Language/Ancient-greek-to-1453/Culture/Greek-Temples---Residences-for-the-Ancient-Greek-Gods

From Polyglot Club WIKI
Jump to navigation Jump to search
This lesson can still be improved. EDIT IT NOW! & become VIP
Rate this lesson:
5.00
(3 votes)

Parthenon.jpg

The Greek Pantheon on Mount Olympus in Greece[edit | edit source]

Maybe you have ever wondered if the mythical Mount Olympus of the 12 Greek Gods is an actual mountain you can visit. Well, it is and it’s located in northern Greece. Ιs the mountain range so often mentioned in Greek mythology where the gods live. Greek temples are the Western ideal of sacred architecture.

Greek religion focused on three activities: prayer, sacrifice, and offering, and all of those were practiced in sanctuaries, a complex of structures often marked with a boundary wall (tememos). Sanctuaries were the main focus of religious practice, and they included open-air altars where burnt animal sacrifices took place.

The Role of the Temple[edit | edit source]

Temples were a shelter for cult images of the deity, and at the back of some temples a large statue of the god stood or sat on a throne facing out to the people. The temple was the residence of the dedicatory deity: it was expected that the god or goddess would come down from Mount Olympus to visit from time to time. Early statues were small and wooden; later forms grew larger, some made of hammered bronze and chryselephantine (a combination of gold and ivory on an inner structure of wood or stone). Truly colossal ones were made in the 5th century, one of Zeus sitting on a throne was at least 10 m (30 ft) tall.

Most religious buildings today are intended for congregational worship, where groups of people get together on a regular basis to celebrate their god, reaffirm their faith and receive spiritual comfort. Ancient Greek temples were rarely used this way. They were meant to serve as homes for the individual god or goddess who protected and sustained the community. It was the needs of the gods that were most important. They controlled the forces of nature— the sun and rain, which nourished their crops, and the winds that drove their ships. Although generally benevolent, the gods could be quite capricious and were liable to turn against the community— so it was in everyone's interest to make sure that they should feel relaxed and at home.

Their houses were the finest, equipped with a staff of servants to look after their every need. They received daily offerings of food and drink along with a proper share of the harvest as well as a share in the profits of any trading or military activity. The finest, such as the great statues of Zeus at Olympia or Athena from the Parthenon in Athens (both by the Athenian sculptor Phidias) were of crystelephantine, a combination of gold and ivory.

The statue of Zeus was considered one of the Seven Wonders of the ancient world. the citizenry gathered in front of the temple to offer their

collective prayers for abundant crops and increased flocks.They prayed for success in any venture that their city might have been undertaking— a war, a trading expedition or the foundation of a new colony. The famous architecture of Greek temples is typically categorized in three genera:

Doric, Ionic, and Corinthian. One thing is for sure: Greek temple architecture had antecedents beginning in the 11th century BC,

such as the temple at Tiryns, and architectural forerunners (plans, tiled roofs, columns, and capitals) are found in Minoan, Mycenaean, Egyptian, and Mesopotamian structures earlier than and contemporaneous to classical Greece.

Entablature.jpg
Doric order
9abc6734ad887e785272e207118b7d4788dcf7f4.jpg
Corinthian capital
A9929fa82aa31e4863811410eff1760df45576e8.jpg
Ionic capital, north porch of the Erechtheion,

421-407 BCE, marble, Acropolis, Athens

Οι Αρχαίοι ελληνικοί ναοί [edit | edit source]

Οι Αρχαίοι ελληνικοί ναοί που στέκονται αγέρωχοι σε πολλές γωνιές του κόσμου προσελκύουν μέχρι σήμερα θαυμαστές από όλο τον πλανήτη. Αυτή η μοναδική αρχιτεκτονική των αρχαίων ελληνικών ναών θεωρείται άρτια και αξεπέραστη μέχρι σήμερα. Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν σοφοί. Ήξεραν πού να χτίσουν τους χώρους λατρείας τους. Αυτοί είναι χώροι που συμβολίζουν κάτι πιο σπουδαίο από τον άνθρωπο. Ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, ο Ναός του Ηφαίστου στην Αθήνα και Ναός της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα, σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους Ναούς του Απόλλωνα στους Δελφούς, της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα και του Παρθενώνα.Τα τρίγωνα που σχηματίζουν οι αρχαιολογικοί χώροι αποτελούν αντανάκλαση των κινήσεων διαφόρων ουρανίων σωμάτων, όπως του ήλιου, του φεγγαριού ή των πλανητών και των άστρων, σε σχέση με την επιφάνεια της γης. Αυτή του η θεωρία συχνά τον οδηγεί στο Αστεροσκοπείο Αθηνών, όπου συμμετέχει σε παρατηρήσεις του ουρανού με τηλεσκόπιο. Ο αστρονομικός προσανατολισμός των ναών έχει να κάνει με την ανατολή του ήλιου κατά τη μέρα εορτασμού του θεού, προς τιμήν του οποίου χτίστηκε ο ναός. Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου πρέπει να διαπεράσουν τον κεντρικό άξονα του ναού και να φωτίσουν το κεντρικό άγαλμα του εκάστοτε τιμώμενου θεού. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν ναό αποκλειστικά το ιδιαίτερο κτίσμα, μέσα στο οποίο στεγαζόταν και φυλασσόταν το άγαλμα της λατρευόμενης θεότητας, σε αντιδιαστολή προς το Ιερό, δηλαδή τον ιερό χώρο, ο οποίος περιλάμβανε τον ναό, τους βωμούς, τα αναθήματα και τις κατοικίες των ιερέων. Η ιστορία της αρχιτεκτονικής των αρχαίων Ελλήνων μας διδάσκει ότι ναοί άρχισαν να κατασκευάζονται από την ομηρική εποχή και έπειτα και πως οι προγενέστεροι τόποι λατρείας ήταν τα Ιερά Κορυφής. Πράγματι, στα κυριότερα δηλαδή προϊστορικά κέντρα της Ελλάδας, στις Μυκήνες, στην Τίρυνθα, στην Κρήτη -στις Κνωσό και Φαιστό, δεν βρέθηκαν λείψανα ναών με την παραπάνω έννοια, σχεδόν όμως σε όλα τα μέρη της ελληνικής γης αποκαλύφθηκαν λείψανα βωμών στις μεγάλες αυλές των προϊστορικών βασιλικών παλατιών. Η εύρεση τέτοιων λατρευτικών τύπων ανταποκρίνεται πληρέστερα με τις σχετικές περιγραφές και αναφορές των ομηρικών επών, σύμφωνα με τα οποία η μεγάλη αυλή του βασιλικού παλατιού των προϊστορικών χρόνων ήταν ο ιερός τόπος των πόλεων, στον οποίον συνέρεαν οι θρησκευτές στις μεγάλες περιοδικές γιορτές, όπου θυσίαζαν και επικαλούνταν τη βοήθεια των λατρευόμενων θεών. Γι' αυτό και η μεγάλη αυλή του προϊστορικού βασιλικού ανακτόρου -το έρκος- προσδιορίζεται από τον Όμηρο "έρκος ιερόν". Σύμφωνα με αυτά, ο προϊστορικός ελληνικός ναός ήταν υπαίθριος χώρος που περιβαλλόταν από τοίχο και περιείχε βωμό και πιθανόν το λατρευτικό άγαλμα. Τέτοιοι χώροι δεν ήταν μόνο οι αυλές των βασιλικών ανακτόρων αλλά και σπήλαια, πηγές και άλση. Παράλληλα όμως με το πρωταρχικό αυτό είδος του ελληνικού ναού συνυπήρχε, κατά τους προϊστορικούς χρόνους, και άλλο είδος ναών, μέσα σ' αυτό το ίδιο το ανάκτορο ιερό, το οποίο βρισκόταν μέσα στο άδυτο του παλατιού, δηλαδή στα ιδιαίτερα διαμερίσματα του βασιλιά και στο οποίο λατρεύονταν "οι θεοί μύχιοι εν μυχώι δόμου", όπως λέει ο Όμηρος στην Οδύσσεια. Και πράγματι, σε διάφορα προϊστορικά ανάκτορα της Κρήτης αποκαλύφθηκαν ναΐσκοι με σκεύη λατρείας και ειδώλια. Ο εσωτερικός χώρος των ναών θεωρούνταν η κατοικία των θεών και δεν λειτουργούσε ως χώρος συνάθροισης των πιστών, όπως συμβαίνει σήμερα σε διάφορες θρησκείες. Άλλωστε αυτό φανερώνει και η λέξη ναός, η οποία προέρχεται από το αρχαίο ρήμα ναίω, που σημαίνει κατοικώ.

Ο πιο λαμπρός ναός της ελληνικής επικράτειας που είναι ο Παρθενώνας, βρίσκεται στην περίφημη Ακρόπολη των Αθηνών. Πρόκειται για έναν ναό που κατασκευάστηκε προς τιμήν της προστάτιδας της πόλης, την Θεά Αθηνά. Η κατασκευή του Παρθενώνα ξεκίνησε το 448 π.Χ ύστερα από διαταγή του Περικλή και ολοκληρώθηκε μετά από 10 χρόνια (438 π.Χ) με τα εγκαίνια να πραγματοποιούνται κατά την διάρκεια της μεγαλύτερης θρησκευτικής εορτής των Αθηνών, τα Παναθήναια. Μάλιστα, μέχρι σήμερα σώζεται η ζωφόρος που απεικονίζει την πομπή των παναθηναίων και θεωρείται πρωτοποριακή καθώς δεν διηγείται έναν μύθο αλλά ένα πραγματικό γεγονός. Ωστόσο, σημαντικά και πιο γνωστά γλυπτά σε όλο τον κόσμο είναι τα μάρμαρα που αφαιρέθηκαν παράνομα από τον Τόμας Μπρους 'Ελγιν στις αρχές του 19ου αιώνα και μεταφέρθηκαν στην Αγγλία, πουλήθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα. Ωστόσο δεν είναι τα μοναδικά εκθέματα που μεταφέρθηκαν παράνομα από την Ελλάδα στο εξωτερικό

Sources[edit | edit source]

Author[edit source]

Marianthi

  • Ευγενική χορηγία που στοχεύει να βοηθήσει μαθητές ή μη, απανταχού της Γης, που επιδίδονται στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας!
  • Contribution bénévole visant à aider les personnes, partout dans le monde, qui sont engagées dans l'apprentissage de la langue grecque !
  • Voluntary contribution aimed at helping people, all over the world, who are committed to learning the Greek language! 

Other Lessons[edit | edit source]

Contributors

Maintenance script


Create a new Lesson