Difference between revisions of "Language/Serbian/Grammar/Cases:-Nominative-and-Accusative/pl"
m (Quick edit) |
m (Quick edit) |
||
Line 59: | Line 59: | ||
<span gpt></span> <span model=gpt-3.5-turbo></span> <span temperature=0.7></span> | <span gpt></span> <span model=gpt-3.5-turbo></span> <span temperature=0.7></span> | ||
==Inne lekcje== | |||
* [[Language/Serbian/Grammar/Nouns:-Gender-and-Number/pl|0 to A1 Course → Grammar → Nouns: Gender and Number]] | |||
* [[Language/Serbian/Grammar/0-to-A1-Course/pl|0 to A1 Course]] | |||
{{Serbian-Page-Bottom}} | {{Serbian-Page-Bottom}} |
Revision as of 03:45, 4 June 2023
Witajcie! Dzisiaj zajmiemy się kolejnymi przypadkami w języku serbskim: mianownikiem i biernikiem. Te dwa przypadki są podstawą gramatyki serbskiej, więc poświęćmy na nie trochę czasu.
Po co nam przypadek?
Przypadek jest formą gramatyczną, która określa rolę, jaką odgrywa dana rzeczownik w zdaniu. W języku serbskim istnieją cztery podstawowe przypadki: mianownik, biernik, dopełniacz i celownik. W dzisiejszej lekcji skupiamy się na mianowniku i bierniku.
Mianownik
Mianownik to przypadek podstawowy, który używamy do określenia podmiotu zdania. Rzeczownik w mianowniku odpowiada na pytania "kto?" lub "co?" i zwykle występuje na początku zdania.
Przykłady:
Serbski | Wymowa | Polski |
---|---|---|
мачка | "maczka" | kotka |
књига | "kniiga" | książka |
сунце | "suntse" | słońce |
дечак | "dečak" | chłopiec |
Biernik
Biernik to przypadek, który używamy do określenia bezpośredniego dopełnienia. Rzeczownik w bierniku odpowiada na pytanie "kogo?" lub "co?" i zwykle występuje po czasownikach, które wymagają bezpośredniego dopełnienia.
Przykłady:
Serbski | Wymowa | Polski |
---|---|---|
мачку | "maczkù" | kotkę |
књигу | "kniigu" | książkę |
сунце | "suntse" | słońce |
дечака | "dečaka" | chłopca |
Mam nadzieję, że ta lekcja była dla was pomocna. Pamiętajcie, że nauka języka serbskiego może być trudna, ale jest również bardzo satysfakcjonująca. Do zobaczenia w następnej lekcji!
Inne lekcje