Language/Modern-greek-1453/Culture/The-Ancient-Olympic-Games

English

The Olympic Games

The Olympic Games (Greek: Ὀλύμπια) were sports competitions between competitors from the Greek cities of antiquity.

It is the most important of the pan-Hellenic games of ancient Greece and the most important religious celebration in honor of Olympian Zeus, the father of the gods.

It was held in Ancient Olympia every four years from 776 BC. and was organized until 393 A.D. when the Roman emperor Theodosius abolished them permanently.

The people of Ilia managed to maintain the undiminished interest of all Greeks for the Olympic Games, thanks to a set of rules that regulated the organization, participation and training during them: the Olympic Games were held after the summer solstice every four years.

Among the rules the most important were the following:

• Enforcement of a truce.
• Right of participation only to Greek citizens.
• Special rules for the procedures of training and conducting the games ...

The Holy Truce defined in all the Greek states the non-conquest of Olympia but also the cessation of all hostilities when the period of the games began.

As soon as the month of the games came, this truce was proclaimed in all Greek municipalities by special preachers appointed by the curators of the sanctuary of Ilia.

During the Classical period, all Greeks from various city-states could participate in the Olympic Games of mainly Greece and its colonies, which stretched from Gibraltar and Greater Greece (Lower Italy and Sicily) to the Black Sea.

During the Hellenistic period, the games became international.

Everyone, free and slaves, even barbarians, was allowed to watch the games.

Only women were strictly forbidden. For anyone who dared to violate this order, there was the death penalty.

At the Olympics, women had the right to participate only as owners in equestrian competitions, where the owner of the horse was awarded and not the rider. Thanks to this institution, many women were declared Olympians.

However, a woman who belonged to a great athletic family and longed to show off winners in her own stadium, did not hesitate to dress like a man and pass through the spectators of the games. She was Kallipateira, daughter of the famous Rhodes Olympian Diagoras, sister and mother also winners of the Olympics. It was this kinship with special athletes that made the Greek judges forgive her the offense and allow her honorably to watch the matches.

The winner was crowned with an olive branch, he acquired the right to assign a sculptural image with his name to Heraion and he was offered a share of the cow that had been sacrificed to Hera.

The Hellenic Judges were responsible for awarding the prizes to the winners and for imposing punishment and fines on the violators of the regulations that is, the judges of the Greeks. To promote the games and ensure a flawless final spectacle, they supervised the athletes during the training month, they selected those who were well prepared and rejected those with low performance.

Their judgment was not only about the issue of physical performance, but also the character and ethos of the athletes.

During the games they lived in the Hellenic Court, a large building in the city market, and wore purple tunics to stand out.

The reward of the winners was Kotinos, a crown of wild olive branch.

The competitions

The simple street fight, the "stadium", the fight that was a very popular sport boxing violent and often deadly fight, Pankration, the most difficult sport in the Olympics. It was a combination of wrestling and boxing.

"The pentathlon" consisted of five individual competitions, "running, jumping, wrestling, discus throw and javelin."

"The chariot race" was held in a special stage, the "racecourse", of unknown dimensions today.

Initially, the Olympic Games lasted only one day. Later, the program was expanded and enriched with a number of sports and festive events that accompanied the celebration, lasting five days, in which a large number of athletes and spectators gathered.

Greek

Οι Ολυμπιακοί αγώνες (les Jeux Olympiques Antiques)

Οι Ολυμπιακοί αγώνες (αρχ. ελληνικά: Ὀλύμπια) ήταν αθλητικοί αγώνες μεταξύ αγωνιζομένων από τις ελληνικές πόλεις της αρχαιότητας

οι σημαντικότεροι από τους πανελλήνιους αγώνες της αρχαίας Ελλάδας και η σπουδαιότερη θρησκευτική γιορτή προς τιμήν του Ολύμπιου Δία, του πατέρα των θεών.

Διεξάγονταν στην Αρχαία Ολυμπία κάθε τέσσερα χρόνια από το 776 π.Χ. και διοργανωνόταν έως το 393 μ.Χ. όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Θεοδόσιος τους κατάργησε οριστικά.

Οι Ηλείοι κατάφεραν να διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον όλων των Ελλήνων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, χάρη σε ένα σύνολο κανόνων που ρύθμιζαν την οργάνωση,

 τη συμμετοχή και την εκγύμναση κατά τη διάρκειά τους : οι Ολυμπιακοί αγώνες διεξάγονταν μετά το θερινό ηλιοστάσιο κάθε τέσσερα χρόνια. 

Μεταξύ των κανόνων σημαντικότεροι ήταν οι εξής:

• Επιβολή εκεχειρίας.

• Δικαίωμα συμμετοχής μόνο στους Έλληνες πολίτες.

• Ειδικοί κανόνες για τις διαδικασίες προπόνησης και διεξαγωγής των αγώνων...

Η Ιερή εκεχειρία όριζε σε όλες τις ελληνικές πολιτείες τη μη κατάκτηση της Ολυμπίας αλλά και τη διακοπή κάθε πολεμικής εχθροπραξίας όταν άρχιζε η περίοδος των αγώνων.

Μόλις έμπαινε ο μήνας των αγώνων, την εκεχειρία αυτή τη διαλαλούσαν σε όλους τους ελληνικούς δήμους ειδικοί κήρυκες που τους όριζαν οι επιμελητές του ιερού της Ηλείας.

Κατά τη διάρκεια της Κλασικής περιόδου στους Ολυμπιακούς αγώνες μπορούσαν να συμμετέχουν όλοι οι Έλληνες, από διάφορες πόλεις-κράτη

της κυρίως Ελλάδας και των αποικιών της, που εκτείνονταν από το Γιβραλτάρ και τη Μεγάλη Ελλάδα (Κάτω Ιταλία και Σικελία) έως τη Μαύρη Θάλασσα.

Την Ελληνιστική περίοδο οι αγώνες έγιναν διεθνείς.

Η παρακολούθηση των αγώνων επιτρεπόταν σε όλους, ελεύθερους και δούλους, ακόμα και βάρβαρους.

Μονάχα απαγορευόταν αυστηρά στις γυναίκες. Για όποια μάλιστα τολμούσε να παραβεί τη διαταγή αυτή, υπήρχε η ποινή του θανάτου.

Στους Ολυμπιακούς αγώνες οι γυναίκες είχαν δικαίωμα συμμετοχής μόνο ως ιδιοκτήτριες στα ιππικά αγωνίσματα, όπου βραβευόταν ο ιδιοκτήτης του αλόγου

 και όχι ο αναβάτης. Χάρη σ' αυτόν το θεσμό, πολλές γυναίκες ανακηρύχθηκαν ολυμπιονίκες.

Ωστόσο, μία γυναίκα που ανήκε σε σπουδαία αθλητική οικογένεια και λαχταρούσε να καμαρώσει νικητές μέσα στο στάδιο τους δικούς της,

δε δίστασε να ντυθεί άντρας και να περάσει μέσα στους θεατές των αγώνων. Ήταν η Καλλιπάτειρα, κόρη του περίφημου Ρόδιου Ολυμπιονίκη Διαγόρα,

αδελφή και μητέρα επίσης νικητών στις Ολυμπιάδες. Αυτή ακριβώς η συγγένειά της με ξεχωριστούς αθλητές έκανε τους Ελλανοδίκες να της συγχωρήσουνε

την παράβαση και να της επιτρέψουνε τιμητικά να παρακολουθήσει τους αγώνες.

Ο νικητής στεφανωνόταν με κλαδί ελιάς, αποκτούσε το δικαίωμα να αναθέσει γλυπτή εικόνα με το όνομά του στο Ηραίο

και του προσφερόταν μερίδιο από την αγελάδα που είχε θυσιαστεί στην Ήρα.

Υπεύθυνοι για την απονομή των επάθλων στους νικητές και την επιβολή τιμωρίας και προστίμων στους παραβάτες των κανονισμών ήταν οι Ελλανοδίκες,

δηλαδή οι δικαστές των Ελλήνων. Για να προάγουν τους αγώνες και να εξασφαλίσουν ένα άψογο τελικό θέαμα, επέβλεπαν τους αθλητές το μήνα της προπόνησης,

επέλεγαν αυτούς που είχαν προετοιμαστεί ικανοποιητικά και απέρριπταν εκείνους με τις χαμηλές επιδόσεις.

Η κρίση τους δεν αφορούσε μόνο το ζήτημα της σωματικής επίδοσης, αλλά και το χαρακτήρα και το ήθος των αθλητών.

Κατά τη διάρκεια των αγώνων κατοικούσαν στο Ελλανοδικείο, ένα μεγάλο κτήριο στην αγορά της πόλης, και φορούσαν πορφυρούς χιτώνες για να ξεχωρίζουν.

Η ανταμοιβή των νικητών ήταν ο Κότινος, ένα στέμμα από άγριο κλαδί ελιάς.

Τα αγωνίσματα

Ο απλός αγώνας δρόμου, το «στάδιον»,η πάλη που ήταν πολύ δημοφιλές άθλημα πυγμαχία βίαιο και συχνά θανατηφόρο αγώνισμα,

Το Παγκράτιο, το δυσκολότερο άθλημα στους Ολυμπιακούς αγώνες .Ήταν συνδυασμός της πάλης και της πυγμαχίας.

Το πένταθλο αποτελείτο από πέντε επί μέρους αγωνίσματα, τροχάδην, άλμα, πάλη, δισκοβολία και ακόντιο.

Η αρματοδρομία διεξάγονταν σε ιδιαίτερο στάδιο, το «ιπποδρόμιο», αγνώστων σήμερα διαστάσεων.

Αρχικά οι Ολυμπιακοί αγώνες διαρκούσαν μια ημέρα μόνο. Αργότερα, το πρόγραμμα διευρύνθηκε και εμπλουτίστηκε με πλήθος αθλημάτων

και πανηγυρικών εκδηλώσεων που συνόδευαν την εορτή, διαρκείας πέντε ημερών, στην οποία συνέρρεε πλήθος αθλητών και θεατών.

French

Les Jeux Olympiques Antiques

Les Jeux olympiques antiques (Ὀλυμπιακοὶ Ἀγώνες / olympiakoi agōnes) sont des concours sportifs qui ont lieu tous les quatre ans,

organisés entre les cités grecques antiques.

Les premiers Jeux Olympiques sont réputés  en 776 av. J.-C. av. J.-C. dans le cadre d'un festival religieux

en l'honneur de Zeus Olympien et perdurent pendant plus de mille ans.

On fixe traditionnellement les derniers jeux en 393 ap. J.-C., peu après l'édit de Théodose ordonnant l'abandon des lieux de cultes de la religion grecque.

Ainsi, des jeux sont instaurés dans le programme olympique parce que le sanctuaire est réputé, et non l'inverse :

les cérémonies religieuses précédent les jeux sportifs, et restent prédominantes dans le programme des Jeux.

Si Delphes était, selon les Grecs, le centre de la Terre, Olympie était indiscutablement le coeur de la Grèce.

Puisque les personnes qui se déplacent pour assister aux Jeux font un pèlerinage religieux,

quiconque entrave leur passage commet un sacrilège contre Zeus lui-même,

une chose que les Grecs ne prennent pas à la légère. On suspend les guerres et les querelles personnelles,

et les bandits et les mercenaires prennent congé pour que les voyageurs puissent faire l'aller-retour en toute sécurité.

Pour les athlètes, ce n'est pas seulement une question de se présenter le jour de l'épreuve et de participer.

Trente jours avant le début des Jeux, ils doivent s'inscrire en personne  devant les dix juges olympiques.

Nombre d'entre eux sont accompagnés par leurs entraîneurs personnels.

Tout d'abord, les juges confirment que les athlètes sont vraiment Grecs et ont le droit de participer.

Ensuite, ils s'assurent que ceux qui veulent participer peuvent le faire au plus haut niveau.

À cette fin, les juges , " les Hellanodices " qui proposent des essais et des exercices  visant à éliminer ceux qui sont en bas de l'échelle.

Les concurrents mangent ensemble à la cantine pour que personne n'ait recours à des recettes secrètes

ni à des potions magiques qui puissent leur donner un avantage. Chose intéressante, ces Jeux ne comprennent pas de sport d'équipe.

Les juges contrôlent l'entrée dans le stade afin d'en interdire l'accès aux femmes.

Seule la prêtresse de Déméter, déesse de la Fécondité, est admise aux Jeux et siège sur son autel face aux juges.

Les participants étaient de la Grèce et de ses colonies (Italie, Afrique du Nord et Asie Mineure), les gens se déplaçaient pour participer ou assister aux Jeux, animés par un sentiment commun:

leur appartenance à une même culture et à une même religion.

Les épreuves sportives

Les épreuves sportives commencent par les courses de chevaux . Les autres épreuves sont qualifiées de « gymniques »

La première des épreuves gymniques est le pentathlon, qui se déroule sur le stade. ( le lancer du disque, le lancer du javelot, le saut en longueur, la course à pied et la lutte ).

La palestre (παλαίστρα / palaístra), ensuite le pugilat (πὐξ / púx ou πυγμαχία / pugmakhía), qui s'apparente à la boxe anglaise du xviiie siècle.

La dernière épreuve est le pancrace (παγκράτιον / pankrátion), un sport très brutal.

La course en armes (ὁπλίτης δρόμος / hoplítês drómos) clôt les Jeux Olympiques. Les coureurs portent un bouclier au bras gauche, un casque et, jusqu'en 450 av. J.-C., des cnémides ; ils parcourent deux stades.

On ignore la raison de l'inclusion au programme de cette curieuse épreuve, qui existe également à Némée, Athènes et Platées.

• Les vainqueurs recevaient le Kotinos, une couronne faite de rameau d’olivier sauvage.

Le pouls sportif de la Grèce cessa de battre, tous les quatre ans, et Olympie fut réduite en ruines par des tremblements de terre, des incendies, des inondations et ravagée par les pillages et les invasions barbares. Olympie fut détruite mais elle ne fut pas éliminée.

Son esprit immortel, son idéologie et la philosophie des Jeux Olympiques survécurent et furent transmis, par la Grèce moderne et par la Français Pierre de Coubertin, à tout le monde contemporain.

Les Jeux Olympiques furent rénovés à Athènes, en 1896, et sont toujours célébrés avec la participation d’athlètes de tous les pays de monde.

The top Olympians of antiquity

Νίκες (victory)	Αθλητής (Athlete)	Πόλη (city)	Αγωνίσμα (trials)
12	Λεωνίδας	Ρόδος	Στάδιο Δίαυλος Οπλίτης δρόμος
10	Ηρόδωρος	Μέγαρα	Σαλπιγκτές
8	Ερμογένης	Ξάνθος	Στάδιο Δίαυλος Οπλίτης δρόμος
7	Άστυλος	Κρότωνας ( Italie )	Στάδιο Δίαυλος Οπλίτης δρόμος
7	Χίονις	Σπάρτη	Πάλη
6	Μίλων	Κρότωνας ( Italie )	Πάλη
6	Ιπποσθένης	Σπάρτη	Πάλη
5	Αίλιος Γρανιανός	Σικυώνα	Δίαυλος Οπλίτης δρόμος Πένταθλο
5	Δημήτριος	Σαλαμίνα	Στάδιο Πένταθλο
5	Διογένης	Έφεσος	Σαλπιγκτές