Language/Ancient-greek-to-1453/Grammar/Tenses

Το βοηθητικό ρήμα εἰμὶ -The auxiliary verb : εἰμὶ

Ελληνικά	Français
1.Τα αρχαία ελληνικά ρήματα έχουν επτά χρόνους : ἐνεστώς,  παρατατικός, μέλλων, ἀόριστος, παρακείμενος, ὑπερσυντέλικος,  τετελεσμένος μέλλων.	1. En grec ancien il y a sept temps : ἐνεστώς (présent) ,  παρατατικός (imparfait), μέλλων (futur), ἀόριστος (aoriste : parfait ), παρακείμενος (passé antérieur ), ὑπερσυντέλικος (plus-que-parfait ), τετελεσμένος μέλλων ( futur parfait : futur antérieur).
2. Έχουν τέσσερις εγκλίσεις : οριστική, υποτακτική, ευκτική, προστακτική.	2.Il y ont quatre modes : indicatif, subjonctif, optatif, impératif .
3. Tρεις φωνές : ενεργητική, μέση και παθητική.	3. Le grec compte trois voix : la voix active : quand le sujet fait l'action exprimée par le verbe : λύω : je délie La voix moyenne, (quand le sujet est directement intéressé à l'action : λύομαι je délie pour moi, je fais délier, je me délie)  La voix passive :  quand le sujet subit l'action : λύομαι : je suis délié.
4.  Tρία πρόσωπα : πρώτο, δεύτερο και τρίτο ενικό  Tρία πρόσωπα : πρώτο, δεύτερο και τρίτο ενικό πληθυντικό Tρεις αριθμούς : ενικός, δυϊκός και πληθυντικός.	4.Trois personnes: première, deuxième et troisième au singulier Trois personnes : première, deuxième et troisième au  pluriel Trois nombres: le singulier, le duel et le pluriel.
5. Η οριστική έγκλιση υπάρχει σε επτά χρόνους:  ἐνεστώς, παρατατικός, μέλλων, ἀόριστος, παρακείμενος, ὑπερσυντέλικος, τετελεσμένος  μέλλων. Οι δυο τελευταίοι, ειδικά ο τετελεσμένος μέλλων, σπανίως χρησιμοποιούνται.	5.Seul l'indicatif possède les sept temps :  ἐνεστώς (présent), παρατατικός (imparfait) , μέλλων (futur), ἀόριστος (aoriste), παρακείμενος (parfait) , ὑπερσυντέλικος (plus-que-parfait ), τετελεσμένος  μέλλων ( futur parfait : futur antérieur).
6. Η υποτακτική και η προστακτική έγκλιση, υπάρχουν μόνο τρεις χρόνους: ενεστώτας, αόριστος και παρακείμενος.	6.La υποτακτική (subjonctif) et le προστακτική (impératif) existent que aux trois temps : ενεστώτας (présent ), à l’aoriste et à παρακείμενος (parfait ) .
7. Η ευκτική έγκλιση, το απαρέμφατο και η μετοχή βρίσκονται σε τέσσερις χρόνους : ενεστώτα, αόριστο, παρακείμενο και μέλλοντα  και στις τρεις φωνές	7.Les modes ευκτική (optatif ), απαρέμφατο (infinitif) et μετοχή (participe ) existent aux quatre temps :ενεστώτα (présent ), à l’aoriste, παρακείμενο ( parfait) et μέλλοντα (futur) dans tous les trois voix.
. * Στην αρχαία ελληνική γλώσσα όταν αναφερόμαστε στα ρήματα, δίνουμε πάντα τους αρχικούς τους χρόνους (δηλαδή το πρώτο ενικό πρόσωπο σε όλους τους χρόνους ) για να έχουμε άμεση εικόνα διαμόρφωσης του ρήματος. Θα σας δίνονται για διευκόλυνση.	*Dans la langue grecque ancienne, lorsque nous nous référons aux verbes, nous donnons toujours les temps initiaux (c'est-à-dire, la première personne du singulier, à tous les temps) pour avoir une image directe de la formation du verbe. Je vous les donnerai pour plus de commodité.
**  Όταν το ρήμα εἰμὶ είναι σύνθετο, ανεβάζει τον τόνο στην οριστική του ενεστώτα, καθώς και στο βʹ ενικό και βʹ πληθυντικό πρόσωπο της προστακτικής του ίδιου χρόνου. π.χ. πάρειμι ( être présent )        πάρισθι ( βʹ personne du singulier, de l'impératif   présent)        πάρεστε (βʹ personne du pluriel de l'imperatif présent)	** Lorsque le verbe εἰμὶ est composé, son accent s'élève à l'indicatif présent, ainsi que dans le βʹpersonne du singulier et à le βʹpersonne du pluriel de l'impératif du même temps. Par ex . : πάρειμι ( être présent )        πάρισθι ( βʹ personne du singulier, de l'impératif   présent)        πάρεστε (βʹ personne du pluriel de l'imperatif présent)