Language/Modern-greek-1453/Culture/Narcissism

Ναρκισσισμός : ένα λάθος καθρέφτισμα (De l'autre côté du miroir : le narcissisme ). 

Ο όρος ναρκισσισμός συνδέεται με τον ελληνικό μύθο του Νάρκισου όπου ερωτεύτηκε τον εαυτό του, ενώ ο ίδιος νόμιζε  ότι ερωτεύτηκε κάποια νύμφη.

Αυτή που πραγματικά ερωτεύτηκε δεν ήταν παρά η αντανάκλαση της δικής του εικόνας στο νερό. Η γοητεία που άσκησε πάνω του η αντανάκλαση του ειδώλου του,

 του δημιούργησε το ανικανοποίητο πάθος του για τον ίδιο του τον εαυτό που τον οδήγησε στο θάνατο.Στην προσπάθεια του να χαϊδέψει

 την εικόνα που τόσο ερωτεύτηκε έπεσε και πνίγηκε.

 Όλοι οι άνθρωποι έχουμε στοιχεία ναρκισσισμού από τη στιγμή που γεννιόμαστε. Αυτό σημαίνει ότι επικεντρωνόμαστε στον εαυτό μας - στις επιθυμίες και τις ανάγκες μας.

Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας και τα μηνύματα που δίνουμε στους άλλους για μας είναι συνυφασμένα με τα βιώματα και τα μηνύματα

που πήραμε από την οικογένειά μας στην παιδική ηλικία.

 Όταν βέβαια αυτό συναντάται στην υπερβολή του, τότε αναφερόμαστε σε διαταραγμένη προσωπικότητα.

Στην ψυχολογία και ιδιαίτερα στην ψυχανάλυση ο όρος του ναρκισσισμού αφορά μια διαταραχή της προσωπικότητας όπου το άτομο

ασχολείται υπερβολικά με τον εαυτό του. Κατά κάποιο τρόπο το άτομο αυτό όπως και  στον μύθο, είναι  ερωτευμένο με τον ίδιο του τον εαυτό

και ασχολείται υπέρμετρα με την εικόνα που δείχνει στους άλλους.

Αυτός ο θαυμασμός  και η ενασχόληση με τον ίδιο, δεν αφήνει και πολύ χρόνο  αλλά και χώρο για να ασχοληθεί με τους άλλους γύρω του

και έτσι η ζωή του είναι ουσιαστικά φτωχή όσων αφορά στις διαπροσωπικές του σχέσεις.

Κύριος στόχος μιας ναρκισσιστικής προσωπικότητας είναι να θαυμάζεται και να λατρεύεται από τον περίγυρο του.

Η αυτοεκτίμηση του είναι εξαιρετικά εύθραυστη και εξαρτάται από την εικόνα που έχουν οι άλλοι για εκείνον.

 Ένας νάρκισσος είναι ένα άτομο που στην ουσία έχει πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση και όταν το περιβάλλον του ασκεί κριτική ή απορρίπτει τις συμπεριφορές του,

 τότε  αναδύεται η καλά κρυμμένη εύθραυστη προσωπικότητα του και καταρρέει.

Ένας νάρκισσος έχει τόσο πολύ την ανάγκη να νιώθει διαφορετικός, ιδιαίτερος, ανώτερος και μοναδικός που είναι ικανός να φτάσει στα άκρα για να τα καταφέρει.

 Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους του είναι ότι οι άλλοι θα ανακαλύψουν την πραγματικότητα, δηλαδή τον πραγματικό του εαυτό

 και έτσι προσπαθεί με κάθε τρόπο να μην αποκαλυφτεί.

Οι διαπροσωπικές τους σχέσεις κατά κανόνα είναι προβληματικές, εξαιτίας της ανάγκης τους για θαυμασμό, της αίσθησης ότι έχουν ιδιαίτερα δικαιώματα

 και της αδυναμίας τους να νιώσουν τις ανάγκες των άλλων.

Δυστυχώς, όλο και περισσότερο η ίδια η κοινωνική δομή ενθαρρύνει πιο επιφανειακές και ρηχές σχέσεις με τους άλλους.

Αντίθετα, επιβραβεύει μια τάση που έχει να κάνει με την επιδειξιομανία, τις εφήμερες σχέσεις, την απόκτηση πλούτου με κάθε κόστος και την απόκτηση

έστω και της δεκαπεντάλεπτης αναγνωρισημότητας όπως πολύ σωστά είχε προβλέψει ο  Άντυ Γουώρχολ.

Οι αντανακλάσεις από τα νερά της σύγχρονης κοινωνίας φαίνεται να είναι όχι μόνο παραπλανητικές αλλά και βαθιά παραμορφωτικές.

Stade du miroir et narcissisme.

Le terme narcissisme dérive de Narcisse, jeune homme qui, d’après la mythologie grecque, serait tombé amoureux de son reflet dans l’eau au point d’en mourir.

Selon son sens psychanalytique, c'est une fixation affective à soi-même. Freud a introduit cette notion en 1914 dans sa métapsychologie. 

Il est aussi utilisé de manière plus générale dans d'autres disciplines. Le terme est ainsi employé dans le langage sociologique

et comme entité, dans le manuel de classifications psychiatriques.

L’individu possédant un narcissisme correct et mesuré, s’aime assez pour se sentir en confiance dans les actions de sa vie, se sent sécurisé

dans les entreprises qu’il mène, connaît une estime de soi suffisante pour mener à bien des projets.

Egalement il sait aimer et se sentir aimé, sans frustration ni sentiment de toute-puissance. Il peut donner et recevoir.

Il est capable de vivre un deuil, une rupture, sans se désorganiser, sans s’anéantir. Il rebondit après les coups durs, se reconstruit après un vacillement.

Il est sensible, mais sans excès aux marques d’attention et a besoin de la reconnaissance d’autrui, mais sans dépendance.

Un pervers narcissique ou une personne atteinte d’un trouble de la personnalité narcissique est une personne qui a une image dévalorisante

d’elle-même et qui se valorise en rabaissant les autres. Les hommes sont plus souvent touchés que les femmes par la perversion narcissique.

Cette personne se donne l’apparence d’un être supérieur aux autres et ressent un besoin exacerbé de se faire admirer.

Elle manipule les proches de son entourage et ne ressent aucune culpabilité lorsqu’elle blesse les autres.

Très souvent, la personne atteinte du trouble de la personnalité narcissique est une personne séduisante, sympathique, et parfois réservée.

Elle plaît par son côté flatteur et charmeur. Cependant, très vite, un malaise s’installe au sein d’une relation avec ce type de personne.

Le narcissique peut être un conjoint, un ami, un collègue ou même un membre de sa famille, avec qui on entretient un lien étroit.

Cettes personnes ont une faible estime d’elles-mêmes ou qui sont en situation de dépendance affective.

Les personnes qui ignorent l’existence du trouble de la perversion narcissique ou celles qui ne conçoivent pas qu’elles puissent exister.

Cela signifie que l’on peut comprendre leurs comportements et leurs attitudes, mais pas nécessairement les tolérer.

Les reflets dans les eaux de la société moderne semblent non seulement trompeurs, mais aussi profondément déformants .

Paul Valéry dans : « la cantate du Narcisse »