste) etc   
 
μυθολογώ (mythifier)  '''ἐ'''μυθολόγουν - '''ἐ'''μυθολόγησα etc.
|-
|-
|Σε μερικά ρήματα της αρχαίας ελληνικής  
|Σε μερικά ρήματα της αρχαίας ελληνικής  
Line 183: Line 159:
'''''μέλλω''' : '''ἔ'''μελλον'' (παρατ.) και '''''ἤ'''μελλον'' ( παρατ. β΄τύπος)
'''''μέλλω''' : '''ἔ'''μελλον'' (παρατ.) και '''''ἤ'''μελλον'' ( παρατ. β΄τύπος)
|
|
|Dans certains verbes du grec ancien (simples ou composés),  
|Pour certains verbes du grec ancien (simples ou composés), il y a une augmentation irrégulière :
il y a une augmentation  irrégulière:


'''α)''' Les verbes : '''βούλομαι''' (vouloir, désirer),  
'''α)''' Les verbes : '''βούλομαι''' (vouloir, désirer),  


'''δύναμαι'''(pouvoir) et '''μέλλω'''(I am about to)  
'''δύναμαι'''(pouvoir) et '''μέλλω''' (je suis sur le point de)  


ils ont une augmentation normale '''ἐ'''  
ont une augmentation normale '''ἐ'''  


et une irrégulière '''ἠ''' (de l'analogie de '''ἐ'''θέλω ou ''θέλω -'''ἤ'''θελον)''
et une irrégulière '''ἠ''' (de l'analogie de '''ἐ'''θέλω ou ''θέλω -'''ἤ'''θελον)''
Line 196: Line 171:
'''''βούλομαι''' (vouloir)'':
'''''βούλομαι''' (vouloir)'':


'''ἐ'''βουλόμην ( indic. imparfaif) et '''ἠ'''βουλόμην ( deuxième type de l’imparfait)  
'''ἐ'''βουλόμην (indic. imparfaif) et '''ἠ'''βουλόμην (deuxième type de l’imparfait)  


'''''ἐ'''βουλήθην'' και '''''ἠ'''βουλήθην (aoriste β΄type)'' 
'''''ἐ'''βουλήθην'' και '''''ἠ'''βουλήθην (aoriste β΄type)'' 
Line 222: Line 197:
|
|
|'''β)''' certains verbes commençant par '''–ε-'''  ont une augmentation –'''ει-''' et non'''- η-:'''  
|'''β)''' certains verbes commençant par '''–ε-'''  ont une augmentation –'''ει-''' et non'''- η-:'''  
Par ex. : '''ἐ'''θίζω (habituer )  '''εἴ'''θιζον (imparfait)
Par ex. :  
 
* '''ἐ'''θίζω (habituer )  '''εἴ'''θιζον (imparfait)
ἑλίττω (envelopper ) - '''εἵ'''λιττον •
* ἑλίττω (envelopper ) - '''εἵ'''λιττον •
 
* ἕλκω ( tirer),  '''εἷ'''λκον •
ἕλκω ( tirer),  '''εἷ'''λκον •
* ἕπομαι (suivre) - '''εἱ'''πόμην •
 
* περι-έπω (= je traite bien quelqu'un)- περι'''εῖ'''πον
ἕπομαι (suivre) - '''εἱ'''πόμην •
 
περι-έπω (= je traite bien quelqu'un)- περι'''εῖ'''πον
|-
|-
|'''γ)''' Τα ρήματα '''''ὠθῶ''', '''ὠνοῦμα'''ι'' (αγοράζω) και ''(κατ)'''άγνυμι''''' (σπάζω),  
|'''γ)''' Τα ρήματα '''''ὠθῶ''', '''ὠνοῦμα'''ι'' (αγοράζω) και ''(κατ)'''άγνυμι''''' (σπάζω),  
Line 246: Line 218:
bien qu'ils commencent par une voyelle,  
bien qu'ils commencent par une voyelle,  


ils ont une augmentation syllabique:  
ont une augmentation syllabique:  
 
* ''ὠθῶ''' '''''> '''''ἐ'''-ώθουν (imparfait)''
''ὠθῶ''' '''''> '''''ἐ'''-ώθουν (imparfait)''  
* ''ὠνοῦμαι''  > '''''ἐ-'''ωνούμην''
 
* (κατ) άγνυμι (casser) > (κατ) '''έ'''αξα  
''ὠνοῦμαι''  > '''''ἐ-'''ωνούμην''
 
(κατ) άγνυμι (casser) > (κατ) '''έ'''αξα  
|-
|-
|'''δ)''' Το ρήμα '''ὁράω -ῶ''' ( βλέπω) στον '''παρατατικό''',  
|'''δ)''' Το ρήμα '''ὁράω -ῶ''' ( βλέπω) στον '''παρατατικό''',  
Line 270: Line 239:
le verbe ἁλίσκομαι (attraper, se dominer) à  '''β΄aoriste'''  
le verbe ἁλίσκομαι (attraper, se dominer) à  '''β΄aoriste'''  


et le verbe ἀν-οίγω(ouvrir) à toutes les temps historiques,  
et le verbe ἀν-οίγω (ouvrir) à tous les temps historiques,  
 
ils acceptent au même temps, deux augmentations :
 
une syllabique et une chronique:
 
ὁρῶ - '''ἑώ'''ρων
 
ἁλίσκομαι - '''ἑά'''λων
 
(ἀν) -οίγω


'''ἔ'''οικα - '''ἐῴ'''κειν).
acceptent en même temps, deux augmentations :
* une syllabique et une chronique:
* ὁρῶ - '''ἑώ'''ρων
* ἁλίσκομαι - '''ἑά'''λων
* (ἀν) -οίγω
* '''ἔ'''οικα - '''ἐῴ'''κειν.
|-
|-
|'''ε)''' Το ρήμα '''''ἑορτάζω''''' παίρνει τη χρονική αύξηση στη δεύτερη συλλαβή: ''ἑ'''ώ'''ρταζον, ἑ'''ώ'''ρτασα.''
|'''ε)''' Το ρήμα '''''ἑορτάζω''''' παίρνει τη χρονική αύξηση στη δεύτερη συλλαβή: ''ἑ'''ώ'''ρταζον, ἑ'''ώ'''ρτασα.''
|
|
|'''ε)'''Le verbe '''''ἑορτάζω''''' (fêter) prend l'augmentation temporelle  
|'''ε)''' Le verbe '''''ἑορτάζω''''' (fêter) prend l'augmentation temporelle  
à la deuxième syllabe: ἑ'''ώ'''ρταζον, ἑ'''ώ'''ρτασα.
à la deuxième syllabe : ἑ'''ώ'''ρταζον, ἑ'''ώ'''ρτασα.
|-
|-
|'''Προσοχή:'''  
|'''Προσοχή:'''  
Line 301: Line 265:
''La préposition '''ἐκ''' devant une voyelle devient '''ἐξ'''''
''La préposition '''ἐκ''' devant une voyelle devient '''ἐξ'''''


''par ex. πέμπω > '''ἔ'''-πεμπον,''
''par ex.''
 
* ''πέμπω > '''ἔ'''-πεμπον,''
'''''Mais'''''
'''''Mais'''''
 
* '''''ἐκ'''-πέμπω > '''ἐξ-'''έ-πεμπον''
'''''ἐκ'''-πέμπω > '''ἐξ-'''έ-πεμπον''
|-
|-
|Στην περίπτωση που το ρήμα αρχίζει από '''ῥ'''  
|Στην περίπτωση που το ρήμα αρχίζει από '''ῥ'''  
Line 327: Line 290:
|
|
|'''Quels sont les changements?'''
|'''Quels sont les changements?'''
Le tableau ci-dessous,  
Le tableau ci-dessous, illustre certaines changeants du verbe au passé, pendant sa construction.  
 
illustre certaines changeants du verbe au passé,  
 
pendant sa construction.
|-
|-
|
|

Revision as of 16:45, 7 May 2020

-11-638.jpg

Στοιχεία σχηματισμού του ρήματος / Structure and constituents of verb
Ελληνικά English Français
Στοιχεία του σχηματισμού του ρήματος Structure and constituents of verb       Éléments constitutifs des formes verbales
Στα ρήματα ξεχωρίζομε διάφορα στοιχεία: κατάληξη,

θέμα, χαρακτήρα, αύξηση,αναδιπλασιασμό 

και το βοηθητικό ρήμα 

(όταν ο τύπος σχηματίζεται περιφραστικά). 

π.χ. :

στον τύπο λύ-ω το λυ- είναι θέμα, το -υ- χαρακτήρας

και το -ω η κατάληξη.

Στον ρηματικό τύπο ἔ-λυ-ον (παρατατικός)

το ε- είναι αύξηση, το -λυ- θέμα, το -ον η κατάληξη.

Les verbes grecs sont constituées d'éléments variables:
  • des suffixes et infixes temporels ou modaux,
  • le thème, le radical, l'augmentation,
  • le redoublement et les désinences.

Par exemple :

  • Pour le type λύ-ω, le λύ est le thème et le - ω  est la désinence.
  • Dans le type du verbe ἔ-λυ-ον ( imparfait actif),
  • le ἔ est l’augmentation, le -λυ- est le thème et le -ον est la terminaison.
Η κατάληξη του ρηματικού τύπου είναι το τελευταίο μέρος

που αλλάζει, για να δηλωθεί η φωνή,

το πρόσωπο, ο αριθμός, η έγκλιση και ο χρόνος: 

-ω, -εις, -ει (ενικός αριθμός)

-ομεν, -ετε, -ουσι ( πληθυντικός αρ. )

-ω, -ῃς, -ῃ  κτλ.  

-ον, -ες, -ε  κτλ.

-ομαι, -ει, -εται κτλ.

-ωμαι, -ῃ, -ηται κτλ

Les désinences marquent la personne, la voix, le nombre, l'indicatif et le temps :
  • -ω, -εις, -ει (singulier)
  • -ομεν, -ετε, -ουσι (pluriel)
  • -ω , -ῃς, -ῃ (subjonctif du sing.)
  • -ον, -ες, -ε
  • -ομαι, -ει, -εται
  • -ωμαι, -ῃ, -ηται etc
Κάθε ρήμα κανονικά έχει δύο θέματα, 

από τα οποία σχηματίζονται οι διάφοροι τύποι του.

Τα θέματα αυτά είναι το ρηματικό και το χρονικό.

Chaque verbe a normalement deux thèmes,

à partir desquels ses éléments variables sont formés.

Ces thèmes sont le verbal et le temporel.

Στην αρχαία ελληνική τα σύνθετα ή παρασύνθετα ρήματα

που το α΄ συνθετικό τους είναι πρόθεση, παίρνουν 

εσωτερική αύξηση, 

δηλαδή έχουν την συλλαβική ή χρονική αύξηση

μετά την πρόθεση:

π.χ 

εἰσ-φέρω: εἰσ-έ-φερον·

ὑπερβάλλω, ὑπερ-έ-βαλλον·

συν-άγω: συν-ῆγον·

συν-οικῶ: συν-ῴκουν

Quand un verbe est formé avec un préfixe, l'augment,

aux temps du passé, se place entre le préfixe et le thème verbal

(le préfixe s'élide s'il s'achève par une voyelle).

C'est-à-dire qu'ils ont l'augmentation syllabique ou temporelle après la préposition :

Par ex. :

  • εἰσ-φέρω (contribuer :indicatif présent)
  • εἰσ-έ-φερον (indicatif imparfait)
  • ὑπερβάλλω (exagérer : indicatif présent) ,
  • ὑπερ-έ-βαλλον (indicatif imparfait)
  • συν-άγω (mener, conduire ):
  • συν-ῆγον(ind. Imparfait)
  • συν-οικῶ (cohabiter):
  • συν-ῴκουν (indic.imparfait)
Τα παρασύνθετα ρήματα που το α΄ συνθετικό τους

ΔΕΝ είναι πρόθεση, έχουν τη συλλαβική ή χρονική αύξηση

στην αρχή, σαν να ήταν απλά: 

π,χ

Παρασύνθετο :

δυστυχῶ – ἐδυστύχουν – ἐδυστύχησα κτλ.·

Παρασύνθετο :

μυθολογῶ– ἐμυθολόγουν – ἐμυθολόγησα κτλ.

Les verbes composés dont l' α΄ synthétique n'est pas une préposition,

ont l'augmentation syllabique ou temporelle au début,

comme si ils étaient simples :

  • δυστυχῶ (être malheureux) -
  • ἐδυστύχουν (imparfait)- ἐδυστύχησα (aoriste) etc
  • μυθολογώ (mythifier) ἐμυθολόγουν - ἐμυθολόγησα etc.
Σε μερικά ρήματα της αρχαίας ελληνικής

(απλά ή σύνθετα και παρασύνθετα)

παρουσιάζεται ανώμαλη αύξηση:

1) Από τα απλά ρήματα:

α) Τα ρήματα 

βούλομαι, δύναμαι και μέλλω 

έχουν αύξηση κανονική ἐ και ανώμαλη ἠ 

(από αναλογία προς το ἐθέλω ή θέλω – ἤθελον)

βούλομαι: ἐβουλόμην ( παρατατικός)

και ἠβουλόμην ( β΄τύπος)

ἐβουλήθην και ἠβουλήθην (αόριστος β΄τύπος) 

δύναμαι : ἐδυνάμην και ἠδυνάμην (β΄τύπος )

ἐδυνήθην και ἠδυνήθην   

μέλλω : ἔμελλον (παρατ.) και ἤμελλον ( παρατ. β΄τύπος)

Pour certains verbes du grec ancien (simples ou composés), il y a une augmentation irrégulière :

α) Les verbes : βούλομαι (vouloir, désirer),

δύναμαι(pouvoir) et μέλλω (je suis sur le point de)

ont une augmentation normale ἐ

et une irrégulière ἠ (de l'analogie de ἐθέλω ou θέλω -ἤθελον)

βούλομαι (vouloir):

ἐβουλόμην (indic. imparfaif) et ἠβουλόμην (deuxième type de l’imparfait)

ἐβουλήθην και ἠβουλήθην (aoriste β΄type) 

δύναμαι: ἐδυνάμην et ἠδυνάμην (imparfait passif)

 ἐδυνήθην et ἠδυνήθην ( aoriste passive )

μέλλω (I am about to): ἔμελλον et ἤμελλον (imparfait)  

β) μερικά ρήματα που αρχίζουν από –ε- 

έχουν αύξηση ει και όχι η: 

ἐθίζω (συνηθίζω) – εἴθιζον·

ἑλίττω ( τυλίγω) – εἵλιττον· 

ἕλκω (σέρνω) – εἷλκον· 

ἕπομαι – εἱπόμην

περι-έπω ( μεταχειρίζομαι κάποιον καλά)

περιεῖπον

β) certains verbes commençant par –ε-  ont une augmentation –ει- et non- η-:

Par ex. :

  • ἐθίζω (habituer )  εἴθιζον (imparfait)
  • ἑλίττω (envelopper ) - εἵλιττον •
  • ἕλκω ( tirer),  εἷλκον •
  • ἕπομαι (suivre) - εἱπόμην •
  • περι-έπω (= je traite bien quelqu'un)- περιεῖπον
γ) Τα ρήματα ὠθῶ, ὠνοῦμαι (αγοράζω) και (κατ)άγνυμι (σπάζω),

αν και αρχίζουν από φωνήεν, έχουν συλλαβική αύξηση: 

ὠθῶ  , ἐ-ώθουν,

ὠνοῦμαι , ἐ-ωνούμην,

(κατ)άγνυμι > (κατ)έαξα

γ) Les verbes ὠθῶ (pousser), ὠνοῦμαι (acheter)

et (κατ) άγνυμι ( briser),

bien qu'ils commencent par une voyelle,

ont une augmentation syllabique:

  • ὠθῶ > ἐ-ώθουν (imparfait)
  • ὠνοῦμαι  > ἐ-ωνούμην
  • (κατ) άγνυμι (casser) > (κατ) έαξα
δ) Το ρήμα ὁράω -ῶ ( βλέπω) στον παρατατικό,

το ρήμα ἁλίσκομαι ( πιάνομαι, κυριεύομαι) στον β΄ αόριστο

και το ρήμα ἀν-οίγω σε όλους τους ιστορικούς χρόνους,

έχουν συγχρόνως δυο αυξήσεις την  συλλαβική και την χρονική:

ὁρῶ – ἑώρων

ἁλίσκομαι – ἑάλων

ἀν-οίγω : ἔοικα – ἐῴκειν.

Le verbe ὁράω -ῶ (voir) à l’imparfait,

le verbe ἁλίσκομαι (attraper, se dominer) à  β΄aoriste

et le verbe ἀν-οίγω (ouvrir) à tous les temps historiques,

acceptent en même temps, deux augmentations :

  • une syllabique et une chronique:
  • ὁρῶ - ἑώρων
  • ἁλίσκομαι - ἑάλων
  • (ἀν) -οίγω
  • ἔοικα - ἐῴκειν.
ε) Το ρήμα ἑορτάζω παίρνει τη χρονική αύξηση στη δεύτερη συλλαβή: ἑώρταζον, ἑώρτασα. ε) Le verbe ἑορτάζω (fêter) prend l'augmentation temporelle

à la deuxième syllabe : ἑώρταζον, ἑώρτασα.

Προσοχή:

Η πρόθεση ἐκ μπροστά από φωνήεν γίνεται ἐξ

π.χ. πέμπω > ἔ-πεμπον,

αλλά

ἐκ-πέμπω > ἐξ-έ-πεμπον

Attention:

La préposition ἐκ devant une voyelle devient ἐξ

par ex.

  • πέμπω > ἔ-πεμπον,

Mais

  • ἐκ-πέμπω > ἐξ-έ-πεμπον
Στην περίπτωση που το ρήμα αρχίζει από ῥ

(π.χ. ῥίπτω), τότε εκτός από το ἐ της αύξησης

διπλασιάζεται και το ῥ.

Έτσι ο παρατατικός του ῥίπτω γίνεται ἔρριπτον

Dans le cas où le verbe commence par ῥ

(par ex. je tombe), alors en plus du ἐ de l'augmentation,

le ῥ également redouble.

Ainsi l’imparfait de ῥίπτω devient ἔρριπτον

Ποιες είναι οι αλλαγές;

Με λίγα λόγια κάποια φωνήεντα αλλάζουν,

όπως φαίνεται στη συνέχεια.

Quels sont les changements?

Le tableau ci-dessous, illustre certaines changeants du verbe au passé, pendant sa construction.

      Ενεστώς   Παρατατικός
ᾰ » η ἀγοράζω » ἠγόραζον
αι » ῃ αἰχμαλωτίζω » ᾐχμαλώτιζον
αυ » ηυ αὐξάνω » ηὔξανον
ε » η ἐλπίζω » ἤλπιζον
ει » ῃ εἰκάζω » ᾔκαζον
ευ » ηυ εὑρίσκω » ηὕρισκον
ο » ω ὁρίζω » ὥριζον
οι » ῳ οἱκίζω » ᾤκιζον
ῠ » ῡ ὑφαίνω » ὕφαινον
ῐ » ῑ ἱκετεύω » ἱκέτευον
      Ενεστώς

(présent)

  Παρατατικός

(imparfait)

ᾰ » η ἀγοράζω

(acheter)

» ἠγόραζον
αι » ῃ αἰχμαλωτίζω

(capturer)

» ᾐχμαλώτιζον
αυ » ηυ αὐξάνω

(augmenter)

» ηὔξανον
ε » η ἐλπίζω

(esperer)

» ἤλπιζον
ει » ῃ εἰκάζω

(supposer)

» ᾔκαζον
ευ » ηυ εὑρίσκω

(trouver)

» ηὕρισκον
ο » ω ὁρίζω

(borner)

» ὥριζον
οι » ῳ οἱκίζω

(demeurer)

» ᾤκιζον
ῠ » ῡ ὑφαίνω

( tisser)

» ὕφαινον
ῐ » ῑ ἱκετεύω

( supplier)

» ἱκέτευον
Θα πρέπει να θυμόμαστε κυρίως τις εξής αλλαγές:

α > η

ε > η

ο > ω

το ι > γίνεται υπογεγραμμένη

Il faut surtout se souvenir des changements suivants:

α » η

ε » η

ο » ω

το ι » devient un signe (ῃ pas le ita, mais le signe sous le)

Sources

https://eufthimiadoue.files.wordpress.com/2016/05/ceb7-ceb1cf8dcebeceb7cf83ceb7-cf83cf84ceb1-cf81ceaecebcceb1cf84ceb1.pdf

Retrieved from "https://polyglotclub.com/wiki/index.php?title=Language/Ancient-greek-to-1453/Grammar/Structure-and-constituents-of-verb&oldid=36619"