Language/Ancient-greek-to-1453/Culture/Shield-of-Achilles

H Θρυλική Ασπίδα του Αχιλλέα ( Le Bouclier Légendaire d'Achille ).

Ιλιάδα : Σ 478-616

Για την κατασκευή της ασπίδας του Αχιλλέα επιστράτευσαν και ο Ήφαιστος και ο Όμηρος όλη τους την τέχνη. Η ασπίδα του Αχιλλέα είναι ένας ύμνος στην τεχνολογία,

μια ποιητική παρουσίαση του πλέον περίφημου σε τέχνη έργου της ομηρικής εποχής.

Ο Όμηρος αφιερώνει στην ασπίδα του Αχιλλέα τουλάχιστον 134 στίχους στην Ιλιάδα, το απόσπασμα της οποίας είχαν ονομάσει οι αρχαίοι «οπλοποιία».

Στο έπος, ο Αχιλλέας έχει χάσει την πανοπλία του, μετά το δανεισμό της στον σύντροφό του, τον Πάτροκλο. Ο Πάτροκλος έχει σκοτωθεί στη μάχη από τον Έκτορα

ο οποίος πήρε τα όπλα του ως λάφυρα.Η μητέρα του Αχιλλέα, η Θέτις ζητάει από το θεό Ήφαιστο να σφυρηλατήσει μια καινούργια πανοπλία για τον γιό της.

Το απόσπασμα που περιγράφει την ασπίδα είναι ένα πρώιμο παράδειγμα της «έκφρασης» (μια λογοτεχνική περιγραφή ενός έργου της οπτικής τέχνης)

 και επηρέασε πολλά μεταγενέστερα ποιήματα, συμπεριλαμβανομένης της Ασπίδας του Ηρακλή, που αποδόθηκε στον Ησίοδο.

Η περιγραφή του Βιργίλιου της ασπίδας του Αινεία σαφώς εμπνέεται από τον Όμηρο.

Το ποίημα (Η ασπίδα του Αχιλλέα)(1952) από τον W. Η. Auden απεικονίζει την περιγραφή του Ομήρου σε όρους του 20ου αιώνα.

• Η αφηγηματική ικανότητα του ποιητή κατορθώνει :
• Την περιγραφή ενός ιδιαίτερα αμυντικού όπλου,να είναι ταυτόχρονα και έργο τέχνης, αυτό της ασπίδας του Αχιλλέα.
• Ο τεχνικός όρος «έκφραση» και ο λειτουργικός ρόλος της στην περιγραφή να  ταυτίζονται. • Ο ποιητής, παρουσιάζοντας πάνω στην ασπίδα τις καθημερινές ασχολίες των ανθρώπων,από επικός ποιητής γίνεται ζωγράφος και μεταπλάθει ένα καθαρά πολεμικό έπος σε ύμνο της ζωής, της οποίας ο πόλεμος είναι απλά μια πτυχή.
• Η θεολογία της Ιλιάδας (θεοί ανθρώπινοι, θεοί και εργασία κτλ.) και η σχέση θεών και Μοίρας: τα θεϊκά όπλα δεν θα σώσουν τον Αχιλλέα από το θάνατο.
• Ο πολιτισμός του ομηρικού κόσμου (σκηνές της καθημερινής ζωής πάνω στην ασπίδα), το υψηλό επίπεδο του υλικού πολιτισμού της εποχής,
• η ανάπτυξη της τέχνης, της τεχνικής, της μεταλλουργίας κτλ.
• Οι αοιδοί, το έργο τους και η κοινωνική τους θέση μέσα από τις ειρηνικές σκηνές της ασπίδας. 

Ο Όμηρος δίνει μια λεπτομερή περιγραφή των εικόνων που κοσμούν τη νέα ασπίδα. Ξεκινώντας από το κέντρο της ασπίδας κινείται προς τα έξω,

 από κύκλο σε κύκλο, και η ασπίδα περιγράφεται ως εξής: 

 1)  Η γη, ο ουρανός και θάλασσα, ο ήλιος, το φεγγάρι και οι αστερισμοί (484-89)

2)  Δύο όμορφες πόλεις γεμάτες από ανθρώπους : στη μία, ένας γάμος και μια δίκη λαμβάνουν μέρος (490-508), ενώ η άλλη, πολιορκείται 

από δύο στρατούς, όπου η ασπίδα δείχνει μια ενέδρα και μια μάχη (509 - 540) .

3 ) Ένα πεδίο που επανακαλλιεργείται για τρίτη φορά (541-549).

4 )  Την ιδιοκτησία ενός βασιλιά, όπου η συγκομιδή του αποκομίζεται (550-560).

5 )  Ένα αμπέλι που άνθρωποι μαζεύουν σταφύλια (561-572).

6 )  Μια «αγέλη κερασφόρων ζώων με ίσια κέρατα». O ταύρος που είναι μπροστά έχει δεχθεί επίθεση από ένα ζευγάρι άγρια λιοντάρια 

και οι βοσκοί με τα σκυλιά τους, προσπαθούν να τα διώξουν μακριά (573-586).

7 )  Μια εικόνα από μια φάρμα προβάτων (587-589).

8 )  Μία σκηνή χορού, όπου νέοι άνδρες και γυναίκες χορεύουν (590-607).

9 )  Το μεγάλο ρεύμα του Ωκεανού (607-608).

Le Bouclier Légendaire d'Achille .

Iliade : Σ 478-616

Le récit de la fabrication du bouclier d'Achille par Héphaistos au chant : Σ 478-616 de l'Iliade est un texte mystérieux et fascinant.

Le Poète quant il considère « l’Hoplopoïa » à l’intérieur du poème lui-même et propose de voir dans le bouclier une oeuvre réunissant les différents talents d’Héphaistos

et destinée à tenter d’infléchir le destin d’Achille ; créant de ses mains, pour figurer sur le bouclier, des hommes, des animaux, des végétaux et même des dieux,

à la fois faits de métal et vivants, c'est-à-dire bougeant, agissant et parlant, dans des scènes de guerre et de paix, de vie urbaine et de vie agricole,

le tout dans un cadre qui reproduit le cosmos tout entier. De l'Antiquité à nos jours, cet épisode de l'épopée n'a cessé de susciter l'admiration et de faire naître débats et interrogations, si bien que le bouclier d'Achille apparaît comme l'une des inventions les plus fécondes de la littérature occidentale.

Pour les théoriciens antiques et leurs successeurs, les vers consacrés au bouclier formaient l'un des piliers fournissaient le modèle à la fois originel et accompli

de l'ekphrasis ( description «vivante») d'une oeuvre d'art.

Le passage a été utilisé comme document pour l'histoire des arts et comme preuve de la précocité des artistes grecs dans l'imitation parfaite de la réalité, celle

qui donne l'illusion de la vie. En sens inverse, le bouclier a fait l'objet de diverses hypothèses de restitution où l'on voit la disposition des scènes et le style

des figures évoluer avec la progressive redécouverte de l'art grec archaïque.

Au XXe siècle, on a souvent vu dans l'épisode du bouclier un prétexte permettant au poète de délivrer à ses contemporains un message de sagesse fort utile

aussi pour notre époque, tandis que certains critiques interprétaient sa fabrication comme une métaphore du chant poétique.

La déscription de la bouclier d'Achille était une oeuvre d'art extraordinaire – la première qui serait apparue dans la littérature.Il s'agissait d'un dispositif protectrice  magique.

Avec Héphaistos, le dieu- forgeron, Hommère a décrit  alors des scènes, les très anciennes accointances de l'art .

1)  Le bouclier comprend cinq couches. Héphaïstos y crée un décor multiple, fruit de ses savants pensers.

Il y figure la terre, le ciel et la mer, le soleil infatigable et la lune en son plein, ainsi que tous les astres dont le ciel se couronne,

les Pléiades, les Hyades, la Force d’Orion, l’Ourse.. Il y figure aussi deux cités humaines – deux belles cités.

2 )  Dans l’une, ce sont des noces, des festins. Autour de l’autre ville campent deux armées, dont les guerriers brillent sous leurs armures..

3 )   Il y met aussi une jachère meuble, un champ fertile, étendu et exigeant trois façons. Il y met encore un domaine royal.

Des ouvriers moissonnent, la faucille tranchante en main.

4 )   Il y met encore un vignoble lourdement chargé de grappes, beau et tout en or. Il y figure aussi tout un troupeau de vaches aux cornes hautes.

5 )    L’illustre Boiteux y fait aussi un pacage, dans un beau vallon, un grand pacage à brebis blanches, avec étables, baraques couvertes et parcs. 

6 )    Il y met enfin la force puissante du fleuve Océan, à l’extrême bord du bouclier solide…