Language/Latin/Grammar/Latin-Nouns

Latin Nouns

Enhlish

Latin names are part of the elements of speech (partes orationis). Are words used to name a person, animal, place, thing, or abstract ideas.

Nouns are usually the most important part of vocabulary. The appendices of names in Latin are four:

gender (genus), number (numerus), case (casus) and declension (declinatio). The names are distinguished in concrete (concreta) and abstract (abstracta). There are proper names (propria) and common names (appellatīva). In Latin, the name is 'declined', this means that it changes its ending according to its function in the sentence (case). There is therefore in a name a fixed part called a 'radical' and a final part which changes, called an ending.

Latin has three genders: the masculine (masculīnum), the feminine (feminīmum)  and the neuter (neutrum): vir men, femĭna feminine, malum apple.

There are two numbers: the singular (singularis) and the plural (pluralis). Some nouns are used only in the singular, others only in the plural.  

Français

Les noms latin font parties des éléments du discours (partes orationis). Le nom (ou substantif) est le mot qui sert à désigner

des personnes, des animaux, des choses un animal, un lieu, une chose ou des idées abstraites.  

Les noms sont généralement la partie la plus importante du vocabulaire.

Les annexes des noms en Latin sont quatre quatre : le genre (genus), le nombre (numerus), le cas (casus) et la déclinaison (declinatio).

Le genre des noms peut être arbitraire (abstracta) ou concrets (concreta) mais  aussi influencé par le genre 'naturel'.

Il y a  les noms propres (propria) et les noms communs (appellatīva). En latin, le nom se 'décline', cela signifie qu'il change de terminaison selon sa fonction dans la phrase (cas). Il y a donc dans un nom une partie fixe appelée 'radical' et une partie finale qui change, appelée terminaison.

Il existe trois genres : le masculin (masculīnum), la féminin (feminīmum) et le neutre (neutrum) : vir -male, femĭna féminin, malum pomme.

Il existe deux nombres : le singulier et le pluriel. Certains noms ne s'emploient qu'au singulier, d'autres rien qu'au pluriel.

Les types de déclinaison

1re déclinaison	2e déclinaison	3e déclinaison	4e déclinaison	5e déclinaison
-a -ae	- us - er - um -i	variable - is	-us - u - us	-es -ei

Ελληνικά

Τα ουσιαστικάτα αποτελούν ένα από τα μέρη του λόγου (partes orationis) στη λατινική γλώσσα. Είναι λέξεις που χρησιμοποιούνται για να  εκφράσουν

ένα άτομο, ζώο, μέρος, πράγμα ή αφηρημένες ιδέες. Τα ονόματα είναι συνήθως το πιο σημαντικό μέρος του λεξιλογίου.

Τα ουσιαστικά και στη Λατινική διακρίνονται σε συγκεκριμένα (concreta) και σε αφηρημένα (abstracta). Τα συγκεκριμένα τα διακρίνουμε σε

κύρια (propria) και σε προσηγορικά (appellatīva). Τα παρεπόμενα των ονομάτων και στη Λατινική είναι τέσσερα: το γένος (genus), ο αριθμός (numerus),

η πτώση (casus) και η κλίση (declinatio). Στα λατινικά, το ουσιαστικό « κλίνεται». Αυτό σημαίνει ότι αλλάζει η κατάληξη σύμφωνα με τη λειτουργία του στην πρόταση (πτώση). Υπάρχει στο ουσιαστικό ένα σταθερό τμήμα  που ονομάζεται «ρίζα» και ένα τελικό που αλλάζει και ονομάζεται κατάληξη. Η Λατινική έχει τρία γένη :  αρσενικό (masculīnum), θηλυκό (feminīmum) και ουδέτερο (neutrum): vir άντρας, femĭna γυναίκα, malum μήλο.  

Η Λατινική έχει δύο αριθμούς : τον ενικό (singularis) και τον πληθυντικό (pluralis).

Related Lessons

• Latin alphabet
• How to Use Be
• Past Participle in Latin
• Indefinite Articles in Latin
• Pronouns
• Imperative Tense
• Possessive Case in Latin
• Definite Articles in Latin
• Plurals