Language/Ancient-greek-to-1453/Grammar/Interrogative-Pronouns

Interrogative Pronouns - Ερωτηματικές αντωνυμίες

Ελληνικά	English	Français
Ερωτηματικές αντωνυμίες	Interrogative Pronouns	Pronom Interrogatif
Ερωτηματικές ονομάζονται οι αντωνυμίες που εισάγουν ερωτήσεις και είναι οι εξής:		Les pronoms interrogatifs introduisent des questions et ils sont les suivants:
1. τίς, τίς, τί (ποιος;) 2. πότερος, ποτέρα, πότερον  (ποιος από τους δύο;) 3. πόσος, πόση, πόσον 4. ποῖος, ποία, ποῖον ( τι λογής;) 5. πηλίκος, πηλίκη, πηλίκον  (πόσο μεγάλος; ή ποιας ηλικίας;) 6. ποδαπός, ποδαπή, ποδαπόν  (από ποιο τόπο;) 7. πόστος, πόστη, πόστον  (τι θέση έχει σε μια αριθμητική σειρά;) 8. ποσταῖος, ποσταία, ποσταῖον  (σε πόσες μέρες;)		1. τίς, τίς, τί (qui? lequel?) 2. πότερος, ποτέρα, πότερον  (lequel des deux ?) 3. πόσος, πόση, πόσον (combien grand ?) 4. ποῖος, ποία, ποῖον  (quel ? de quelle sorte ?) 5. πηλίκος, πηλίκη, πηλίκον  (de quel âge ?) 6. ποδαπός, ποδαπή, ποδαπόν  (de quel lieu?) 7. πόστος, πόστη, πόστον  (quelle place a-t-il /elle dans un ordre numérique? ) 8. ποσταῖος, ποσταία, ποσταῖον  (en combien de jours ?)
τίς], τίς, τί Ενικός αριθμός   αρσενικό θηλυκό ουδέτερο Ον. τίς τίς τί Γεν. τίνος ή τοῦ τίνος ή τοῦ τίνος ή τοῦ Δοτ. τίνι ή τῷ τίνι ή τῷ τίνι ή τῷ Αιτ. τίνα τίνα τί Κλ. - - - Πληθυντικός αριθμός Ον. τίνες τίνες τίνα Γεν. τίνων τίνων τίνων Δοτ. τίσι(ν) τίσι(ν) τίσι(ν) Αιτ. τίνας τίνας τίνα Κλ. - - -		τίς, τίς, τί *** Singulier   Mas. Fém. neutre Nom. τίς τίς τί Gen. τίνος ή τοῦ τίνος ή τοῦ τίνος ή τοῦ Dat. τίνι ή τῷ τίνι ή τῷ τίνι ή τῷ Ac. τίνα τίνα τί Voc. - - - Pluriel Nom. τίνες τίνες τίνα Gen. τίνων τίνων τίνων Dat. τίσι(ν) τίσι(ν) τίσι(ν) Ac. τίνας τίνας τίνα Voc. - - -
		***Attention : Entre les pronoms interrogatifs :  τίς, τίς, τί (qui? lequel?) Et Les pronoms indéfinis : τὶς, τὶς, τὶ  (quelqu'un, quelque chose) Les pronoms interrogatifs τίς, τίς, τί se distingue de l'indéfini par l'accent, toujours aigu, sur la première syllabe. L'indéfini τὶς, τὶς, τὶ porte l’accent grave. Parfois l’indéfini devient un accent d'enclise (l'accent grave se transforme en aigu au dernière syllabe précédée).