Language/Ancient-greek-to-1453/Culture/Battle-of-Thermopylae

From Polyglot Club WIKI
Jump to navigation Jump to search
Rate this lesson:
5.00
(3 votes)

Molon-lave.jpg

Η μάχη των Θερμοπυλών (La bataille des Thermopyles)

«Ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις, ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι»  
" Ω, ξένε διαβάτη που περνάς, ανάγγειλε στους Λακεδαιμόνιους ότι σ' αυτήν εδώ τη γη πέσαμε και κειτόμαστε πιστοί, υπακούοντας στα προστάγματά τους ".
« Étranger, annonce aux Lacédémoniens que nous gisons ici pour avoir obéi à leurs lois. »
" Oh stranger, tell the Lacedaemonians that here we lie, obedient to their laws "
Simonide de Céos (556-467 av. J.-C.)
"Άνδρες τοι ποτ' έναιον υπό κροτάφοις Ελικώνος, λήματα των αυχεί Θεσπιάς ευρύχορος."
«Αυτοί οι άνδρες που κατοικούσαν στους πρόποδες του Ελικώνα, για το θάρρος τους περηφανεύεται ο πλατύς κάμποςτων Θεσπιών».
"Ces hommes qui habitaient au pied d'Hélicon, pour leur courage, la vaste plaine de Thespias est fière."

Η μάχη των Θερμοπυλών αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές μάχες στην ελληνική και στην παγκόσμια ιστορία.

Η μάχη των Θερμοπυλών, η πιο θρυλική μάχη της ανθρώπινης Ιστορίας, η μάχη που δίδαξε στους νθρώπους ότι υπάρχουν αξίες

 πιο σημαντικές  από την ίδια την ανθρώπινη ζωή όπως η ελευθερία.

Η μάχη των Θερμοπυλών αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές μάχες στην ελληνική και στην παγκόσμια ιστορία.

Από ηθική άποψη είναι λαμπρό παράδειγμα αυταπάρνησης, αυτοθυσίας και υπακοής στην πατρίδα.

Η μάχη έδειξε τα πλεονεκτήματα της στρατιωτικής εκπαίδευσης των Σπαρτιατών, του καλύτερου εξοπλισμού και της έξυπνης χρήσης της διαμόρφωσης του εδάφους.

Παράλληλα το μήνυμα που έστειλε στα πέρατα της γης ο Λεωνίδας και οι άνδρες του παραμένει ακόμα ισχυρό και διαχρονικά επίκαιρο:

 Οι Έλληνες δεν υποτάσσονται και δεν υποκλίνονται σε κανέναν.

Η Μάχη των Θερμοπυλών διεξήχθη το 480 π.Χ. όπου οι ολιγάριθμες ελληνικές δυνάμεις αποτελούμενες από 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς

υπό την ηγεσία του Σπαρτιάτη βασιλιά Λεωνίδα αντιμετώπισαν τις πολυάριθμες δυνάμεις των Περσών υπό την αρχηγία του βασιλιά Ξέρξη Α'  

(παράλληλα με τη ναυμαχία του Αρτεμισίου), μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών, κατά την δεύτερη

Περσική εισβολή στην Ελλάδα. Οι Πέρσες είχαν ηττηθεί στον Μαραθώνα δέκα χρόνια νωρίτερα, γι' αυτό και ετοίμασαν μια δεύτερη εκστρατεία,

αρχηγός της οποίας ήταν ο Ξέρξης.

Ο Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός Θεμιστοκλής έπεισε τους Έλληνες να κλείσουν τα στενά των Θερμοπυλών και του Αρτεμισίου. 

Κύρια πηγή για τους Περσικούς πολέμους αποτελεί ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος. Ο Ηρόδοτος, γνωστός ως «Πατέρας της Ιστορίας», γεννήθηκε το 484 π.Χ.

στην Αλικαρνασσό της Μικράς Ασίας, η οποία εκείνη την περίοδο βρισκόταν υπό περσική κατοχή.

Η σημασία της μάχης των Θερμοπυλών στη συνέχιση του ελληνικού πολιτισμού, ο οποίος αποτέλεσε το θεμέλιο του ευρωπαϊκού πολιτισμού,

επισημάνθηκε από πολλούς ιστορικούς, μερικοί από τους οποίους αναφέρουν ότι η Ελλάδα έσωσε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή.

Κανείς δεν γνωρίζει πώς ή ποιός θα ήταν σήμερα ο χάρτης της Ευρώπης αν δε επροηγείτο η νίκη της μάχης των Θερμοπυλών.

Τα ιστορικά γεγονότα των Θερμοπυλών έδωσαν στο χώρο και συμβολική χροιά πέρα του καθαυτού ιστορικού γεγονότος.

Η απήχηση της μάχης έως τη σημερινή εποχή σηματοδοτείται από το σύγχρονο μνημείο του Λεωνίδα και από το μνημείο των 700 νεκρών της βοιωτικής πόλης των Θεσπιών,

απέναντι ακριβώς από το σημείο της ιστορικής μάχης. Μετά από τέσσερις μέρες αναμονής, οι Πέρσες επιτέθηκαν, αλλά οι Έλληνες αντιστάθηκαν για δύο μέρες.

Την τρίτη μέρα, ο Εφιάλτης οδήγησε τους Πέρσες πίσω από τους Έλληνες. Όταν το έμαθε αυτό, ο Λεωνίδας διέταξε την υποχώρηση των περισσότερων Ελλήνων –

έμεινε στο πεδίο της μάχης με 300 Σπαρτιάτες, 400 Θεσπιείς,400 Θηβαίους και ακόμα λίγους Έλληνες.

Οι Πέρσες έφθασαν στις Θερμοπύλες στα τέλη Αυγούστου ή στις αρχές του Σεπτεμβρίου. Εκείνη την περίοδο, οι Σπαρτιάτες γιόρταζαν τα Κάρνεια,

ενώ ήταν επίσης η περίοδος των Ολυμπιακών Αγώνων - μια σύγκρουση εκείνη την περίοδο θεωρούνταν ιεροσυλία. Παρ' ολ' αυτά,

οι Έφοροι της Σπάρτης θεώρησαν ότι η επείγουσα κατάσταση ήταν σοβαρή δικαιολογία για να στείλουν στρατό με αρχηγό τον Λεωνίδα.

Ο Ηρόδοτος αναφέρει τον χρησμό της Πυθίας: είτε η Σπάρτη θα χαθεί είτε θα χάσει ένα βασιλιά:

« ὑμῖν δ᾽, ὦ Σπάρτης οἰκήτορες εὐρυχόροιο,Vἢ μέγα ἄστυ ἐρικυδὲς ὑπ᾽ ἀνδράσι Περσεΐδῃσι


πέρθεται, ἢ τὸ μὲν οὐχί, ἀφ᾽ Ἡρακλέους δὲ γενέθλης


πενθήσει βασιλῆ φθίμενον Λακεδαίμονος οὖρος.


οὐ γὰρ τὸν ταύρων σχήσει μένος οὐδὲ λεόντωνἀντιβίην•


Ζηνὸς γὰρ ἔχει μένος• οὐδέ ἑ φημί σχήσεσθαι,


πρὶν τῶνδ᾽ ἕτερον διὰ πάντα δάσηται. »


Ο Λεωνίδας πίστευε ότι έπρεπε να πεθάνει για να σωθεί η Σπάρτη, γι' αυτό και πήρε μονάχα 300 Σπαρτιάτες, οι οποίοι είχαν γιους.

Κατά τη διάρκεια της πορείας τους, οι Σπαρτιάτες ενισχύθηκαν με άλλους 5.000 άνδρες.

Ο Ξέρξης έστειλε πρεσβευτή για να πείσει τον Λεωνίδα να καταθέσει τα όπλα. Η απάντηση του Λεωνίδα ήταν «Μολὼν λαβέ» (Έλα να τα πάρεις!).

 Οι περισσότεροι Έλληνες πρότειναν υποχώρηση, αλλά ο Λεωνίδας αποφάσισε να μείνει με τους Σπαρτιάτες ενώ οι υπόλοιποι Έλληνες,

με ή χωρίς διαταγή, υποχώρησαν.Μαζί με τον Λεωνίδα έμειναν οι 300 Σπαρτιάτες, 700 Θεσπιείς (με αρχηγό τον Δημόφιλο) και 400 Θηβαίοι.

Οι Θερμοπύλες απέκτησαν τεράστια φήμη καθώς ενέπνευσαν τις επόμενες γενιές με το παράδειγμα των λίγων και ανδρείων στρατιωτών του Λεωνίδα. Όπως αναφέρει ο Michel de Montaigne, «οι μετέπειτα νίκες των Ελλήνων και η δόξα τους δεν μπορούν να συγκριθούν με την δοξασμένη πτώση του Λεωνίδα και των ανδρών του».

Απ' την άλλη, οι Θερμοπύλες αποτελούν παράδειγμα ηρωϊσμού των ελεύθερων ανδρών που υπερασπίζονται την πατρίδα τους και την ελευθερία τους –

ο Χάνσον αναφέρει ότι «η ελευθερία ήταν η κύρια ιδέα για τους Έλληνες και οδήγησε στην αντίσταση τους στις Θερμοπύλες, στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές».

Όσον αφορά τον στρατιωτικό τομέα, οι Θερμοπύλες έδειξαν την ύψιστη στρατιωτική εκπαίδευση των Σπαρτιατών καθώς και την ορθή

εκμετάλλευση της διαμόρφωσης του εδάφους.                           

Ο χώρος των Θερμοπυλών συνέχισε ωστόσο να αποτελεί και μετά τη μάχη των Θερμοπυλών πεδίο συγκρούσεων μεταξύ Ελλήνων και εισβολέων.

 Οι περισσότερες συγκρούσεις μεταξύ των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου έγιναν εντός των Θερμοπυλών.

Εδώ έλαβε χώρα το 279 π.Χ. η μάχη των Ελλήνων εναντίον των Γαλατών και το 191 π.Χ. η μάχη κατά των Ρωμαίων

La bataille des Thermopyles.

Ruedethermopyles8.jpg

-480, fin d’après-midi. Les 10.000 contre les 300.     

Cette fois, hors de question pour les Grecs de se passer de la puissance des soldats spartiates comme ce fut le cas quelques années plus tôt pour la bataille de Marathon.Sparte accepte d’envoyer 300 de ses hommes les plus valeureux aux Thermopyles, étroit défilé d’une dizaine de mètres de large et point de passage obligé de l’armée ennemie.Soutenus par quelques milliers d’hommes envoyés par différentes cités-États grecques (Thèbes, Corinthe, Athènes,…),

la mission de ce corps expéditionnaire est on ne peut plus claire:ralentir au maximum le rouleau compresseur perse et laisser le temps aux Grecs

d’organiser à l’arrière du front une défense digne de ce nom.

Quand il voit cette poignée d’hommes qui s’apprête à s’opposer à lui, Xerxès croit d’abord à une blague. Il ne réagit pas tout de suite

et se laisse le temps de la réflexion quatre jours durant.

À la réflexion, même si l’ennemi ne paye pas de mine, engager une bataille dans un étroit défilé n’est pas sans risque et Xerxès a le secret espoir que,

devant le déploiement de ses forces militaires, les soldats du camp d’en face s’enfuient la peur au ventre.

Le choc entre les deux armées est terrible et tourne rapidement à l’avantage des Grecs. Mieux armés, mieux équipés et mieux préparés,

les hoplites mettent rapidement les Mèdes en déroute.

Furieux, Xerxès ordonne aux archers de lancer plusieurs volées de flèches qui tombent indifféremment sur les deux camps… à la différence que les Grecs,

eux, possèdent de lourds boucliers en bronze qui les protègent de façon efficace! Les boucliers en osier tressé des Mèdes ne font pas long feu et, le déluge

de flèches passé, les hoplites thespiens n’ont plus qu’à se relever pour achever les Mèdes… Xerxès a beau ordonné aussitôt aux Scythes de prendre le relais, ceux-ci ne font pas mieux que leurs prédécesseurs… « Ce qui fera dire à Hérodote que :

l’empereur perse possède dans son armée beaucoup d’hommes, mais bien peu de soldats »!

Les Thespiens ont combattu tout le jour avec honneur et efficacité. Épuisés, ce sont maintenant aux 300 Spartiates de rentrer dans la danse.

Face à eux, Xerxès abat sa carte maîtresse: il leur oppose les dix mille membres de sa garde personnelle, les fameux Immortels.

L’élite dese deux nations se font face alors que le soleil éclaire le champ de bataille de ses derniers rayons de soleil.

Le soir venu, on compte ses morts dans les deux camps. Malgré leur écrasante supériorité, les Grecs accusent dans leur rang des pertes qui éclaircissent

encore un peu plus leur rang: une petite centaine de Thespiens et une vingtaine de Spartiates sont morts au combat.

Mais ils ont vendu chèrement leur peau: en face, ce sont plusieurs milliers de soldats qui sont passés de vie à trépas!

« Spartiates! Mangez bien car ce soir, nous dînerons en Enfer! »

Épilogue.

Sans surprise, les Spartiates se font encercler et écraser par les Perses. Pas de quartier. Pas de pitié. Pas de survivants.

Une fois le carnage fini, Xerxès défile fièrement à côté des corps de ses ennemis. Sans aucun respect, sans honneur, il ordonne de décapiter les corps

et de planter les têtes sur des piques placées à l’entrée du défilé afin que chacun de ses soldats voient ce qu’il en coûte de s’opposer à la gloire de l’empereur.

En habile politicien, il parvient à transformer cet humiliant camouflet en fait de guerre glorieux.

Ainsi s’achève la bataille des Thermopyles. On pourrait croire que le combat de Léonidas fut vain. Même s’il parvint à tuer plusieurs dizaines de milliers d’ennemis, c’est une goutte d’eau dans la marée humaine qui s’apprête à déferler sur la Grèce. Mais le sacrifice des Spartiates est suffisant pour redonner espoir aux Grecs. Maintenant, ils le savent, l’armée de Xerxès n’est pas invincible. Le stratège athénien Thémistocle l’a bien compris: s’il veut vaincre,

l’heure n’est plus au doute mais à la stratégie.

Trouvera-t-il le moyen de repousser définitivement l’Empereur perse.

Pourquoi les guerriers Spartiates sont-ils considérés à ce point plus forts que leurs voisins? La raison tient en deux mots: entraînement et honneur!

Là où toutes les autres nations se contentent de faire appel à la population civile pour former les rangs en cas de besoin militaire, Sparte, elle, fait de l’art

de la guerre sa raison de vivre. Surtout, Sparte a une vision moderne de la guerre, en avance sur son temps de plusieurs siècles.

Là où les autres armées appliquent la doctrine: « On fonce dans le tas, on bourrine, et on verra bien ce qui se passe »,

les Spartiates, eux, ont bien compris qu’il ne suffit pas de s’armer d’une lance, d’un casque et d’une jupette en cuir pour faire un bon soldat!

Pandant le depart de Léonidas à la guerre de Thermopyles,Gorgo,sa femme,lui demande de quoi elle doit faire si il ne retournera de la guerre.

Leonidas lui répond : «ἀγαθὸν γαμεῖν καὶ ἀγαθὰ τίκτειν  » =  "Épouse un homme courageux et donne de ta naissance des enfants sains" .

Il vit encore comme legente l'oracle de Leonidas quand les Mides lui ont demagés de se rendre les armés:

Μολών Λαβέ Viens (les) prendre
Come and take (them)
« Djinnzz
source : Créateur et rédacteur d' EtaleTaCulture 
- Ευγενική χορηγία που στοχεύει να βοηθήσει μαθητές ή μη, απανταχού της Γης, που επιδίδονται στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας!!!

- Sponsorisé d'amabilité visant à aider des étudiants ou non, partout sur Terre, qui sont engagés sur l'apprentissage de la langue grecque !!!

-Kind sponsorship that aims to help students or not, all over the Earth, who are engaged in learning the Greek language !!!

Contributors

Vincent, Maintenance script and Marianth


Create a new Lesson